تقویم جهان در آخرین روز اردیبهشت

_ خبرگزاری صدا و سیما نوشت: مهم‌ترین رویداد‌های تاریخی جهان در چنین روزی (سی و یکم اردیبهشت سال ۱۴۰۰) به شرح زیر است:

 

۲۲۳۷ سال پیش، در روز بیست و یکم می‌سال ۲۱۶ پیش از میلاد سپاهیان امپراتوری کارتاژ به رهبری «هانیبال» (Hannibal)، در شمال ایتالیا ارتش روم را شکست دادند.

 

این دومین جنگ کارتاژ و روم تحت عنوان جنگ‌های «پونیک» بود. هانیبال با بهره گیری از فیل‌های جنگی و سواران کارآزموده تا آستانه شکست کامل روم پیش رفت. اما پایان یافتن آذوقه سربازان کارتاژی باعث شد تا آنان در چند جنگ شکست بخورند و عقب نشینی کنند. در سومین و آخرین جنگ این دو قدرت مدیترانه ای، سپاه روم خاک اصلی کارتاژ در تونس فعلی را اشغال کرد و شهر‌ها را ویران و مردم را قتل عام نمود.

 

 

 

۱۳۳۲ سال پیش در چنین روزی، نهم شوال سال ۱۱۰ هجری قمری «ابن سیرین»، محدث و فقیه مشهور قرن دوم هجری قمری، وفات یافت.

 

وی در شهر بصره ـ در جنوب عراق ـ متولد شد و از نوجوانی به آموختن علم و زهد و پارسایی روی آورد. ابن سیرین برای احادیث پیامبر اکرم (ص)، اهمیت بسیاری قائل بود و در حفظ و نقل حدیث، دقیق و محتاط بود و همین دقت نظر او موجب شد تا مولفان برجسته، روایت هایش را قابل استناد بدانند. ابن سیرین در زمان حیات خود، محضر ۳۰ نفر از اصحاب پیامبر اسلام (ص) را درک کرد و کتب و نسخه‌های خطی گوناگونی را به زبان‌های مختلف از خود برجای گذاشت.

 

 

 

۳۰ سال پیش در چنین روزی برابر با بیست و یکم می ۱۹۹۱ میلادی "راجیوگاندی" نخست وزیر پیشین هند ترور شد.

 

راجیو گاندی فرزند ایندیرا گاندی نخست وزیر اسبق هند، در ۲۰ اوت ۱۹۴۴ م در بمبئی متولد شد و در منزل پدربزرگش جواهر لعل نهرو اولین نخست وزیر هند، بزرگ شد. وی سپس در دانشگاه کمبریج انگلستان به تحصیل پرداخت و پس از آموزش خلبانی وارد سازمان هواپیمایى هندوستان شد. راجیو پس از مرگ برادر کوچک‏ترش که از او به عنوان جانشین ایندیرا گاندی یاد می ‏شد وارد عرصه سیاست گردید و در انتخابات میان دوره‏ای به نمایندگی انتخاب شد. وی در سال ۱۹۸۳ م به دبیر کلی حزب کنگره که حزب حاکم بود، منصوب شد و آن را سازمان‏دهی کرد. تا اینکه پس از ترور مادرش ایندیرا گاندی در ۳۱ اکتبر ۱۹۸۴، جانشین او گردید. با این حال در انتخابات مجلس نمایندگان شکست خورد و در سال ۱۹۸۹ م، پس از ۵ سال نخست وزیری، استعفا داد. راجیو گاندی قصد داشت در دهمین انتخابات پارلمان هند شرکت کند، اما در ۲۱ مه ۱۹۹۱ م در ۴۷ سالگی در یک گردهمایی انتخاباتی در جنوب هند بر اثر انفجار بمب به قتل رسید. مواد منفجره در دسته گل‏‌هایی که به گردن او انداخته شده بودند جاسازی شده بود.

 

 

۲۳ سال پیش در چنین روزی، بیست و یکم می‌سال ۱۹۹۸ میلادی ژنرال «محمد سوهارتو» (Suharto) پس از ۳۳ سال حکومت جابرانه بر کشور اندونزی مجبور به استعفا شد.

