وعده‌های هشت ساله و ظرف‌های خالی/ اقتصاد کشور را به برجام و مذاکره با آمریکا گره نزنیم

- حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی شیرازی نماینده ولی فقیه در قرارگاه ثارالله تهران - حسن روحانی در سال ۱۳۹۲ به عنوان کاندیدای یازدهمین دوره‌ی ریاست جمهوری اسلامی ایران ثبت نام کرد. هاشمی و خاتمی به طور رسمی از وی حمایت کردند. به درخواست بزرگان اصلاحات، عارف نیز که کاندیدای ریاست جمهوری بود، به نفع روحانی کنار رفت.

 

حسن روحانی با شعار نجات اقتصاد و تعامل با جهان، وارد گود رقابت انتخاباتی شد و همزمان در سخنرانی انتخاباتی گفت: هم سانتریفیوژ باید بچرخد و هم چرخ زندگی مردم.

 

وی همچنین در همایش‌های انتخاباتی اش، در تهران و استان‌ها افزود:

۱. شعار من نجات اقتصاد ایران است.
۲. ما باید اقتصاد کشور را از شرایط فعلی نجات دهیم.
۳. کشور را می‌توان از بیکاری و گرانی نجات داد.
۴. تحریم‌ها را قدم به قدم کاهش داده و در نهایت آن‌ها را خواهیم شکست.
۵. مقداری تدبیر و برنامه لازم است تا ما بتوانیم حتی معضلات اقتصادی که در سایه‌ی تحریم به وجود آمده است، قدم به قدم حل کنیم و این کار امکان پذیر است.
۶. فرهنگ اشرافی گری نباید بر کشور حاکم باشد.

 

این شعار‌ها و وعده‌ها، روحانی را با کسب ۷۱/۵۰ آرا بر کرسی ریاست قوه‌ی مجریه نشاند. وی پس از تحویل پست ریاست جمهوری، وزرایی با میانگین سنی ۶۰ سال به بالا را به مجلس نهم معرفی کرد و در خصوص علت انتخاب وزرای سالمند گفت: چون کشور را در حالت بحرانی تحویل گرفته، به افراد مجرب و با سابقه‌ی زیاد مدیریتی نیاز داشت.

 

مجلس شورای اسلامی از ۲۸۴ رای، ۲۷۴ رای به طیب نیا، به عنوان وزیر امور اقتصادی و دارایی داد تا روحانی را برای حل مشکلات اقتصادی کمک کند.

 

روحانی، اسحاق جهانگیری از اصلاح طلبان نامدار و از استانداران عصر هاشمی و وزرای دوران خاتمی را هم به عنوان معاون اول خود برگزید. در ۱۴ شهریور ۱۳۹۳ نیز پرونده هسته‌ای را از شورای عالی امنیت ملی به وزارت امور خارجه منتقل کرد تا کار‌ها به دست دیپلمات‌ها انجام شود.

 

روحانی ۱۶ سال مداوم دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران بود. غربی‌ها و اروپایی‌ها را می‌شناخت. پیرمردان اصلاحات را در کابینه جمع کرده بود. از حمایت گسترده‌ی هاشمی بهره می‌برد. مجلس هم به کمک آمد تا وعده گشایش اقتصادی وی عملی گردد.

 

روحانی بعد‌ها در مراسم دومین سالگرد هاشمی رفسنجانی گفت: نقش هاشمی در انتخابات ۹۲ استثنائی بود.

حالا نوبت به روحانی رسیده بود که نقش استثنائی اش را در عمل به شعار‌ها و وعده‌ها ثابت کند. او به جای تبعیت از سیاست کلی نظام که توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی ابلاغ می‌شود، دل در گرو حمایت غرب گذاشت و باب مذاکره‌ با آمریکا را گشود. ظریف و جان کری با هم قدم زدند و روحانی و باراک اوباما در سال ۹۲، حدود یک ربع تلفنی با هم در نیویورک گپ دوستانه زدند و تصور این شد که همه چیز حل است!

 

وعده‌های دروغین آمریکا و اروپا، آنچنان تیم مذاکره کننده را فریب داد و فریفت که در ۲۶ دی ۱۳۹۴ اعلام کردند: برجام رسما آغاز شد؛ همه تحریم‌های هسته‌ای ایران لغو شد.

 

وزارت امور خارجه ۲۸ دی ۱۳۹۵در گزارشی به مجلس نوشت: تحریم‌ها در حوزه‌های نفت، گاز و پتروشیمی، حوزه حمل و نقل، حوزه مالی، بانکی و بیمه، حوزه آب و برق، صنعت و تجارت، حوزه سلامت و بهداشت، حوزه کشاورزی، دامداری و شیلات، حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات رفع شده اند.

