لیگ برتر والیبال و مشکلاتی که بیشتر شدند/ از تصمیمات خلق‌الساعه تا فینال بدون مدال و کاپ

- لیگ برتر والیبال با برگزاری فینال این رقابت‌ها بین دو تیم شهرداری ارومیه و فولاد سیرجان به پایان رسید؛ لیگی که باز هم معایب زیادی در آن دیده شد و به نظر می‌رسد هیچگاه قرار نیست این لیگ با کمترین مشکل برگزار شود. در ادامه به برخی از این مشکلات پرداخته شده است؛ به این امید که در سال‌های آینده این مشکلات به حداقل برسد.

 

 

از همان پیش از آغاز لیگ برتر والیبال مشخص شد که این لیگ هم قرار است با مشکلات زیادی برگزار شود. مسئولان کمیته مسابقات فدراسیون در اقدامی عجیب در مراسم قرعه‌کشی رقابت‌های لیگ برتر اقدام به سیدبندی تیم‌ها کردند. این تصمیم نشان داد آنها کمترین اطلاع را از چگونگی برگزار لیگ دارند؛ چرا که در هیچ کدام از لیگ‌های معتبر دنیا چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. سیدبندی معمولا در مسابقاتی مثل مسابقات جهانی یا قاره‌ای که جنبه انتخابی دارند انجام می‌شود و نه در لیگ‌های داخلی. نکته مهم اینکه در نهایت هم مسئولان کمیته مسابقات اشتباه‌شان را در خصوص سیدبندی تیم‌ها نپذیرفتند؛

 

و باز هم حضور بازیکنان بی‌کیفیت خارجی

قرار بود حضور بازیکنان خارجی در لیگ برتر والیبال قانونمند باشد تا هر بازیکن خارجی نتواند در تیم‌های لیگ برتر حضور پیدا کند؛ اما در نهایت هم این اتفاق رخ نداد و بازیکنانی با کمترین کیفیت توانستند در لیگ ایران بازی کنند. اینکه قوانینی برای این منظور اتخاذ شود؛ اما عملا قابلیت اجرایی نداشته باشد باعث شد دلال‌ها بتوانند در لیگ جولان دهند.

کم و زیاد شدن تعداد تیم‌ها

لیگ برتر والیبال با ۱۵ تیم آغاز و در نهایت با ۱۴ تیم به پایان رسید. اتفاقی که در چند سال گذشته هم رخ داده بود و با توجه به سیاست‌های مصلحت‌اندیشانه فدراسیون والیبال پیش‌بنیی چنین اتفاقی هم می‌شد. بار‌ها فدراسیون والیبال مقابل فشار‌های غیرورزشی کم آورد و همین موضوع باعث شده نتواند روی تصمیمات خود ایستادگی کند.

معرفی قهرمان نیم فصل

فدراسیون والیبال اقدام به معرفی قهرمان نیم فصل لیگ برتر والیبال کرد؛ تصمیم عجیب دیگری از سوی فدراسیون والیبال که شاید تنها در ایران چنین اتفاقی رخ می‌دهد. در لیگ‌های معتبر دنیا پس از هر بازی بازیکن برتر انتخاب و جایزه‌ای به او اهدا می‌شود.‌ای کاش به جای اقداماتی همچون انتخاب قهرمان نیم فصل، بازیکن برتر هر بازی انتخاب می‌شد تا حداقل لیگ ایران هم شباهتی به لیگ‌های معتبر دنیا پیدا می‌کرد.

وقتی مسئولان فدراسیون، اعتقادی به برگزاری جشن قهرمانی ندارند

اوجه بی‌سلیقگی مسئولان برگزاری لیگ در عدم برگزاری جشن قهرمانی دیده شد؛ جشنی که نهایتا ۱۵ دقیقه ظول می‌کشید؛ اما این اجحافی بود که در حق تیم سیرجان صورت گرفت. حتی در لیگ والیبال استان تهران هم مراسم اختتامیه و جشن قهرمانی برگزار شد؛ اما لیگ برتر والیبال فاقد این مراسم بود.

حضور مربیان جوان، نقطه قوت لیگ برتر والیبال

مربیان جوانی همچون علیرضا طلوع‌کیان، آرش صادقیانی، محمد عمده غیاثی، عارف باقرزاده و مجید تایش‌نژاد در لیگ برتر والیبال حضور داشتند و این مسئله را می‌توان یکی از معدود نقاط قوت لیگ برتر دانست. این مربیان که به عنوان سرمربی در لیگ حضور داشتند نشان دادند که می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد.

کمیته انضباطی هم مصلح‌اندیش شد؟

کمیته انضباطی فدراسیون والیبال رایی برای پوریا یلی صادر کرد که باعث شد بسیاری از اهالی والیبال به این رای اعتراض کنند؛ اما در نهایت هم همین رای هم انجام نشد و یلی بخشیده شد. اینکه گفته شد تیم شهرداری ارومیه نباید به خاطر اشتباه یک بازیکنش متضرر شود عذر بدتر از گناه بود. در همه جای دنیا بازیکنانی که در مسابقات مرتکب خطا یا رفتار غیراخلاقی می‌شوند با شدیدترین محرومیت‌ها مواجه می‌شوند و مسئولی نمی‌گوید که به خاطر بازیکن، تیم نباید متضرر شود.

 

 

این مورد هم تنها مختص لیگ ایران است که کسی نمی‌داند کدام تیم‌ها  به لیگ دسته اول سقوط کرده‌اند. اینکه لیگ در شرایطی برگزار شود که حتی مسئولان برگزاری مسابقات هم از این مسئله بی‌اطلاع هستند بی‌برنامگی مدیریتی را نشان می‌دهد. 

 

در نهایت اینکه هر سال که لیگ برگزار می‌شود این انتظار می‌رود که در سال آینده مشکلات لیگ کمتر شود؛ اما در ایران نه تنها این اتفاق برای لیگ برتر والیبال رخ نمی‌دهد، بلکه مشکلات جدیدی هم به آن اضافه می‌شود. مواردی که گفته شد تنها برای اصلاح ضعف‌هایی است که کم هم نیستند. باید امیدوار بود تا در فصل آینده لیگ برتر والیبال شاهد چنین مواردی نبود.