نقض آشکار مواد کنوانسیون CWC سازمان ملل در دوران جنگ تحمیلی

-  بنا به اعلام دفاع‌پرس - سردار سرلشکر پاسدار «سید یحیی صفوی» دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا در یادداشتی به نقش حامیان صدام در طولانی شدن جنگ تحمیلی پرداخت.

جنگ تحمیلی رژیم بعث صدام علیه ایران، طولانی‌ترین جنگ متعارف قرن بیستم بود که با حمایت هر دو قدرت غرب و شرق و بیش از ۳۰ دولت عربی و اروپایی انجام گرفت؛ اگر چه دفاع مقدس با پیروزی انکارناپذیر جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید و موجب شکل‌گیری مکتب مقاومت و تغییر هندسه قدرت در منطقه شد، اما خسارت و واقعیات تلخ در ذات هر جنگی نهفته است و جنگ تحمیلی هشت ساله نیز خسارت‌های فراوانی برای کشور، مردم و شهر‌های ما به همراه داشته است.

آواره شدن حدود ۴ میلیون نفر از هم‌وطنانمان در استان‌های مرزی، موشک‌باران و بمباران حدود ۳۰ شهر بی‌دفاع کشورمان از جمله دزفول، سردشت و ... شهید، جانباز و اسیر شدن ۵۲۰ هزار نفر از همو‌طنانمان و درگیر شدن ۲ میلیون نفر از خانواده‌های آن‌ها که با مشکلات فراوانی روبرو هستند، از هزینه‌های انسانی این جنگ می‌باشد.

مطابق گزارش سازمان برنامه و بودجه ایران در سال ۱۳۶۹ سرجمع خسارات مستقیم و غیرمستقیم به ایران حدود ۷۰۰ میلیارد دلار برآورد شده که با مقیاس ارزش دلار در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۱۴۲۸ میلیارد دلار قابل تخمین است. برخی از این خسارت‌ها عبارتند از ۱۱۲ میلیارد دلار در بخش عمومی اقتصاد ایران، ۲۵۲ میلیارد دلار در بخش کشاورزی و ۲۰۹ میلیارد دلار در آسیب به بخش نفت.

مطابق برآورد مؤسسه ژاپنی مطالعات خاورمیانه، جمهوری اسلامی ایران در طول جنگ تحمیلی از کسب ۵۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی و ده‌ها میلیاد دلار دیگر حاصل از فروش فرآورده‌های نفتی محروم شد. طبق برآورد «بیمه لویدز» در دوره جنگ نفتکش‌ها که از اردیبهشت سال ۱۳۶۰ تا پایان خرداد ۱۳۶۷ ادامه داشت، تعداد ۶۳۹ کشتی و شناور ایرانی منهدم یا دچار آسیب شد. از این تعداد قریب به ۱۰۰ شناور و کشتی در شش ماه آخر جنگ و در دوره حضور نیرو‌های نظامی آمریکا در خلیج فارس خسارت دید.

هشت سال دفاع مقدس، جنگ متفاوتی از جنگ‌های گذشته بود؛ برخی از مشخصات آن عبارت است از: ۱) سازمان ملل متحد و شورای امنیت، در این جنگ رفتاری کاملاً مغایر با مسئولیت‌ها و منشور خود در پیش گرفتند و از رژیم بعث صدام حمایت کردند. رفتار‌های دوگانه این سازمان و سایر نهاد‌های بین‌المللی نسبت به تجاوز رژیم بعث صدام علیه ایران و تجاوز به کویت در سال ۱۹۹۱ گویای تناقض و دوگانگی آشکار است. همچنین حمایت‌های همه‌جانبه شورای همکاری خلیج فارس از طولانی‌ترین جنگ علیه ایران و کمک‌های بلاعوض و وام‌های داده شده به رژیم بعث صدام که از مرز ۸۵ میلیارد دلار گذشت و بیشترین آن توسط کشور‌های کویت و عربستان انجام بود، موجب افزایش خسارت‌ها و طولانی شدن جنگ شد.

۲) جنگ تحمیلی رژیم بعث صدام علیه ایران، تنها جنگ و تجاوز رسمی نظامی در اواخر قرن بیستم بود که در آن آمریکا و شوروی سابق، دو قدرت شرق و غرب برآمده از پایان جنگ دوم جهانی و دوران جنگ سرد، دولت متجاوز یعنی رژیم بعث صدام را حمایت اطلاعاتی، تسلیحاتی، سیاسی، رسانه‌ای، اقتصادی و حتی مشارکت نظامی کردند. به‌عنوان مثال ایالات متحده آمریکا از سال ۱۳۶۵ به بعد با حمله به سکو‌های نفتی و کشتی ایران، اسکورت کشتی‌های نفتی کویت و عربستان دو حامی بزرگ مالی و سیاسی عراق و حمله به هواپیمای مسافربری ایران، به نفع رژیم بعث صدام وارد جنگ شد. فرانسه با در اختیار گذاشتن خلبانان اجاره‌ای و هواپیما‌های «میراژ» به صورت نظامی در این جنگ نقش ایفا کرد.

۳) «کاسپار واینبرگر» وزیر دفاع رژیم تروریستی آمریکا در دولت ریگان در کتاب خاطراتش تحت عنوان «مبارزه برای صلح» نوشته: عملیات جلوگیری از ورود اسلحه به ایران به نام «استانچ» توسط آمریکا طراحی شد و به یکی از طرفداران اعراب در وزارت امور خارجه آمریکا به نام «ریچارد فربنکر» واگذار شد. او می‌گوید پنتاگون در این عملیات از کمک‌های عربستان سعودی، کویت، عمان، بحرین و امارات نیز بهره‌مند بود.

۴) دولت‌های اروپایی مانند فرانسه، آلمان و انگلیس، تجهیزات و مواد اولیه ساخت سلاح‌های شیمیایی حتی سیانور را در اختیار رژیم بعث صدام قرار دادند و به صورت آشکار تمامی مواد کنوانسیون بین‌المللی منع جنگ‌افزار‌های شیمیایی (CWC) سازمان ملل را نقض کردند. در نتیجه به کارگیری سلاح‌های شیمیایی در شهر‌های مرزی ایران همچون سردشت، آبادان، خرمشهر، هزاران نفر مجروح و شهید شدند و در طول دفاع مقدس خصوصا از سال ۱۳۶۲ و عملیات خیبر تا پایان جنگ در سال ۱۳۶۷، حدود ۵۰ هزار نفر ایرانی مجروح و مصدوم شیمیایی شدند که آثار غیرقابل جبران آن در نسل‌های آینده آنان، از بین رفتن مزارع، نخلستان‌ها و محیط زیست ایران هنوز هم وجود دارد.