خشونت پلیس در فرانسه و آلمان و نحوه برخورد با معترضان

– کارشناسان و تحلیلگران بر این باورند که خشونت و تبعیض نژادی در پلیس در دو کشور فرانسه و آلمان به مرز بحران رسیده است، اما این بحران در فرانسه به مراتب مشکل سازتر از پلیس آلمان است.

 

به گزارش «یورو اکتیو»، نظرسنجی‌های انجام شده در مورد عملکرد پلیس در دو کشور آلمان و فرانسه نشان می‌دهد، نگاه افکار عمومی به این نهاد در هر دو کشور تقریبا یکسان است؛ بی اعتماد؛ با وجود این خشونت و عملکرد تبعیض آمیز پلیس فرانسه دردسر سازتر است.

 

داده‌ های جمع آوری شده توسط سازمان‌های غیردولتی و روزنامه نگاران، خشونت غیرقابل انکار پلیس فرانسه را نشان می‌دهد؛ این خشونت زمانی بارزتر می‌شود که صحبت از مدیریت پلیس بر اعتراض‌ها باشد.

 

از زمان آغاز اعتراض‌های جلیقه زرد‌ها در فرانسه از دسامبر ۲۰۱۹ تا نیمه اکتبر ۲۰۲۰، ۴ مورد مرگ، ۳۴۴ مورد آسیب دیدگی مغزی و ۲۹ مورد جراحت منجر به نقص عضو ثبت شده است.

 

این خشونت به حدی واضح و عریان است که سازمان عفو بین الملل اخیرا گزارشی در مورد استفاده بیش از حد زور، نقض قانون برای مجازات معترضان، دستگیری‌های خودسرانه و پیگرد قانونی افرادی که مرتکب خشونت نشده اند، از سوی پلیس فرانسه منتشر کرد.

 

این گزارش همچنین به سرکوب قضایی افراد بازداشت شده قبل یا در زمان تظاهرات نیز اشاره دارد؛ بین نوامبر ۲۰۱۸ تا جولای ۲۰۱۹ حدود ۱۱ هزار معترض توسط پلیس بازداشت شدند.

 

اگر چه شاخص استانداردی برای مقایسه خشونت پلیس آلمان با پلیس فرانسه وجود ندارد، اما بررسی تحولات نشان دهنده پایین‌تر بودن میزان خشونت پلیس آلمان در قیاس با همتای فرانسوی اش است؛ البته باید توجه داشت که این امر به معنی عدم خشونت پلیس آلمان نیست؛ این امر را می‌توان در درگیری‌های شدید بین معترضان و پلیس به عنوان مثال در حاشیه نشست «جی ۲۰» در سال ۲۰۱۷ در «هامبورگ» مشاهده کرد.

 

دلایل متعددی برای تهاجمی بودن پلیس در فرانسه و آلمان وجود دارد؛ از جمله آنها می‌توان به افزایش اعتراض‌ها اشاره کرد.

 

این دلیل اگرچه دلیل محکمی نیست، اما می‌تواند در طیف علل تهاجمی شدن پلیس این دو کشور اروپایی مطرح شود.

پلیس این دو کشور با پذیرش مسئله توسل به رویکرد تهاجمی در قبال معترضان مدعی است که کاهش بودجه منجر به کاهش آموزش افراد شده و این امر خود را به صورت خشونت علیه معترضان نمایان ساخته است.

 

اما مهم‌ترین دلیلی که در این زمینه می‌توان به آن اشاره کرد، حضور واحد‌های مختلف پلیس اعم از ضد جرم و...در جریان مقابله با اعتراض هاست.

 

ساعات اندک آموزش، گستردگی حیطه اختیارات و البته رویکرد استعمارگرانه در مورد پلیس فرانسه مزید بر علت هستند.

 

نتیجه این خشونت افسارگسیخته نیز بی اعتمادی مردم فرانسه به پلیس است؛ ضمن اینکه انتقاد‌های زیادی در مورد رویکرد تبعیض آمیز پلیس به ویژه در فرانسه علیه اقلیت‌های نژادی مطرح می‌شود.

 

آژانس مبارزه با تبعیض نژادی آلمان در سال ۲۰۱۹، حدود ۳ هزار و ۵۰۰ شکایت از حوادث مختلف مربوط به تبعیض نژادی را ثبت کرد.

 

پلیس فرانسه و آلمان هر دو با بحران نژادپرستی در میان افسران پلیس به شکل توهین‌های نژادپرستانه به افراد و گروه‌های بحث آنلاین با رویکرد زن ستیزی و البته افراط گرایی در میان افسران پلیس مواجه هستند.

 

این امر تا حد زیادی از نژادپرستی نهادی در این کشور‌ها باز می‌گردد که طی آن تعصب نژادی توسط سازمان‌ها تقویت می‌شود.