 

روحانی نیز در ۲۸ دی ۱۳۹۵ گفت: همه‌ی تحریم‌های هسته‌ای ایران برداشته شده است.

 

امام خامنه‌ای در تاریخ یکم مرداد ۱۳۹۵ فرمودند: از سال ۱۳۹۵ که بنا بود همه‌ی تحریم‌ها یکباره برداشته شود، تا امروز نه تنها تحریم‌ها برداشته نشد؛ بلکه زیاد‌تر هم شد.

 

امام خامنه‌ای در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ در جمع مسئولان و کارگزاران نظام فرمودند: هدف این‌ها از مذاکره ریشه کن کردن و از بین بردن صنعت هسته‌ای در کشور است... صنعت هسته‌ای متوقف نباید شود، لطمه نباید بخورد... کار تحقیق و توسعه و ساخت و ساز باید ادامه پیدا کند.

 

با شعار رفع تحریم از سوی آمریکایی‌ها و اروپایی ها، مسئولین دولتی بدون توجه به اندرز‌ها و فرامین و سیاست گذاری، ولی امر مسلمین، برجام را یکطرفه در ایران اجرا کردند و بساط صنعت هسته‌ای را برچیدند!

 

شاید به همین جهت بود که جان کری در کتاب خاطراتش می‌نویسد: ما از پیروزی حسن روحانی، رئیس جمهور میانه روی آن‌ها در شگفت شدیم و نیرویی دوباره گرفتیم... از سویی وقتی روحانی، جواد ظریف را به وزارت امور خارجه برگزید و پرونده هسته‌ای را به او سپرد، چشم انداز ما قدری آسان‌تر شد.

 

دولت یازدهم همه توانش را به جای نگاه به درون، تقویت تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی، به برجام داد. گرچه امام خامنه‌ای در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۹۴ به رئیس جمهور و اعضائ هیئت دولت فرمودند: همه برنامه‌های اقتصادی دولت بایستی در این مجموعه اقتصاد مقاومتی و در این سیاست‌ها بگنجد.

 

معظم له همچنین در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۵ به همان جمع فرمودند: بد حسابی‌های طرف غربی را - یعنی به خصوص آمریکا را به حساب بیاوریم؛ مطلقا در صدد این نباشیم که بد حسابی طرف مقابل را و بد قلقی طرف مقابل را و خیانت طرف مقابل را یکجوری توجیه کنیم؛ این دارد بد حسابی میکند – الان مشخص است، آمریکایی‌ها دارند بد حسابی میکنند - این بد حسابی را به حساب بیاوریم، به این توجه کنیم.

 

خیلی به این حرف‌ها توجه نشد و باز زمان انتخابات بعدی رسید؛ روحانی کوله بار سفر انتخابی بست و استان به استان رفت:

 

۱. در خوزستان گفت: ما باید برای جوانان کشور اشتغال ایجاد کنیم.
۲. در ساری گفت: ما می‌گوییم فقر مطلق باید تا پایان دولت دوازدهم تمام شود.
۳. در همدان گفت: اگر این ملت پیروز شود، آن وقت در سفره‌تان نانی را خواهید خورد که حاصل دستپخت کشاورز ایرانی است.
۴. در کرمان گفت: ما غیر از سرمایه داخلی، می‌خواهیم سرمایه‌ی خارجی را هم به کشور بیاوریم تا برای مردم و جوانان شغل درست کنیم.
۵. در اصفهان گفت: با همین دکتر ظریف ما بقیه تحریم‌ها را هم برخواهیم داشت.
۶. در مشهد گفت: می‌خواهیم ایرانیان سوار هواپیما‌های شرکت هواپیمایی ایرانی شوند و حمل و نقل مدرن در اختیار ملت قرار گیرد.
۷. در تهران گفت: ما به رفع تحریم هسته‌ای قانع نیستیم، باید همه تحریم‌های دیگر برداشته شود.
۸. در بندرعباس گفت: از ابتدا قرار ما بر این بود که دولت راستگویان تشکیل دهیم. تمام مشکلات از دروغ است. ما به دروغ و خرافه برنمی گردیم.

 

مردم باز به روحانی اعتماد کردند و ۲۳ میلیون ۵۴۹ هزار و  ۶۰۶نفر به وی رای دادند و او را به عنوان رئیس دولت دوازدهم انتخاب کردند.