 

وی در سال ۱۹۶۵ میلادی با کودتایی علیه احمد سوکارنو، بنیانگذار استقلال اندونزی و رئیس جمهوری منتخب مردم این کشور، قدرت را در دست گرفت. در دوران حکومت سوهارتو در اندونزی، آزادی‌های سیاسی کاملاً محدود شد. اما این کشور در زمینه اقتصادی، به ویژه در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی به پیشرفت‌هایی دست یافت. بحران اقتصادی شرق آسیا در سال ۱۹۹۷ میلادی، علاوه بر تبعات اقتصادی، شورش‌های دانشجویی را نیز در اندونزی دامن زد و به تدریج خواسته‌های اقتصادی مردم، رنگ سیاسی یافت و برکناری سوهارتو در صدر شعار‌های تظاهرات مردم اندونزی قرار گرفت. سرانجام فساد مالی سوهارتو و خانواده اش، زمینه را برای سقوط وی فراهم کرد و به این ترتیب، سوهارتو مجبور به استعفا شد.

 

 

 

۱۹ سال پیش، در روز بیست و یکم می‌سال ۲۰۰۲ میلادی با تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد، برای اولین بار مراسم «روز جهانی تنوع فرهنگی برای توسعه و گفتگو» در کشور‌های مختلف برگزار شد.

 

پیشنهاد نام گذاری این روز را سازمان علمی – فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به مجمع عمومی داده بود. همچنین در سال ۲۰۰۵، بیانیه‌ای با هدف حمایت و ترویج تنوع بیان‏ ها‌ی فرهنگی و تقویت پیوند میان فرهنگ ها، توسعه‏ پایدار و گفتگو و تاکید بر لزوم احترام به حقوق و آزادی‏‌های یکسان همه فرهنگ‏‌ها در اجلاس عمومی یونسکو به تصویب رسید و راه را برای حمایت جهانی از تنوع فرهنگی و زبانی به عنوان میراث مشترک بشریت هموار کرد. بر این اساس مجمع عمومی سازمان ملل متحد سال ۲۰۱۰ را به عنوان «سال جهانی دوستی بین فرهنگ ها» نامگذاری کرد و یونسکو هدایت کننده و برگزار کننده برنامه‏‌های آن بود. علیرغم این تأکیدات مبنی بر حفظ فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف به عنوان میراث بشری، واقعیت آنست که فرهنگ غربی با استفاده از نفوذ فزاینده رسانه‌های خود در حال تضعیف و نابودی بسیاری از فرهنگ‌های بومی و زبان‌های محلی است.

 

 

۱۵ سال پیش، در روز بیست و یکم می‌سال ۲۰۰۶ میلادی درپی برگزاری یک همه پرسی، سرزمین «مونته نگرو» استقلال خود را از صربستان اعلام کرد.

 

مونته نگرو از قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم در قلمرو سرزمین‌های امپراتوری عثمانی بود. پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی درجریان جنگ جهانی اول، مردم مونته نگرو در کنار صرب ها، کروات‌ها و اسلوونی ها، پادشاهی متحد اسلاو‌ها را تشکیل دادند که در سال ۱۹۲۹ به پادشاهی یوگسلاوی و پس از جنگ جهانی دوم به جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی، تغییر نام داد. در پی آغاز روند فروپاشی یوگسلاوی سابق، حرکت‌های استقلال طلبانه در مونته نگرو نیز آغاز شد. با این حال این کشور در اتحادیه یوگسلاوی باقی ماند. با آغاز بحران کوزوو در اواخر دهه ۱۹۹۰، مونته نگرو ارتباطات سیاسی و اقتصادی خود را با صربستان قطع کرد و بحران میان دو دولت بالا گرفت. درعین حال، سرانجام در سال ۲۰۰۳ دو کشور توافق کردند که فدراسیون صربستان و مونته نگرو را تشکیل دهند که در آن مونته نگرو دارای استقلال عمل بسیار بود و اجازه داشت تا سه سال بعد، همه پرسی برای استقلال برگزار کند. به این ترتیب، این همه پرسی به اصرار استقلال طلبان مونته نگرو در روز ۲۱ می ۲۰۰۶ برگزار شد و با بیش از ۵۵ درصد آراء موافق، پنجمین کشور از یوگسلاوی سابق جدا شد و به استقلال دست یافت. کشور مونته نگرو با حدود ۱۴ هزار کیلومتر مربع مساحت، در شبه جزیره بالکان و کنار دریای آدریاتیک قرار دارد و با کشور‌های صربستان، بوسنی و هرزگوین و آلبانی همسایه است.