سلاح‌های کشتار جمعی و استاندارهای دوگانه جامعه جهانی!
حال به گواه اسنادِ تاریخ چه کسی محکوم است؟ کشورهایی که همچون فرعونیان تازیانۀ سلاحِ شیمیایی و دردِ تاول و کشتار دسته جمعی و ایجاد نسل معیوب برای سالیان سال را بر پیکره جهان از جمله مردمان عزیزمان نشاندند و همچنان نیز به آن مجهز هستند یا ایران ما که خود هم قربانی بوده و هم صراحتاً با داشتن هر نوع سلاح کشتار جمعی مخالف بوده و حکم شرعی نیز دارد؟
خبرگزاری میزان -
با آنکه قطار دشمن پُر بود از همراهیِ علمداران جهانِ اول، اما اسب تیز پای غیرت ایرانی بر آن پیشی گرفته بود و حالا که با سلاح ایمان شیپور توقف قطار داشت نواخته می‌شد دشمن باید چاره‌ای می‌جویید، استفاده از سلاح کشتارجمعی راهکار ادامه‌ی مسیر شد و میان سکوت جامعه‌ی بین الملل و ارگان‌های حقوق بشری جنگ رنگ و بوی خردل گرفت و تنها آغشته به تاول شدند.
چیزی که به وضوح لمس می‌شد مسئول تأمین این سلاح‌های کشتار جمعی از سمتِ کشور‌های در سایه مثل آلمان، انگلیس و آمریکا و ... بود.
ایران تنها کشوری نبوده و نیست که مورد هجوم سلاح کشتار جمعی قرار گرفته است، «هیروشیما و ناکازاکی» نامی آشنا در تاریخ جهان هست، شهری از ژاپن که توسط «هری ترومن» رئیس جمهور وقت آمریکا در پی جنگ جهانی دوم مورد هجوم هسته‌ای قرار گرفت و ژاپن شاهدِ آوار بی رحمی بر سر مردمانش بود و در پلک زدنی، ده‌ها هزار تن را به کام مرگ کشاند که در وصف آثار سوء بعد از آن هم، سخن بسیار است.
نکتۀ قابل توجه در تورق تاریخ این است که رجعت به گذشتۀ کشورهایی چون آمریکا و آلمان و ... نشان می‌دهد آن‌ها هم در استفاده از سلاح شیمیایی و هم تأمین آن برای سایر کشور‌های نقش اساسی داشته‌اند. همچنین نگاه اجمالی به وضعیتِ فعلی این کشور‌ها گویای تأمین سلاح هسته‌ای برای رژیم‌های پرخطر و اشغالگرِ منطقه و جهان است.
با وجودِ وقایعی مثل حملۀ عراق به ایران و استفاده از سلاح شیمیایی در مقابل مردم بی دفاع که توسط آمریکا و متحدانش حمایت می‌شد و یا در داستان هیروشیما که ما در سالیان اخیر شاهد انفعال بیش از حد خود ژاپن در برابر این فاجعۀ انسانی هستیم، هیچ گاه این کشور‌ها مورد مواخذۀ جامعه به اصطلاح جهانی واقع نشدند!
با توجه به آنچه که بر تاریخ جهان گذشت معقول به نظر می‌آید که داشتن سلاح و کلاهک هسته‌ای در جامعه‌ی بین الملل نفی و مورد هجمه و جلوگیری واقع شود، اما پارادوکس و استاندارهای دوگانۀ حقوق بشری جلوۀ متفاوتی از خود در جهان به نمایش گذاشته است؛ رژیم همچون آمریکا در مقام اول تولید کلاهک هسته‌ای خوش رقصی می‌کند و نه تنها سالانه انواع جدیدی از این صنعت را به نمایش می‌گذارد بلکه کشور‌های هم‌پیمان خود را نیز مسلح می‌کند و یا کشوری همچون آلمان در کنار مسلح کردن رژیم اشغالگر قدس، حس پدرخواندگی به کشور‌های جهان دارد و پا در گلیم ایران کرده و نسبت به صنعت هسته‌ای ایران ابراز نگرانی می‌کند؟! زهی خیال باطل!
