۱۰ نکته برای شادی و آرامش مادران خانه‌دار

_ فارس نوشت: بسیاری از مادران در فرم‌های اداری جلوی شغل‌شان کلمه «خانه‌دار» را می‌نویسند و ته دلشان از نوشتن این کلمه «شرم» می‌کنند. شرمی که ریشه‌های فرهنگی زیادی دارد و آنان را در دسته زنان بیکار، کم سواد و کسانی که از صبح تا شب گوشه‌ای از خانه در حال استراحت هستند به غلط جا داده‌است و با تحقیر زنان خانه‌دار فشار روانی زیادی را روی کسانی قرار داده که به هر ترتیبی انتخابشان «خانه‌داری» بوده‌است. زنانی که ترجیح داده‌اند وقت بیشتری را با فرزندانشان بگذرانند و یا اینکه شرایط زندگی‌شان ایجاب می‌کرده که در خانه بگذرانند. یکی از گله‌های همیشگی آن‌ها این است که در جامعه دست‌کم گرفته می‌شوند و یا در دورهمی‌های دوستانه‌شان از ترس قضاوت‌های غلط کلمه «خانه‌دار» را با شرم به زبان می‌آورند. در این گزارش قصد داریم ۱۰ نکته طلایی برای شادی و آرامش بیشتر مادران خانه‌داربگوییم. مادرانی که انتخاب کردند وقت بیشتری را در خانه بمانند و انتخابشان را دوست دارند، اما بسیاری از جنبش‌های زنانه توقع یک ابرزن از آن‌ها دارند و این موضوع موجب رخوت و نارضایتی آن‌ها از شرایط‌شان شده‌است.

 

شما آنقدر خوش‌شانس هستید که می‌توانید در خانه بمانید و از فرزندانتان خود مراقبت کنید. دیگر نباید از این موضوع شاکی باشید. بلکه به یاد داشته باشید همه مادران در تلاشند بهترین کار ممکن را برای فرزندانشان انجام دهند. شاغل بودن انتخاب همه زنان نیست، چون بسیاری از زنان دوست دارند جای شما باشند، اما شرایط اقتصادی زندگی‌شان به آن‌ها اجازه نمی‌دهد که زمان بیشتری با فرزندانشان سپری کنند و مجبورند ساعت‌های طولانی از آن‌ها دور باشند و فقط می‌توانند در طول روز چندتماس تلفنی کوتاهی با فرزندانشان داشته باشند. اما این اتفاق برای شما رخ نداده‌است و مجبور نیستید در شرایط سختی که دلخواهتان نیست ساعات طولانی بدون رغبت کار کنید. بلکه می‌توانید در طول روز از هم‌نشینی، غذا خوردن، بازی،  تلویزیون دیدن با فرزندانتان لذت ببرید.

 

شما در زندگی انتخاب مهمی را انجام داد‌ه‌اید و آن هم فرزندآوری بوده‌است. این فرزندآوری و مسوولیت بزرگ مادری حتی اگر باعث شده که وقفه طولانی در ادامه شغل و یا فعالیت مورد‌علاقه‌تان بیندازد نشان از انتخاب بزرگ و قدرتمند بودن شماست. بسیاری از افراد متاسفانه جرات این انتخاب را ندارند و با اینکه به انتخابشان احترام می‌گذاریم اغلب آن‌ها در آینده و وقتی که از سن باروری و مادری‌شان گذشت از این موضوع پشیمان خواهند شد. این در حالی‌ست که زمان به شما اجازه خواهد داد که بعد از بزرگ شدن فرزندانتان دوباره فعالیت‌هایتان را از سر بگیرید و این بار اگرچه سخت، اما شیرین‌تر و بدون دلشوره بالا رفتن سن و تنهایی‌های میانسالی از انجام کار‌های موردعلاقه‌تان لذت ببرید. پس نه تنها نسبت به خانه‌داری احساس ضعف نکنید بلکه نسبت به آن مغرور باشید و به خودتان افتخار کنید.

یکی از مهم‌ترین دلایل خستگی و رخوت زنان خانه‌دار این است که حس می‌کنند نقش مادری آنقدر در آن‌ها پررنگ شده‌است که دیگر خودشان را رها کرده‌اند. باید قبول کرد که زنان خانه‌دار برای داشتن احساس بهتر نسبت به خودشان و تزریق حس بهتر به زندگی و خانواده‌شان نیازمند اصلاحات مختلفی هستند. این اصلاح ممکن است یک تجدید نظر در مورد مدل‌موهایشان، لباس‌های همیشگی‌شان یا یک تغییر اساسی در روزمره‌هایشان باشد. آن‌ها باید در طول روز در آینه روبروی خودشان بایستند و ظاهر و باطن خودشان را وارسی کنند که به چه چیز‌هایی برای حال بهتر و رهایی از رخوت و تکرار روزمره‌ها احتیاج دارند. برای خودشان قانون‌هایی بگذارند که حالشان را بهتر کند. روز‌های مشخصی برای رسیدگی و آراستگی‌های روتین زنانه وقت بگذارند. زمان ثابتی در روز یا هفته به طور مرتب ورزش کنند تا سطح انرژی خود را بالا نگهدارند و شاید لازم است یک برنامه غذایی رژیمی مخصوص به خودشان داشته باشند و به خودشان قول بدهند که به آن عمل کنند. به مرور عمل به این برنامه حال خوبی به آن‌ها و زندگی خواهد داد.