 

روحانی باز همان راه را ادامه داد. اوباما نیز جایش را به ترامپ داده بود و ترامپ از برجام خارج شد؛ و تحت سیاست فشار حداکثری، تحریم‌های فراوان و جدیدی را علیه ملت ایران وضع کرد.

 

تخت روانچی در تاریخ ۲۱ دی ۱۳۹۹ گفت: در چهار سال گذشته، آمریکا بیش از ۱۵۰۰ تحریم علیه ایران اعمال کرده و تمامی بخش‌های اقتصاد ایران را هدف قرار داده و تقریبا تمامی عواید ایران از برجام را از بین برده است. این حرف نماینده ایران در سازمان ملل و نیروی ظریف، گویای واقعیت‌های روی پرده است.

 

امام خامنه‌ای در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۵ در جمع مسئولان و مدیران نظام فرمودند: ما برجام را نقض نمی‌کنیم؛ لیکن اگر طرف مقابل نقض کند که الان نامزد‌های ریاست جمهوری آمریکا دارند تهدید میکنند که برجام را اپاره میکنیم، ما آن را آتش میزنیم.

 

اگر این تدبیر حیکمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی عملی می‌شد، آمریکا گستاخ نمی‌شد. نگاه به خارج ار کشور اجازه نداد حضرات برجام را آتش بزنند.

 

امام خامنه‌ای در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ صراحتا در دیدار مسئولان نظام اعلام کردند: من به همه‌ی این آقایان محترمی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری هستند این را عرض می‌کنم – حرفیست که بار‌ها گفته ایم – تصمیم بگیرند، به مردم هم بگویند، در تبلیغاتشان هم بگویند، قول هم بدهند که برای پیشرفت امور کشور، برای توسعه‌ی اقتصادی، برای باز کردن گره ها، نگاهشان به بیرون از این مرز‌ها نخواهد بود، نگاه به خود ملت خواهد بود. توانایی‌های ما زیاد است، ظرفیت‌های ما زیاد است، توجه به این ظرفیت ها، استفاده‌ی از این ظرفیت ها، برنامه ریزی عاقلانه و مدبرانه برای استفاده‌ی از این ظرفیت‌ها میتواند کشور را به اقتدار و استحکام درونی برساند، و این، آن چیزی است که دشمن را مایوس می‌کند.

 

معظم له در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۹۶در مراسم اعطای حکم تنفیذ ریاست جمهوری به حسن روحانی فرمودند: نظام جمهوری اسلامی و کشور عزیز ما یک نظام پرظرفیت و پرامکان و پراستعداد است؛ این استعداد‌ها را باید دانه دانه شناخت و از آن‌ها بهره برداری کرد. شما با تکیه برهویت انقلابی – این نکته بسیار مهمی است - با کار جهادی، با حمایت مردمی، با انبوه سرمایه‌های مادی و معنوی که امروز در اختیار شما است، میتوانید کشور را پیش ببرید.

 

روحانی در دور دوم ریاست جمهوری هم به تدابیر حکیمانه ولی امر مسلمین گردن ننهاد و همچنان نگاهش به امریکا بود و برجام را گره گشا می‌دانست؟!

 

امام خامنه‌ای در سال ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام باز تاکید کردند: گره زدن حل مسائل کشور به برجام و امثال برجام یا به مسائل خارجی یک خطای بزرگ است. ما نبایستی مسائل کشور را، مسائل اقتصادی و مسائل گوناگون کشور را گره بزنیم به امری که از اختیار ما خارج است، در بیرون کشور تدبیر می‌شود و تصمیم گیری میشود. وقتی ما مسئله‌ی اقتصاد کشور را، کسب و کار کشور را به مسئله برجام گره میزنیم، نتیجه اش این می‌شود که صاحبان کار و سرمایه چند ماه باید منتظر بمانند تا ببینند خارجی‌ها درباره برجام چه تصمیمی میگیرند؛ چند ماه تعامل کنند، صبر کنند، منتظر بمانند که آیا در توافق می‌مانند یا از توافق خارج میشوند؛ امضاء می‌کنند یا نمی‌کنند، بعد از آنکه امضا کردند، پایبند امضا می‌مانند یا نمی‌مانند! مرتب بایستی دستگاه اقتصادی مردمی کشور در انتظار رفتار خارجی‌ها باشد. نمیتوانیم ظرفیت کشور را معطل توافق برجام بگذاریم؛ مدتی معطل اجرای برجام، مدتی معطل خروج و عدم خروج از برجام؛ آن هم در مقابل دشمنی مثل آمریکا.

