خیز فلسطین برای نبرد نهایی
- سید هادی سید افقهی در روزنامه حمایت نوشت: درگیری روزهای اخیر فلسطینیها با نظامیان و شهرکنشینان صهیونیست از درگیریهای پراکنده با شیب تندی به سمت یک نبرد تمامعیار در حال حرکت است. مقاومت فلسطین از بانک اهداف و سناریوهایی سخن به میان آورده که صهیونیستها حتی خواب آن را ندیدهاند.
تحرکات بیسابقه اشغالگران در آتش زدن صحن مسجدالاقصی و شادمانی پس از آن در کنار تلاش برای اخراج ساکنان فلسطینی محله «شیخ جراح»، نشانههایی هستند که اوضاع را به سمت یک انتفاضه گسترده سوق میدهند؛ انتفاضهای که از سنگ به موشکهای نقطه زن و پیشرفته ارتقا یافته و با اتکا به فناوریهایی اعم از پهپادی، موشکی و ارتباطی، تعیین حیطه نبرد را فراتر از غزه و بیتالمقدس در اختیار مقاومت قرار میدهد.
از سوی دیگر، گروههای مقاومت حمله به مناطق مسکونی و هدف قرار دادن زنان و کودکان را بهدرستی نشانه شکست تلآویو برشمرده و تهدید کردهاند که از معادله بمباران در برابر بمباران دست بر نخواهند داشت. علاوه بر این، کانونهای ضدصهیونیستی در کرانه باختری پس از توحش اسرائیل در حمله به نوار غزه فعالشده و اوضاع به ترتیبی که تلآویو فکر میکند پیش نخواهد رفت. این در حالی است که «گنبد آهنین»، مهمترین نماد قدرت نظامی اسرائیل نیز در رهگیری موشکهای فلسطینی موفق نبوده و مناطق مختلفی از سرزمینهای اشغالی، زیر آتش موشکها قرار گرفتهاند.
فلسطینیهای ساکن سرزمینهای اشغالی نیز به جنبوجوش افتاده و در سه نقطه شامل روستاهای «الطور»، «العیسویه» و بندر حیفا درگیریها و اعتراضاتی در واکنش به حمله به نمازگزاران فلسطینی در حرم ابراهیمی شکلگرفته است. صهیونیستها پا را فراتر از این گذاشته و با حمله پهپادی و موشکی به نوار غزه، مجموعاً نزدیک به ۶۰۰ فلسطینی را طی روزهای گذشته مجروح کردند و حتی سخن از حمله زمینی به باریکه غزه به میان آوردهاند. بااینحال، خشم صاحبان اصلی سرزمین فلسطین با این قبیل اقدامات و تبدیل کردن شهرها و روستاهایشان به پادگان، در حال غلیان است و وقوع انتفاضه جدید قدس دور از انتظار نیست.
در حقیقت، صهیونیستها به پشتوانه موهوم عادیسازی روابط با رژیمهای مرتجع عربی دست به تحرکاتی برای کامل کردن یهودیسازی قدس زدهاند؛ بیآنکه محاسبه دقیقی از ظرفیتهای توسعهیافته جهاد و حماس داشته باشند. فلسطینیها اکنون با قطع امید کامل از کشورهای عربی، از انگیزه مضاعفی برای در هم پیچیدن طومار متجاوزان برخوردارند و این نکتهای است که صهیونیستها تعبیر وارونهای از آن دارند؛ لذا بروز و ظهور مراسمهای بهاصطلاح مذهبی صهیونیستها در صحن مسجدالاقصی در ۱۰ روز پایانی ماه مبارک رمضان با همین برداشت، افزایشیافته است.
در طول این مدت، بیش از ۲ هزار صهیونیست تندرو وارد این محدوده شده و آئینها و مراسمهای تلمودی را به شکل علنی و دستهجمعی انجام دادند تا نشان دهند قبله اول مسلمانان روی معبد هیکل آنها بناشده و همچون ادعای مالکیت فلسطین، این مکان مقدس نیز متعلق به آنان است. صهیونیستها سالهاست که بهطور مخفیانه در حال حفر تونلی بهمنظور قطع کردن ارتباط کامل مسلمانان با مسجدالاقصی هستند تا از این طریق، این مکان مقدس را تخریب و هیکل خود خوانده سلیمان را در آنجا بنا کنند.