 

رابطه عاطفی زن و شوهری در طول زندگی مشترک با هرتعداد فرزند هیچ‌گاه نباید حذف و با چیز‌های دیگر جایگزین شود. متاسفانه یکی از مشکلات این است که برخی مادران خانه‌دار زمان زیادی را به فرزندانشان اختصاص می‌دهند و حتی فرصت یک هم‌نشینی دونفره با همسرشان را ندارند. حذف شدن زمان‌های دو نفره باعث فاصله زن و شوهر از یکدیگر و به مرور کم شدن حرف مشترک و صمیمت بین آن‌ها می‌شود. بهتر است این لحظات را جدی بگیرید و برایش برنامه بریزید. این لحظات هم‌نشینی می‌تواند صبح‌های خیلی زود قبل از بیدار شدن فرزندانتان باشد و یا لحظات پایانی شب بعد از خوابیدن فرزندانتان باشد. به شرط آنکه برای خواب آن‌ها برنامه ریخته باشید. درست است شما تمام وقت در خانه هستید، اما این موضوع دلیل این نیست که فرزندانتان همه زمان‌های شخصی شما را تصاحب کنند. به آن‌ها باید آموزش بدهید که برخی اوقات زمان شما متعلق به خود شماست.

 

یکی از مهم‌ترین کار‌هایی که شما می‌توانید برای خودتان و فرزندانتان انجام دهید ایجاد محیطی شاد و آرامش‌بخش در خانه برای خودتان و فرزندانتان است و برای ایجاد آن لازم است با خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنید دوست باشید. این به آن معنا نیست که هر روز آن را جارو کنید و تی‌بکشید یا تغییر دکوراسیون بدهید. بلکه خانه شما باید پر از سنت‌های خانوادگی باشد که خودتان طراحی کرده‌اید. دیواری که روی آن قد کودکانتان را اندازه‌گیری کرده‌اید و هرماه بچه‌ها با هیجان پشت به آن می‌ایستند. محلی که برای چای خوردن انتخاب کرده‌اید. محلی برای خاله‌بازی، محلی برای نقاشی بچه‌ها روی دیوار و هزاران ابتکاری که زندگی شما را شیرین و شیرین‌تر می‌کند. این رسوم ریشه‌های خانوادگی شما را عمیق‌تر می‌کند و خاطرات فردای فرزندانتان را می‌سازد. آن‌ها سال‌ها بعد برای بچه‌های خودشان تعریف می‌کنند که شما چه رسوم زیبایی را برایشان ساخته بودید و به تقلید از شما آن رسوم را ادامه می‌دهند.

 

بسیاری از مادران بیش از آنکه به فکر خورد و خوراک فرزندانشان باشند به فکر نوع پوشش و کم و کیف لباس او در مجالس و مهمانی‌ها و یا گرفتن عکس‌های آتلیه‌ای  از او هستند. این رفتار غلط به ضرر فرزند شماست. آشپزخانه را به چشم گرمای خانه و شادی فرزندانتان نگاه کنید برایش برنامه بریزید. هر روز هفته می‌تواند غذای موردعلاقه یکی از فرزندان شما باشد. یک روز هم غذای پیشنهادی و سالم شما باشد. یک برنامه غذایی دوست‌داشتنی با روز‌هایی که آشپزی خانوادگی نیز در آن گنجانده می‌شود. بچه‌ها دوست دارند شریک کار‌های بزرگترهایشان باشند. پس از کودکی آموز‌ش بدهید و به آن‌ها کار بسپارید با این کار زودتر از سایر بچه‌ها می‌توانند به شما کمک کنند و از مسوولیت شما کم کنند. بچه‌ها پدر و مادرهایشان را قوی‌ترین آدم‌های جهان می‌دانند. با دستپخت آن‌ها اخت می‌گیرند و بهترین طعم جهان می‌دانند. چه لحظه‌ای زیباتر از این می‌تواند باشد که کودک شما راضی و خشنود ظرف غذایش را خورده‌است و بابت آن از شما تشکر می‌کند؟ و توی بازی‌های روزانه با اسباب‌بازی‌هایش ادای آشپزی شما را در می‌آورد؟

 

