تنهایی مطلق در انتظار کودکان تک فرزند
یک جامعه‌شناس با بیان دلایل کاهش میزان فرزندآوری، گفت: داشتن یک فرزند شاید برای پدر و مادر کافی باشد اما جنایت در حق آن فرزند است، چرا که آینده‌ای سراسر تنهایی در انتظار او خواهد بود.
_ روزنامه وطن امروز نوشت: تغییر سبک زندگی، عوامل اقتصادی، بیم از سرنوشت آینده فرزند و برخی باور‌های فرهنگی باعث کاهش میزان فرزندآوری در کشور شده است. یک جامعه‌شناس در این باره گفت: آگاه‌سازی زوجین نسبت به پیامد‌های منفی نداشتن فرزند راه‌حلی برای مقابله با عدم تمایل به فرزندآوری خواهد بود. علیرضا شریفی‌یزدی درباره علل کاهش نرخ رشد جمعیت در ایران گفت: مهم‌ترین دلیلی که در بحث کاهش فرزندآوری در کشور مطرح شده، تغییر سبک زندگی و باور‌های فرهنگی است به این معنا که خانواده‌ها نگاه متفاوتی به ازدواج و فرزندآوری نسبت به گذشته پیدا کرده‌اند.
وی با بیان اینکه در گذشته دغدغه زوجین بارداری طبیعی و بدون پیشگیری بود عنوان کرد: امروز هدف زوجین از ازدواج، ارتقای توان فردی و پرداختن به علایق شخصی و زوجی است. برای مثال آن‌ها بعد از ازدواج به دنبال ادامه تحصیل، یادگیری زبان دوم، هنر و مسافرت می‌روند و همین امور باعث کاهش سطح فرزندآوری چه از نظر تعداد فرزندان هر خانواده و چه از نظر تاخیر زیاد در زمان بارداری می‌شود. شریفی‌یزدی با اشاره به متفاوت بودن دلایل کاهش فرزندآوری بین طبقه‌های مختلف جامعه، تاکید کرد: این عوامل در بین قشر فرادست و برخوردار؛ تغییر نوع نگاه به زندگی، در بین قشر فرودست و کم‌برخوردار مشکلات اقتصادی و در طبقه متوسط هر دوی این عوامل است.
این جامعه‌شناس ادامه داد: عوامل اقتصادی تاثیر زیادی بر روی کیفیت زندگی مردم داشته و باعث عدم توانایی خانواده‌ها در تامین مخارج فرزندان شده و به همین دلیل آن‌ها ترجیح می‌دهند دیرتر بچه‌دار شوند و در نهایت هم به یک بچه اکتفا کنند و سراغ ۲ یا ۳ بچه نروند. او به تاخیر افتادن زمان شروع زندگی مشترک و کاهش توان جوانان برای ازدواج در سن مناسب را عامل موثر دیگری در کاهش فرزندآوری خواند و عنوان کرد: بهترین زمان برای ازدواج ٢۵ سال به بالاست، اما امروز متوسط سن ازدواج در کشور بین دختر‌ها و پسر‌ها بشدت افزایش پیدا کرده و همین امر شانس باروری را کاهش می‌دهد.
این جامعه‌شناس گفت: ایران ١٠ سال پیش جزو جامعه جوان جهان محسوب می‌شد، ولی جمعیت فعلی ما از حالت جوان رو به سمت میانسالی رفته و تا ١٠ سال آینده کاملا میانسال می‌شود و در ٢٠ سال آینده یک جامعه سالمند خواهیم داشت و باید از همین حالا به فکر رفع این مشکل بود. شریفی‌یزدی تصریح کرد: مساله سالخوردگی و پیری جمعیت به عنوان یک واقعیت مهم جامعه در سال‌های آینده، ایران را در معرض خطر قرار می‌دهد، چرا که وقتی جمعیت رو به پیری رود و به اندازه کافی نیروی جوان، جایگزین آن نشود باید نگران انهدام تمدنی تا یک قرن آینده در کشور باشیم.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه حل مشکلات اقتصادی جامعه به برطرف شدن مساله عدم فرزندآوری کمک زیادی می‌کند، اعلام کرد: در قدم اول دولتمردان باید معضلات اقتصادی، تورم و بیکاری را به شکل جدی و بلندمدت حل کنند و در قدم دوم کار فرهنگی انجام دهند و آسیب‌های ناشی از نداشتن فرزند برای والدین و تک‌فرزندی برای جامعه و خود فرزند را تشریح کنند و در قدم سوم بسته‌های تشویقی واقعی و تاثیرگذار ارائه دهند.
شریفی‌یزدی ادامه داد: بسته‌های تشویقی دولت باید به‌گونه‌ای باشد که زوجین احساس کنند با اضافه کردن فرزند جدید می‌توانند مشکلی از جامعه‌شان را حل کنند بدون اینکه مشکل تازه‌ای برای خودشان به وجود بیاید. او با اشاره با اینکه خانواده‌ها باید از اثرات منفی شدیدی که تک‌فرزندی برای فرزند و جامعه دارد مطلع شوند، گفت: داشتن یک فرزند شاید برای پدر و مادر کافی باشد، اما جنایت در حق آن فرزند است، چرا که آینده‌ای سراسر تنهایی در انتظار او خواهد بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *