دانمارک چگونه به ایستگاه جاسوسی آمریکا در اروپا تبدیل شد؟
- افشاگری‌های اخیر درباره کمک سرویس‌های جاسوسی دانمارک به آژانس امنیت ملی آمریکا برای جاسوسی از مقامهای اروپایی، نقش اساسی را که این کشور اسکاندیناوی برای کمک به سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا ایفا کرده است، برجسته کرد.
به گزارش «فرانس ۲۴»، دانمارک به عنوان ایستگاه فعالیت آژانس امنیت ملی آمریکا برای جاسوسی از «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و سایر سیاستمداران در سرتاسر اروپا و همچنین شخصیت‌های فرانسوی، نروژی و سوئدی خدمت می‌کرد.
این افشاگری که در تاریخ ۳۰ می (۹ خرداد) علنی شد، نتیجه یک تحقیق توسط تلویزیون عمومی دانمارک، با همکاری چندین رسانه اروپایی از جمله روزنامه «لوموند» فرانسه بود.
جاه طلبی جاسوسان سایبری آمریکایی که می‌خواهند همه دنیا، از جمله متحدان خود را شنود کنند، موضوع جدیدی نیست.
افشاگری‌های سال ۲۰۱۲ «ادوارد اسنودن»، پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی آمریکا، دامنه وسیعی از برنامه گسترده نظارت سایبری این کشور را آشکار کرد.
تحقیقات تلویزیون دانمارک بر اساس یک گزارش اطلاعاتی داخلی دانمارک است که در سال ۲۰۱۳ در پاسخ به افشاگری «اسنودن« سفارش داده شد تا مشخص کند که آمریکا «گوش‌های بزرگ خود را در خاک دانمارک چگونه مستقر کرده است.»
بسیاری از دیدن اینکه آمریکا این کشور کوچک در شمال اروپا را به عنوان پایگاه خود برای جاسوسی از متحدان اروپایی خود انتخاب کرده و سرویس اطلاعاتی نظامی دانمارک برای همکاری با آن‌ها موافقت کرده، تعجب کردند اما کارشناسان می‌گویند که نباید متعجب شد.
«فلمینگ اسپلیدزبول هانسن»، متخصص مسائل امنیتی بین المللی در موسسه روابط بین الملل دانمارک، می‌گوید «این موضوع اصلا تعجب آور نیست و این افشاگری‌های جدید تنها جزئیات بیشتری را به رسوایی سال گذشته در دانمارک اضافه می‌کنند؛ در حقیقت، سرویس اطلاعاتی نظامی دانمارک از بهار سال ۲۰۲۰ در مظان اتهام قرار داشته است، زیرا به آژانس امنیت ملی آمریکا اجازه داده است شخصیت‌های دانمارکی و گروه‌های صنعتی را شنود کند.»
به گفته وی، «آمریکا تنها کشور خارجی است که از داخل دانمارک جاسوسی می‌کند و از عواقب آن هیچ ترسی ندارد.»
اگر چه امروزه آژانس امنیت ملی آمریکا می‌تواند از دانمارک به عنوان پایگاهی برای جاسوسی در اروپا بدون متحمل شدن هیچگونه مجازاتی استفاده کند، این به لطف یک سنت طولانی همکاری بین سرویس‌های اطلاعاتی این دو کشور است.
این رابطه نزدیک بین یک کشور در شمال اروپا و آمریکا به اوایل دهه ۱۹۹۰ باز می‌گردد.
کپنهاگ در آن زمان متوجه شد که روی یک معدن طلای جاسوسی نشسته است؛ کابل‌های زیردریایی که ارتباطات الکترونیکی بین آمریکا و اروپا را برقرار می‌کرد از آبهای سرزمینی این کشور عبور می‌کرد.
سرویس اطلاعات نظامی خارجی دانمارک به طور مخفیانه موفق به دسترسی و استفاده از این کابل‌ها شد و به دنبال آن تلاش کرد تا از این راه نزد سرویس اطلاعاتی آمریکا کسب درآمد کند.
«زود دویچه سایتونگ»، روزنامه نزدیک به جریان چپ میانه آلمان، در این باره می‌نویسد که آژانس امنیت ملی آمریکا از این پیشنهاد همکاری شدیداً استقبال کرد.
همزمان دانمارک سیاست حمایت نظامی از آمریکا را به نحوی که انگلیس از این جهت به یک متحد درجه دو آمریکا تبدیل شد، در پیش گرفت.
«هانسنم، می‌گوید «ما در کنار آمریکایی‌ها در لیبی، سوریه و یا حتی در افغانستان جنگیدیم؛ می‌توان گفت که ما کشوری درگیر جنگ هستیم و این ماجرا تقریبا سی سال است که ادامه دارد.»
این متخصص مسائل امنیتی در موسسه روابط بین الملل دانمارک، افزود «این یک همکاری نظامی است که بنا به ماهیت خود افزایش تبادل اطلاعات نیز به دنبال دارد.»
وقتی آژانس امنیت ملی آمریکا در اواخر دهه ۲۰۰۰ به فکر راه‌اندازی مرکزی در شمال اروپا برای پردازش اطلاعات جمع آوری شده از این قاره افتاد، دانمارک به نظر یک گزینه مناسب و قابل پیش‌بینی برای این طرح بود.
بر این اساس، سرویس اطلاعات نظامی خارجی دانمارک با کمک آمریکا، یک مرکز بزرگ پردازش داده را در جزیره «آماگر» واقع در شرق کپنهاگ بنا کرد تا به سرویس‌های اطلاعاتی امکان دهد از هرگونه ارتباطات رهگیری شده به کمک ابزار‌های نظارت الکترونیکی جاسوسان سایبری آمریکا بهره برداری کنند.
واشنگتن از آنجا که دانمارک در مکانی استراتژیک در کناره دریای شمال و نه چندان دور از اقیانوس منجمد شمالی واقع شده و این اهمیت موقعیت استراتژیک احتمالا در سال‌های آینده بیشتر هم خواهد شد، به متحد اروپایی خود وابستگی زیادی پیدا کرده است.
«فلمینگ هانسن»، در این خصوص می‌گوید که به اعتقاد وی، این همکاری حتی به دلیل مسائل حساس مرتبط با قطب شمال قوی‌تر هم خواهد شد.
این همکاری میان جاسوسان دو کشور متحد یک طرفه نیست.
کارشناس دانمارکی مسائل امنیتی در این زمینه می‌گوید «همکاری میان دو کشور به دانمارک امکان داده تا به اطلاعات سرویس‌های آمریکایی که به عنوان مثال از جهت کیفی از اطلاعات سرویس‌های آلمانی بهتر هستند، دسترسی داشته باشد.»
آن‌ها می‌گویند که این همکاری همچنین راهی برای کسب اعتبار سیاسی نزد واشنگتن است که دانمارک از راه دیگر شاید نتواند تا این حد به آن دست پیدا کند.