هم‌صحبتی و پیدا کردن دوستانی که شبیه به وضعیت خودتان را دارند و می‌توانید با آن‌ها در طول روز در ارتباط باشید بسیار شیرین است. گروه‌های مادرانه‌ای که تجربیات مثبت‌شان را در اختیار شما قرار می‌دهند و حتی می‌توانید باهم دورهمی‌های دوستانه داشته باشید از جمله کار‌هایی است که فقط زنان خانه‌دار می‌توانند انجام دهند. با دوستانتان قرار عصرانه و یا ناهار‌های ساده بگذارید تا فرزندانتان هم کنار هم بازی کنند و فرصتی برای یک مهمانی جمع و جور زنانه که بهانه‌ای برای پوشیدن لباس‌های مهمانی و در کمد مانده‌است داشته باشید. پیوند‌های دوستی مادرانه بسیار شگفت‌انگیز و قدرتمندند آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا باهم یک فعالیت مشترک مثل ورزش، رژیم غذایی و یا یک کسب و کار یا یادگیری یک هنرخانگی را آغاز کنید و باهم با انگیزه بیشتر پیش بروید، چون خیالتان راحت است که دوستتان شرایطی مشابه شما دارد و به خوبی شما را درک خواهند کرد.

 

مادران خانه‌دار بیشتر وقت خود را در طول روز با فرزندانشان می‌گذرانند، اما باید یک وقتی را هرچندکوتاه به خودشان اختصاص دهند که هیچ‌جوره حذف نشود. حتی اگر این وقت ۱۰ دقیقه باشد. آن‌ها باید برای این زمان کوتاه برنامه بریزند تا انرژی خود را بدست بیاورند. این زمان می‌تواند یک حمام کوتاه، خواندن چندصفحه کتاب، خواب بعد از ظهر، پیاده‌روی کوتاه، مکالمه تلفنی و یا هرکاری که دوستش دارند باشند. شاید گنجاندن این وقت و فهماندن آن به بچه‌ها در روز‌های اول سخت باشد، اما به مرور همه به آن عادت کرده و برای همه قابل احترام خواهد شد. برای جا انداختن این زمان برایش اسم بگذارید تا جدی‌تر به نظر برسد.

 

بعضی روز‌ها عجیب و غریب سخت هستند و شبیه یک کابوس مطلق می‌مانند. خانه به هم ریخته‌است. همسرتان نمی‌تواند کمک‌تان کند. فرزندتان از دیوار بالا می‌رود و هرچیزی که دم دستش می‌آید را روی زمین می‌ریزد. سردرد دارید و می‌خواهید در رختخوابتان بخوابید، ولی نمی‌توانید و همه چیز بدترین حالت خودش را دارید. این وقت‌ها دوست دارید شرایط موجود را رها کنید و چندساعت در خیابان فقط برای خودتان باشید و حتی به خانه نیایید. آن وقت از این احساسی که دارید شرمنده هستید و عذاب وجدان دارید. اما باید گفت که این احساس را کنار بگذارید. بله گاهی اوضاع از حد توان و تحمل شما خارج می‌شود. سعی کنید یک نسخه درمانی برای این زمان‌های پرالتهاب پیدا کنید تا کمی آرامش بگیرید. پخش صدای قرآن، یک دمنوش آرامبخش، خواندن لطیفه‌های اینترنتی، یک دوش آب گرم. هرچیزی که به شما آرامش بدهد. خوب است. به خودتان بگویید که اوضاع را زیادی جدی گرفته‌اید و این روز سخت هم مثل خیلی از روز‌های سخت دیگر می‌گذرد و این به هم ریختگی شما طبیعی‌ست. پس به خودتان مسلط باشید آن را جدی نگیرید

 

نگاهی به زندگی سایر مادران جهان بیندازید. مادران غزه‌ای در طول مدت ۱۲ روز ۶۶ کودک خود را در اثر حملات هوایی رژیم صهیونیستی از دست دادند. شب‌ها به فرزندانتان خوب نگاه کنید و ببینید با چه آرامش و امنیت خاطری می‌خوابند. به خودتان نگاه کنید که با آرامش و امنیت در حال خواندن این گزارش هستید و احتمالا به این فکر می‌کنید که فردا و پس‌فردا را چه کار کنید؟ چه بخرید؟ چه غذایی درست کنید؟ ذهن شما پر از خاطرات شیرین با اعضای خانواده‌است و هربار خیالتان راحت است که می‌توانید دوباره باهم خاطرات خوش بسازید.

 

واقعیت این است اگر خودمان را وارسی می‌بینیم زمان زیادی را صرف فکر کردن به چیز‌هایی می‌کنیم که آزارمان می‌دهند و دوستشان نداریم و مدام درباره آن‌ها غر می‌زنیم صرف نظر از اینکه چقدر آن موضوع مهم باشد. این بار بنشینیم و به خوبی‌های زندگی‌مان نگاه کنیم و بابتش شکرگذار باشیم.