 

معظم له در همان سخنرانی فرمودند: امروز اقتصاد کشور را از راه برجام اروپایی نمی‌شود درست کرد؛ اقتصاد کشور از این راه درست نخواهد شد. قرائن فراوانی دارد که همین حالا دارید مشاهده میکنید: بعضی از شرکت‌های قابل توجه غربی اعلام می‌کنند که خواهند رفت، بعضی رفتند، بعضی‌ها میگویند معلوم نیست چکار کنیم؛ روُسا و مسئولین دولت‌های غربی، همینجور حرف میزنند؛ آلمان یکجور، فرانسه یکجور، آن یکی یکجور، بحث تصحیح کار اقتصادی کشور را از راه برجام اروپایی نمی‌شود درست کرد... اقتصاد راه‌های دیگری دارد... مشکل اقتصاد کشور با تکیه به ظرفیت‌های فراوان داخلی قابل حل است؛ این را باور کنیم. این یک واقعیت است که بعضی این واقعیت را قبول ندارند و بعضی از این واقعیت اطلاع ندارند.

 

ما ظرفیت‌های بسیار زیادی در کشور داریم که همچنان استفاده نشده است. یک مطالعه کارشناسی در بانک جهانی شده... آن‌ها میگویند: ایران مخزنی از استعداد‌های انسانی و سرزمینی بهره برداری نشده است؛ توجه کنید! می‌گویند ایران به لحاظ عدم بهره برداری از استعداد‌های انسانی و سرزمینی در رتبه اول جهان است؛ یعنی استعداد‌های فراوانی در مقابل ما است که ما از این‌ها استفاده نکرده ایم. کوتاهی کرده ایم... دشمن ما اتاق جنگ را برده است در وزارت خزانه داری... وزیر آمریکایی می‌رفت با یکایک روسای بانک‌های مختلف در کشور‌های مختلف تماس می‌گرفت، یعنی این جور فعال بودند؛ شب و روز مشغول بودند.

 

من عرض می‌کنم اینجا هم بایست ستاد مقابله با شرارت این دشمن در مجموعه اقتصادی تشکیل بشود؛ وزارت خارجه باید پشتیبانی کند، باید به صورت همراه کمک کند. لیکن بایست در مرکز اقتصادی دولت این ستاد تشکیل بشود و این کار را دنبال کنند. البته اقتصاد مقاومتی علاج همه این‌ها است که باید با جدیت دنبال بشود.

 

روحانی به همه این سیاست گذاری توجه‌ای نکرد و راه خود را پیمود. سامانه ثبت ارزی بانک مرکزی را در هم ریختند. دلار را دو قیمته کردند. دست دلال‌ها برای متلاشی کردن بازار اقتصادی ایران باز شد. دلاری که در سال ۱۳۹۲ کمتر از ۴ هزار تومان بود در مقطعی به ۳۵ هزار تومان رسید.

 

قیمت ماشین و مسکن سرسام آور بالا رفت. ارزاق عمومی چند برابر گران شد. سفره مردم از مرغ هم خالی شد و مرغ فراوان در کشور، دوباره سهمیه بندی و صفی شد!

 

آمریکا حتی اجازه فروش نفت هم به ایران نداد. درآمد حاصل از فروش نفت کشور در سال ۱۳۹۰ یکصد و هجده میلیارد و هشتصد و شصت و یک میلیون دلار بود؛ به برکت برجام در سال ۱۳۹۹ به ۴ میلیارد دلار رسید.

 

روحانی خواست همه این گناه را به گردن ترامپ بیندازد؛ غافل از این که دشمن یک شخص نیست؛ دشمن یک اردوگاه است. اوباما و ترامپ و بایدن با هم فرقی ندارند.

 

امام خامنه‌ای هم در تاریخ ۱۳ آّبان ۱۳۹۹ فرمودند: در مورد آمریکا سیاست ما حساب شده و مشخص است و این سیاست با رفت و آمد اشخاص تغییر نمی‌کند.

 

معظم له همچنین در همان سخنرانی تاکید کردند: در اقتصاد نگاه اصولی این است که علاج را از بیرون مرز‌ها نخواهیم.

 

گویا مرغ روحانی یک پا دارد. هنوز هم تصور می‌کند مشکل با مذاکره و برجام حل میشود. ایشان در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در جلسه هیئت دولت گفت: چرا از مذاکرات می‌ترسید؟ کسی این حرف‌ها را در سر ما فرو کرده است؟ چرا از حرف زدن میترسیم؟ قرآن حتی از مذاکره با کفار سخن میگوید که باید باجدال احسن انجام شود. پس چرا ما می‌ترسیم و از این موضوع فرار می‌کنیم؟... از مذاکره وین نترسید، بعضی‌ها می‌ترسند حالا آنقدر که بعضی‌ها نگران هستند که مذاکره فوری انجام شود و تحریم‌ها زود برداشته شود و در انتخابات مشکل پیدا کنند... هیچ جناح و هیچ فردی حق ندارد زندگی و معیشت مردم را برای انتخابات گروگان بگیرد. بگذارید مردم راحت باشند.

