میانه روها انقلاب را نجات دادند یا انقلابیون؟!

به گزارش گروه سیاسی ، در نخستین روزهای پیروزی انقلاب دولتی با نخست وزیری مرحوم بازرگان بر سر کار آمد که به میانه رو بودن معروف و مشهور بود. اما این دولت به خاطر همین سیاست های خود زیاد دوام نیاورد و کنار رفت. یکی از سیاست های میانه رو بودن این دولت ماجراهای کردستان و تنها بسنده کردن به گفت وگو و مذاکره با گروه های کوموله و دموکرات بود که باعث تشدید و وخیم تر شدن اوضاع کردستان شد که حضرت اما(ره) وارد موضوع شدند و دستور ختم غائله را صادر کردند.

پس از آن هم با آغاز ریاست جمهوری بنی صدر که آغاز جنگ تحمیلی را هم به همراه داشت، میانه رو بودن و وادادگی این دولت با وجود وزرای لیبرال که گرایش های آمریکایی هم داشتند، دوران تلخی را برای انقلابی اسلامی رقم زد.

وادادگی در جنگ، سیاست خارجی منفعل و بی کارآمد و سرانجام خیانت و فرار از کشور سرنوشت نخستین رئیس جمهوری اسلامی ایران بود.

اما پس از آن بود که دولتی با انتخاب مردم بر سر کار آمد که آرمان های انقلاب اسلامی را در خود داشت. انقلابی بودن و انقلابی ماندن و انقلابی شهید شدن از ویژگی های منحصر به فرد دولت شهید رجایی و شهید باهنر بود. این دولت توانست در عمر کوتاه خود یادگاران بزرگی از خود به جا بگذارد. مواضع انقلابی شهید رجایی هیچگاه در سازمان ملل از یاد نمی رود.
 
نتیجه رفتارهای ها میانه روها و آنهایی که انقلابی بودن را نفی کردند و آن را عامل مشکلات دانستند پس رفت و یا در جا زدن هایی بود که باعث خسارت های زیادی برای مردم و کشور شد.

اما اکنون که 36 سال از عمر انقلاب اسلامی می گذرد، برخی در داخل سعی دارند تا نشان دهند با میانه رو بودن، مشکلاتی که از سوی آمریکا علیه ایران ایجاد شده، بر طرف می کند.

در این که آمریکا و رژیم صهیونیستی دشمنان درجه یک جمهوری اسلامی ایران هستند هیچ شک و تردیدی وجود ندارد. حال با چنین دشمنانی که منتظر فرصت برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی هستند، می توان اعتماد کرد و از سر مدارا و میانه روی با آنها رفتار کرد؟

رژیم صهیونیستی به لحاظ آرمانی و اعتقادی ما، اصلا موضوعیت ندارد چون جمهوری اسلامی ایران آن را به رسمیت نمی شناسد، اما آمریکا که حامی اصلی این رژیم جنایتکار، متجاوز، اشغالگر و جعلی است، دشمن اصلی و درجه یک جمهوری سالامی ایران از آغاز تاکنون است.

مذاکرات هسته ای میان ایران و 1+5 که بعدها به مذاکرات دو طرفه ایران و آمریکا تبدیل شد، اکنون به عنوان اتفاقی مطرح می شود که باعث شد انقلاب نجات یابد یا عنوان می شود سایه شوم تهدید و تحریم و حمله نظامی از سر ایران برچیده شد.

این محصول را هم دستاورد میانه روهایی عنوان می کنند تا نقش انقلاب و انقلابی بودن و انقلابی گری در تاریخ انقلاب اسلامی کمرنگ شود و از ذهن مردم به ویژه جوانان کشور که نسل تازه هستند، پاک شود.

اما آیا می توان تنها ادعا کرد که میانه روها و سیاست های میانه روی باعث شد تا آمریکایی ها بر سر موضوع هسته ای پای میز مذاکره بنشینند؟ می توان نقش اقتدار دفاعی و نظامی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی با پشتوانه مردنی را نادیده گرفت؟

آمریکایی ها از اقدامات سخت بی نتیجه علیه ایران در این 36 سال خسته شده بودند به همین خاطر رویه گفت وگو و مذاکره را برای حل برخی از مسائل که به خاطر آنها ایران را تحت فشار قرار داده بودند انتخاب کردند.

حل برخی از مسائل مابین ایران و آمریکا تنها شاید برخی از تنش های فی مایبن را برطرف کند اما باعث نمی شود که دشمنی های آمریکا علیه ایران از بین برود و تبدیل به دوستی شود.

