پیشنهاد خانه سرباز صلح ایران به رؤسای جمهور دو کشور دارنده بیش از ۹۰ درصد از کلاهک‌های هسته‌ای

- خانه سرباز صلح ایران در بیانیه‌ای اعلام کرد این خانه به همراه تعدادی از نهادهای فعال بین‌المللی در حوزه صلح اقدام به تدوین و انتشار بیانیه عمومی کرده‌اند که در آن از دو رئیس جمهور ایالات‌متحده و روسیه خواسته شده تا در اولین نشست رسمی دو جانبه که در تاریخ شانزدهم ماه جاری میلادی (ژوئن) در کشور سوئیس برگزار می‌شود، نسبت به انعقاد یک توافقنامه جدید هسته‌ای، همفکری و مقدمات آن را آغاز کنند.

با عنایت به این مهم که قراردادهای بین‌المللی با موضوع پیشگیری از تولید سلاح‌های هسته‌ای و همچنین کاهش یا خلع سلاح‌های هسته‌ای تاکنون به موفقیت‌های قابل قبولی دست نیافته، در این بیانیه از دو رئیس‌جمهور دارنده بیش از ۹۰ درصد از کلاهک‌های هسته‌ای جهان خواسته شده تا جهت ضمن حرکت به سمت عملیاتی کردن اهداف قراردادها و توافقات گذشته، متعهد شوند که در صورت بروز جنگ با طرف مقابل، هرگز در جایگاه اولین استفاده‌کننده از سلاح اتمی قرار نگیرند.

 

به دنبال آن در سوم ژانویه ۱۹۹۳ میلادی و پس از فروپاشی شوروی پیمان استارت-۲ را امضاء کردند، که کاهش ۵۰ درصدی کلاهک‌های اتمی راهبردی مستقر در هر طرف را تا میزان ۳۰۰۰ و ۳۵۰۰ کلاهک مجدداً پیش‌بینی کرده بود. بعلاوه، این پیمان موشک‌های بالستیکی قاره‌پیما دارای کلاهک‌های چندگانه (ام. آی. آر. و) را ممنوع کرد و تعداد کلاهک‌های شلیک شونده از زیردریایی‌ها را به ۱۷۵۰ عدد محدود کرد. تمام مقررات تصدیق عملکرد قیدشده در استارت-۱ به استارت- ۲ منتقل شد و سنای آمریکا و دومای روسیه نیز آن را تصویب کردند.

پیمان استارت جدید نیز که در سال ۲۰۱۰ بین روسای جمهور دو کشور رسید، پس از ۷ سال از لازم‌الاجرا شدن آن، نباید تعداد موشک‌های بالستیک و زیردریایی‌هایی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای دارند، برای طرفین بیش از ۷۰۰ فروند و موشک بالستیک و زیردریایی غیرمستقر از ۸۰۰ فروند بیشتر باشد. همچنین، نباید موشک‌های بالستیک و زیردریایی‌هایی که دارای کلاهک هسته‌ای هستند، برای هر یک از طرفین از ۱۵۵۰ فروند تجاوز کند. این در حالی است که، آمریکا در زرادخانه اتمی خود ۹ هزار و ۵۰۰ کلاهک هسته‌ای و روسیه حدود ۱۳ هزار کلاهک دارد، که از این تعداد ۲۵۰۰ کلاهک اتمی آمریکا و حدود ۵ هزار کلاهک روسیه آماده استفاده می‌باشند. مدت اعتبار پیمان جدید ده سال و درواقع جایگزین اصلاحیه قرارداد استارت-۱ درباره کاهش تسلیحات استراتژیک است.

با وجود آنکه قرارداد استارت- ٢ در سال ١٩٩٣، میان آمریکا و روسیه امضا شده بود، اما این پیمان هرگز اجرایی نشد. در زمینه استارت جدید نیز باید اذعان داشت با توجه به واقعیات موجود که هم‌اینک بر روابط دو کشور آمریکا و روسیه سایه انداخته و افزون بر آن تعارض شدید منافع دو کشور در شرق اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا در بهترین حالت به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که استارت ۱ و ۲ سال‌ها پیش به آن دچار شدند.

خانه سرباز صلح ایران با هم‌اندیشی با برخی از سازمان‌های مردم نهاد بین‌المللی ضدجنگ بخصوص کهنه سربازان دو کشور، به این نتیجه رسیدند که در چنین شرایط بهترین راهکار این است که الگوی توافق‌ها تغییر یابد و به جای بحث درباره اعداد و کمیت‌ها در خصوص نحوه به‌کارگیری آن توافق شود.

 

ضمن اینکه کاهش کمیت تسلیحات هسته‌ای و حتی در حالتی که دو کشور نیمی از تسلیحات هسته‌ای خود را نابود کنند، هیچ ضمانتی برای جلوگیری از وقوع یک جنگ هسته‌ای ایجاد نخواهد شد. فقط کافی است که همه متعهد شوند اولین استفاده‌کننده از سلاح هسته نخواهند بود، در آن صورت چه کسی می‌تواند از تسلیحات هسته‌ای برعلیه دیگران استفاده کند؟!

در صورت موفقیت در کسب نتیجه و حصول تفاهم بین دو رئیس‌جمهور، فعالان و مبتکران این بیانیه با بهره‌گیری از الگوی این توافق و با تجمیع و تمرکز بیشتر فشارهای بین‌المللی، تمامی دولت‌های دارنده سلاح‌های اتمی را وادار به پذیرفتن درخواست مشابه خواهند کرد.

در بخش «درباره ما» تارنمای خانه سرباز صلح ایران درباره این خانه آمده است خانه سرباز صلح ایران یک سازمان مردم نهاد است که تلاش دارد با بهره گیری از ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی داخلی و بین‌المللی ضمن تکریم مدافعان امنیت ساز کشور و منادیان صلح گستر، با تقویت اتحاد و انسجام اقوام ایرانی، آموزش همگانی صلح و ترویج صلح و دوستی با رویکرد امنیت، سعادت، معیشت، فرهنگ صلح و دوستی را با نوآوری اجتماعی به منظور تأمین نیاز‌های تحول یافته جامعه در سطح ملی و بین‌المللی گسترش دهد.