 

آیا کافی نیست، پس از ۸ سال دست از این حرف‌ها بردارید؟ فقط کافی است:

 

۱. به شعار‌های خود در انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ نگاهی بیندازید و بگویید کدام یک از آن وعده‌ها عملی شده است؟
۲. به مذاکرات با آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها و به برجام نگاهی بیندازید و آورده‌های آن را برای ملت ایران بیان کنید.
۳. به قیمت اجناس و دلار در سال ۱۳۹۲ نگاه کنید و امروز هم قیمت‌ها را با آن روز‌ها کنارهم بچینید و بگویید سفره مردم چه وضعی دارد؟
۴. راستی به عنوان کسی که ناظر بر اجرای قانون اساسی است، بگویید: سیاست‌های کلان کشور را چه کسی باید وضع کند؟ آیا دولت به سیاست‌های وضع شده‌ی توسط رهبری نظام عمل کرده است؟

روحانی فقط به این دو سخن توجه کند:
ظریف در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۳۹۴: کلیه تحریم‌ها لغو خواهد شد.
عراقچی در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۴۰۰: آمریکا باید ۱۵۰۰ تحریم را رفع کند.

 

مشخص است که پس از گذشت ۸ سال هنوز کاری نشده است. لازم به یادآوری نیست که در سال ۱۳۹۴ اوباما رییس جمهور بود و بنا بود وعده‌های برجامی را رییس جمهور آمریکا روی کاغذ بیاورد و امضا کند. یادتان باشد اگر بایدن هم وعده هایش را شخصا امضا نکند در آینده نیز مثل امروز خواهیم گفت: آمریکا هیچ غلطی نکرد!

 

فردا از همین امروز روشن است. هرکس امسال رییس جمهور شود، چاره کار را باید در نگاه به درون و اقتصاد مقاومتی و تقویت تولید داخل بداند. هیچ رییس جمهوری نباید اقتصاد کشور را به برجام و مذاکره با آمریکا گره بزند.

 

دیدید برجام تشکیل شد و اقتصاد کشور درست نشد. اقتصاد به عوامل دیگری احتیاج دارد. رییس جمهور آینده باید بداند کشور به برکت ظرفیت‌های داخلی، توانایی غلبه بر مشکلات اقتصادی را به طور کامل دارد.

 

کشور به رییس جمهوری با مدیریت جهادی نیاز دارد. وقتی مدیری جهادی بود؛ در همه‌ی میدان‌ها پیشرو است. موانع را بر می‌دارد. معارضه‌ها را در هم می‌شکند و جلو می‌ر‌ود. در میدان سیاست، در میدان علم، در میدان اخلاق، در میدان اقتصاد، در میدان امنیت، در میدان فرهنگ، با روحیه‌ی جهادی و با مبارزه، مانع‌ها را برمی دارد و پیشرفت می‌کند. همه پیشرفت‌ها، همه تمدن سازی‌ها به برکت روحیه جهادی است. به برکت مدیریت جهادی است. با مدیریت جهادی، حرکت کشور به سمت هدف‌ها و آرمان‌های خود پر شتاب و موفق خواهد شد.

 

با مدیریت جهادی، نا امیدی و یاٌس و چالش‌های درونی پایان می‌پذیرد و اختلافات فرعی و سطحی کنار گذاشته می‌شود. با مدیریت جهادی، دشمن عقب نشینی می‌کند. اگر مدیریت جهادی بود، اقتصاد و فرهنگ هم در کشور پیشرفت می‌کند. کشوری که اقتصاد و فرهنگ پیشرفته داشته باشد، در اوج قرار می‌گیرد و تحقیر نمی‌شود.

 

امام خامنه‌ای در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ فرمودند: عامل مهم مدیریت جهادی عبارت است از خودباوری و اعتماد به نفس و اعتماد به کمک الهی.

 

پس وعده‌ ما در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ در پای صندوق‌های رای؛ با انتخاب رئیس جمهوری با مدیریت جهادی و تابع، ولی فقیه. رئیس جمهوری که به جای اعتماد به آمریکا، به ملت ایران اعتماد کند. به مردم اتکا کند و بداند: ملت ایران میتواند مشکلات راحل کند و خدا هم در این مسیر کمک کار دولت و ملت است.