بر اساس آموزههای تحریفشده شریعت یهود، پاکسازی و در اختیار گرفتن کامل قدس وقتی معنا پیدا میکند که هیکل سلیمان دوباره بنا شود و مادامیکه حتی یک فلسطینی در اطراف این معبد زندگی میکند، صهیونیستها از خشم الهی در امان نیستند؛ لذا برای به دست آوردن رضایت خداوند برنامه دارند تا همه غیریهودیها را از قدس و دیگر سرزمینهای اشغالی اخراج کنند.
این در حالی است که مسلمانان دستدرازی به مقدسات خود را برنمیتابند و ازهرجهت خود را آماده نبرد نهایی کردهاند. اقدامات تحریککننده اشغالگران در قدس اشغالی، باعث شده تا گروههای مقاومت فلسطینی طی بیانیه مشترکی، در کرانه باختری، اراضی اشغالشده در سال ۱۹۴۸ و قدس، بسیج عمومی اعلام کنند. کابوس رژیم صهیونیستی، فعال شدن هستههای مقاومت در کرانه باختری است و پس از اقدام سه جوان فلسطینی برای نفوذ به اراضی اشغالی، سه گردان دیگر به این منطقه اعزام شدند. بهزعم صهیونیستها، اگر فشار بر این منطقه افزایش پیدا نکند و نتوانند آن را با کمک «محمود عباس» حفظ کنند، کرانه باختری به غزه دوم بدل خواهد شد.
از طرفی، ساکنان این منطقه دریافتهاند که چنانچه در برابر فشار اسرائیل بر سایر مناطق همچون محله «شیخ جراح»، سکوت کنند و در برابر حملات پیدرپی صهیونیستها به نمازگزاران عکسالعملی نشان ندهند، بهزودی نوبت به آنها میرسد و به ضرب و زور، آنها را آواره خواهند کرد. بنابراین، خیزش خودجودش ساکنان این منطقه، اقدامی پیشدستانه قبل از دستدرازی صهیونیستهاست؛ ضمن اینکه باید در نظر داشت واکنش اهالی کرانه باختری و عکسالعمل ارتش صهیونیستی در طول تاریخ این رژیم، بیسابقه بوده است.
قابلذکر است که نباید از آتشافروزی «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی در غائله اخیر غافل شد. جدای از فرایند چندین ساله اشغالگران برای بهاصطلاح تصرف کامل قدس، نتانیاهو به دلایل سیاسی این روند را تسریع کرده است. او در تلاش است با به راه انداختن جنگ در قدس و سپس رقم زدن پیروزی خیالی در برابر مقاومت، خود را در نقش شوالیهای ظفرمند به احزاب تندروی راستگرا شامل «یسرائیل بیتنا» و «لیکود» نشان دهد و بهاینترتیب در تشکیل کابینه آینده سهمی داشته باشد. علاوه بر این، چنانچه او طی چند هفته آینده نتواند در دولت آتی اسرائیل مشارکت کند، به دلیل پروندههای سنگین فساد، باید راهی زندان شود و به همین دلیل، برای تشدید درگیریها انگیزه زیادی دارد و علناً از ادامهدار شدن درگیریها دستکم تا مدتی خبر داد؛ و بالاخره اینکه تحولات اخیر در فلسطین ثابت کرد رژیمی که برای زمینخواری، نسلکشی و اشغال سرزمینهای نیل تا فرات وارد بهاصطلاح ارض موعود خود شده بود، اکنون پیشرانهای خود را از دست داده و به زوال مؤلفههای قدرتش دچار شده است؛ فرایندی که در عرصههای نظامی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی، خود را نشان داده و فاصله اندکی تا فروپاشی کامل دارد.