حال به گواه اسنادِ تاریخ چه کسی محکوم است؟ کشورهایی که همچون فرعونیان تازیانۀ سلاحِ شیمیایی و دردِ تاول و کشتار دسته جمعی و ایجاد نسل معیوب برای سالیان سال را بر پیکره جهان از جمله مردمان عزیزمان نشاندند و همچنان نیز به آن مجهز هستند یا ایران ما که خود هم قربانی بوده و هم صراحتاً با داشتن هر نوع سلاح کشتار جمعی مخالف بوده و حکم شرعی نیز دارد؟
- معصومه ایمانی - تاریخ ایران را که ورق بزنیم، در صفحاتی از آن بوی باروت به مشام می‌رسد آنجا که نقشه‌ی گربه‌گونِ ایران مورد هجوم قرار گرفته است، حمله از سوی رژیم بعث عراق؛ اما در واقع می‌توان عبارتِ «حمله‌ی باغ وحش جهانی به ایران» را به آن اطلاق کرد.
با آنکه قطار دشمن پُر بود از همراهیِ علمداران جهانِ اول، اما اسب تیز پای غیرت ایرانی بر آن پیشی گرفته بود و حالا که با سلاح ایمان شیپور توقف قطار داشت نواخته می‌شد دشمن باید چاره‌ای می‌جویید، استفاده از سلاح کشتارجمعی راهکار ادامه‌ی مسیر شد و میان سکوت جامعه‌ی بین الملل و ارگان‌های حقوق بشری جنگ رنگ و بوی خردل گرفت و تنها آغشته به تاول شدند.
چیزی که به وضوح لمس می‌شد مسئول تأمین این سلاح‌های کشتار جمعی از سمتِ کشور‌های در سایه مثل آلمان، انگلیس و آمریکا و ... بود.
ایران تنها کشوری نبوده و نیست که مورد هجوم سلاح کشتار جمعی قرار گرفته است، «هیروشیما و ناکازاکی» نامی آشنا در تاریخ جهان هست، شهری از ژاپن که توسط «هری ترومن» رئیس جمهور وقت آمریکا در پی جنگ جهانی دوم مورد هجوم هسته‌ای قرار گرفت و ژاپن شاهدِ آوار بی رحمی بر سر مردمانش بود و در پلک زدنی، ده‌ها هزار تن را به کام مرگ کشاند که در وصف آثار سوء بعد از آن هم، سخن بسیار است.
نکتۀ قابل توجه در تورق تاریخ این است که رجعت به گذشتۀ کشورهایی چون آمریکا و آلمان و ... نشان می‌دهد آن‌ها هم در استفاده از سلاح شیمیایی و هم تأمین آن برای سایر کشور‌های نقش اساسی داشته‌اند. همچنین نگاه اجمالی به وضعیتِ فعلی این کشور‌ها گویای تأمین سلاح هسته‌ای برای رژیم‌های پرخطر و اشغالگرِ منطقه و جهان است.
با وجودِ وقایعی مثل حملۀ عراق به ایران و استفاده از سلاح شیمیایی در مقابل مردم بی دفاع که توسط آمریکا و متحدانش حمایت می‌شد و یا در داستان هیروشیما که ما در سالیان اخیر شاهد انفعال بیش از حد خود ژاپن در برابر این فاجعۀ انسانی هستیم، هیچ گاه این کشور‌ها مورد مواخذۀ جامعه به اصطلاح جهانی واقع نشدند!
با توجه به آنچه که بر تاریخ جهان گذشت معقول به نظر می‌آید که داشتن سلاح و کلاهک هسته‌ای در جامعه‌ی بین الملل نفی و مورد هجمه و جلوگیری واقع شود، اما پارادوکس و استاندارهای دوگانۀ حقوق بشری جلوۀ متفاوتی از خود در جهان به نمایش گذاشته است؛ رژیم همچون آمریکا در مقام اول تولید کلاهک هسته‌ای خوش رقصی می‌کند و نه تنها سالانه انواع جدیدی از این صنعت را به نمایش می‌گذارد بلکه کشور‌های هم‌پیمان خود را نیز مسلح می‌کند و یا کشوری همچون آلمان در کنار مسلح کردن رژیم اشغالگر قدس، حس پدرخواندگی به کشور‌های جهان دارد و پا در گلیم ایران کرده و نسبت به صنعت هسته‌ای ایران ابراز نگرانی می‌کند؟! زهی خیال باطل!
حال به گواه اسنادِ تاریخ چه کسی محکوم است؟ کشورهایی که همچون فرعونیان تازیانۀ سلاحِ شیمیایی و دردِ تاول و کشتار دسته جمعی و ایجاد نسل معیوب برای سالیان سال را بر پیکره جهان از جمله مردمان عزیزمان نشاندند و همچنان نیز به آن مجهز هستند یا ایران ما که خود هم قربانی بوده و هم صراحتاً با داشتن هر نوع سلاح کشتار جمعی مخالف بوده و حکم شرعی نیز دارد؟
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *