«شهید مجتبی یداللهی منفرد»؛ جوان‌ترین شهید مدافع حرم ارتش جمهوری اسلامی ایران

 

شهید یداللهی منفرد جوان‌ترین شهید مدافع حرم ارتش جمهوری اسلامی ایران است که ۳۱ فروردین ماه سال ۱۳۷۰ در شهرستان شهریار از توابع استان تهران در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در زادگاهش گذراند و با تلاش بسیار توانست دیپلم خود را اخذ کند. مجتبی بسیار خوش اخلاق بود و با همه اطرافیان و دوستانش با مهربانی و خونگرمی برخورد می‌کرد.

 

او در دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان با معلمان و همکلاسی هایش هم با مهربانی و عطوفت برخورد می‌کرد و به همین دلیل نیز همواره مورد لطف دوستانش قرار داشت. مجتبی بسیار به کتاب و کتابخوانی علاقه‌مند بود و در اوقات فراغتش مشغول خواندن کتاب می‌شد. مجتبی همیشه به این فکر بود که بتواند برای جامعه فردی مفید و موثر باشد و همین موجب می‌شد تا همیشه به مردم و همنوعانش کمک کند. واجبات دینی برای مجتبی بسیار ارزش داشت و هیچ گاه انجام آن‌ها را ترک نمی‌کرد و همیشه به اجرای آن‌ها مقید بود.

 

شهید یداللهی منفرد نسبت به سختی‌ها و مشکلات صبوری می‌کرد. آشنایی با اهل بیت (ع) و محبت خاندان عصمت و طهارت از همان دوره خردسالی با همراهی پدر در نماز‌های جماعت و همراهی مادر در روضه‌ها و مصائب خاندان آل رسول (ص) در خمیره شهید شکل گرفته بود. ارادت خاصی به اهل بیت (ع) داشت و سعی می‌کرد شیوه و سیره پاک این خاندان را الگو و سرمشق خود قرار دهد.

 

مجتبی پس از دریافت دیپلم خود به علت علاقه‌ای که به نظامی گری و دفاع از کشور داشت، ۲۲ تیرماه سال ۱۳۸۸ در آزمون ورودی دانشکده افسری امام علی (ع) شرکت کرد و در آن پذیرفته شد و فراگیری علوم نظامی را آغاز کرد. ادب و نجابت مجتبی بین همدوره‌ای‌هایش مثال‌زدنی بود و حتی در سخت‌ترین شرایط رفتار نجیبانه او از سوی همه تحسین می‌شد. او طی دوران تحصیل بنابر گواهی اکثر دانشجویان همرزمش جوانی خوشرو و مؤدب بود که همیشه در شرایط سخت تمرینات و دوره‌های آموزشی نهایت تلاش خود را در فراگیری آموزش‌ها نشان می‌داد.

 

او جوانی ولایی و مؤمن بود و بار‌ها در طول دوران دانشگاه این پایبندی را اثبات کرده بود. مجتبی روز‌های دوشنبه هر هفته، روح خود را با روزه مستحب جلا می‌داد. او یکی از دانشجویانی بود که روز‌های دوشنبه اکثر هفته‌های دوران تحصیل خود را روزه می‌گرفت.

 

شهید یداللهی پس از گذراندن  دوره‌های مختلف در گروهان آموزشی گردان ۲۲ بهمن دانشگاه افسری امام علی (ع) نیروی زمینی ارتش، خدمت رسمی خود را در ارتش جمهوری اسلامی ایران آغاز و در ارتش استخدام شد. او در تقسیمات پایان تحصیلات نظامی به تیپ ۳۸۸ مکانیزه شهید سرلشکر حیدر شهرکی ایرانشهر بلوچستان منتقل شد.

 

۲۱ فروردین ماه سال ۱۳۹۵ شاید روزی تلخی برای همرزمان و دوستان مجتبی بود چراکه او و ۳ نفر از همرزمانش در تیپ ۶۵ نوهد در این روز در عملیات نیرو‌های مقاومت در منطقه عملیاتی حلب حاضر شده و بر اثر اصابت تیر مستقیم به ناحیه پهلو همگی به شهادت رسیدند.

 

در عملیاتی که چند هزار نفر از نیرو‌های جبهه النصره و تکفیری‌ها حمله وسیعی و گسترده‌ای را به جنوب حلب انجام داده بودند، این رزمندگان رشادت‌ها و دلاورمردی‌های مومنانه و شایسته‌ای از خود نشان دادند و ۴ نفر از عزیزان نیروی زمینی در این نبرد به شهادت رسیدند.

 

این عزیزان توانستند تعدادی از تانک‌ها و نفربر‌های گروهک تروریستی النصره را منهدم کنند و ۲۰۰ کشته از آن‌ها بگیرند که تمامی اسناد آن نیز موجود است و این گوشه‌ای از خدمات و تلاش‌های رزمندگان ارتشی است که در کنار سپاه قدرتمند در دفاع از حرم اهل بیت (ع) و مرز‌های عقیدتی و ایمانی نظام جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند.

 

۴ تن از مستشاران نیرو‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران که برای همراهی با نیرو‌های سوری در دفاع از حرم اهل بیت عصمت و طهارت (ع) راهی سوریه شده بودند، توسط تروریست‌های تکفیری به شهادت رسیدند.

 

ستوان دوم «شهید مجتبی یداللهی» از تیپ ۶۵ نوهد (نیروی مخصوص ارتش جمهوری اسلامی) از اهالی استان تهران است که طی عملیات مستشاری در سوریه به شهادت رسید.

 

 

شهید «محسن قوطاسلو» از تکاوران تیپ ۶۵ نوهد ارتش جمهوری اسلامی از اهالی پاکدشت در استان تهران است که به تازگی به کاروان شهدای مدافع حرم پیوسته است.

 

 

سروان «شهید مرتضی زرهرند» یکی از تکاوران تیپ ۲۵۸ شهید پژوهنده شاهرود و از اهالی شهرستان شیروان از استان خراسان شمالی است که طی عملیات مستشاری و در سن ۳۶ سالگی به شهادت رسید.

 

 

سرهنگ «شهید مجتبی ذوالفقار نسب» از رکن دوم تیپ ۴۵ تکاور از اهالی شهرستان شوشتر در استان خوزستان است که طی عملیات مستشاری در سوریه توسط تروریست‌های تکفیری به شهادت رسید.

 

 

یکی از همرزمان شهید مجتبی یداللهی منفرد (بدون ذکر نام) می‌گوید که روز ۱۹ فروردین بود که ما داخل مقر خودمان در روستای قلعجیه مشغول امورات جاری بودیم که صدای ماشین آمد و متوجه شدیم که مهمان داریم. شهید مجتبی یداللهی و سرهنگ علی زمانی که فرمانده گردان حضرت قاسم (علیه السلام) در زیتان بودند برای سرکشی و احوال‌پرسی به مقر ما آمده بودند.

 

ورود مجتبی و سایر رفقا مقارن شده بود با نماز ظهر و عصر. بعد از اقامه نماز جماعت با کلی خنده و شوخی ناهار را با همدیگر خوردیم و صحبت کردیم که در بین صحبت او یک مطلبی ذهن مرا به خود مشغول کرد و با حالت جدی رو به من کرد و گفت: حاج مجتبی اگر زنده برگردم ایران و دوباره برگردم به سوریه، دیگر مسئولیت نفرات قبول نمی‌کنم، فقط نوکری رزمنده را می‌کنم. چون برای من تحمل این بار مسئولیت حفظ جان نفرات خیلی سخت است و من وقتی می‌بینم از رزمنده‌های تحت امر من کسی مجروح می‌شود دیگر خواب و خوراک ندارم و از وقتی که به این منطقه آمدم تمام تلاشم بر این بوده کسی از رزمنده‌های تحت امر من مجروح نشود.

 

البته نحوه شهادت مجتبی هم گویای این مطلب بود که در سنگر خط مقدم و جلوتر از پرسنل تحت امر خود به شهادت رسید.

 

شهید محمد مرادی، شهید مجتبی ذوالفقارنسب،  شهید سید مهدی جودی ثانی وشهیدحسین همتی نیز از هشت تن شهدای مدافع حرم نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران می‌باشند.