اتفاقاً در پی دستیابی به توافق هسته ای که البته هنوز نهایی نشده است، تهدیدات آمریکا افزایش هم یافته است به گونه ای که آمریکایی ها اعلام کرده اند با اجرای توافق هسته ای، بمباران ایران تسهیل می شود.

ادامه این تهدیدات و افزایش آنها اتفاقاً باید باعث شود مواضع انقلابی جمهوری اسلامی ایران و مردم نسبت به آن رفتارها افزایش هم یابد نه این که باعث شود توان سیاست میانه رو بودن را در افزایش داد.

حتی بر سر مذاکرات هسته ای هم اتخاذ مواضع انقلابی کارساز بود، تا میانه رو بودن، چرا که موضع انقلابی رهبری، مردم، دولت و دیگر ارگان های کشور همراه با دیپلماسی ایرانی انقلابی در مقابل آمریکا جواب می دهد نه میانه رو.

اگر یادتان باشد رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال 91 در دیدار فرماندهان نیروی هوایی تأکید کردند: من دیپلمات نیستم، انقلابی‌ام. به همین علت صریح، صادقانه و قاطعانه حرف می‌زنم. پیشنهاد مذاکره وقتی معنا دارد که طرف حسن نیت خود را نشان دهد.

ایشان به آمریکایی‌ها خاطرنشان کردند: اسلحه را مقابل ملت ایران می‌گیرید و می‌گویید یا مذاکره یا شلیک می‌کنیم! اما بدانید فشار و مذاکره با هم سازگار نیست و ملت مرعوب این چیز‌ها نخواهد شد.

رهبر انقلاب با انتقاد از عده‌ای ساده لوح یا دارای غرض که از پیشنهاد آمریکا ابراز خوشحالی می‌کنند افزودند: مذاکره با آمریکا مشکلی را حل نمی‌کند، چرا که آن‌ها در شصت سال اخیر به هیچ یک از وعده‌های خود رفتار نکرده‌اند.

ایشان همچنین در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت که امسال انجام شد، بر اتخاذ مواضع انقلابی تأکید کردند و هوشیاری در مقابل تلاش دشمن برای نفوذ پیچیده و تدریجی را، ضرورتی عینی برشمردند و تأکید کردند: باید در هر شرایطی در اتخاذ مواضع انقلابی صراحت داشت و صریح و بدون رودربایستی، در مقابل دشمن مواضع انقلاب و مبانی امام بزرگوار را بدون ترس و خجالت بیان کرد.

ایشان خاطرنشان کردند: اگر غفلت شود ناگهان متوجه می شویم که دشمن در جاهایی رخنه کرده و مشغول کارهای خطرناک فرهنگی، اقتصادی و سیاسی است بنابراین باید کاملاً مراقب باشیم.

حضرت آیت الله خامنه ای همچنین در سال 93 در دیدار وزیر خارجه و سفرای کشومان در خارج از کشور فرموده بودند: در گذشته میان مسئولان ما و مسئولان امریکا هیچ ارتباطی نبود اما در یک سال اخیر بخاطر مسائل حساس هسته ای و تجربه ای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماسها، نشستها و مذاکراتی داشته باشند اما از این ارتباطات نه تنها فایده ای عاید نشد بلکه لحن امریکایی ها تندتر و اهانت آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبونهای عمومی بیان کردند.

چنین مواضعی از سوی رهبر معطم انقلاب که به استناد مواضع تند و اهانت آمیز آمریکایی ها علیه ایران مطرح می شود، ایجاب می کند که مواضع انقلابی مسئولان به ویژه دولت نسبت به آمریکایی ها افزایش یابد و با صراحت بیشتری بیان شود تا طرف مقابل تصور نکند که، جمهوری اسلامی ایران کوتاه آمده است. این مواضع نه تنها بر زبان بلکه در عمل هم باید اجرا شود تا تأثیر خود را بیشتر بگذارد.

آمریکا و متحدانش نباید انتظار داشته باشند که ایران به خاطر توافق هسته ای، موضعش در منطقه را تغییر دهد. این مواضع شامل حمایت از دولت قانونی بشار اسد و مردم سوریه، دولت قانونی عراق و مردم این کشور و انقلاب مرد یمن است.

دولت تدبیر و امید هم با مواضع انقلابی خود توانست در عرصه دیپلماسی وارد شود و نتایج آن هم مشهود است. اگر این مواضع انقلابی نبود، اکنون شرایط فرق می کرد.

مدیریت جهادی و موضع انقلابی در کنار هم می توانند مشکلات کشور را از سر راه انقلاب اسلامی بردارند.

انتهای پیام/