نوفل لوشاتو، نامی آشنا و ماندگار در سیر تحولات انقلاب اسلامی ایران
- بهرام قاسمی سفیر جمهوری اسلامی ایران در فرانسه در آستانه ۱۲ بهمن‌ماه، سالروز بازگشت امام خمینی (ره) به ایران، در یادداشتی نوشت: قرار و سنت حسنه گردهمایی سالانه در نوفل لوشاتو در آستانه دهه فجر انقلاب اسلامی ایران چونان همیشه و همواره در همه این سالیانی که رفت با داشتن مهمانی خوش نشین، چون کووید آنهم در اروپا و فرانسه دیگر میسر نیست. قوانین هم راه بدهند اخلاق و حرمت جان آدمی، راه را بسته می‌خواهد.
اما به نمایندگی از آن جمع مالوف و پایدار و دل بستگان ماندگار و به انتظار، با فرا آمدن طلیعه دهه مبارک فجر به اتفاق همراهانی اندک، اما نادره به کردار و همت والا در هوایی بارانی و تا حدی سرد و پرسوز راهی نوفل لوشاتو شدیم. باید دین خود را در حد بضاعت ادا می‌کردیم. شهردار جدید نوفل لوشاتو خانم الیزابت سانجیوی و معاون و چند همکار ایشان نیز آمده بودند و در انتظار دیدن ما. گپ و گفت ما سوز و بوران را ناکارا کرده بود و فرصتی شد برای قول و قرار‌هایی برای دیدار و ضیافتی و ارائه طرح و تلاش برای رفتن به سوی یک دیپلماسی شهری و خواهرخواندگی نوفل لوشاتو با یکی از شهر‌های ایران.
حضور در محوطه اقامت حضرت امام (ره) در نوفل لوشاتو ناخواسته آدمی را به قلب تمامی تحولات و شور و حال دوران انقلاب و کلام‌های آتشین امام و پیام‌ها و سخن‌های و آرمان‌ها و ایده‌هایی که باید تحقق می‌یافت می‌کشاند. این خانه و باغ باز پر می‌شود از همه آنانی که آن روز‌ها بودند در آمد و شد و تلاش. تصاویر همگان باز جان می‌گیرد و همه در برابرت حاضرند، گویی همین حالاست.
پاریس و بعد نوفل لوشاتو از ۱۴ مهر تا ۱۱ بهمن میزبان رهبری انقلاب است. با ورود امام (ره) به نوفل لوشاتو این دهکده آرام نشسته در کنار پاریس و جنوب ورسای ناگهان و با سرعتی رعد آسا و کم نظیر به قطب و قلب اخبار فراگیر جهانی و بین‌المللی تحولات ایران بدل می‌شود. نوفل لوشاتو دیگر یک شهر کوچک و یا دهکده نبود و فراتر از کرملین و باکینگهام و الیزه و. خبرساز می‌نمود. فرا می‌داد و فرا می‌خواند و با تمام کوچکی خود چتری و سایه‌ای بسان آسمان بر سر همه جا و همگان بر کشیده بود.
میزان اقامت بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران بلحاظ کمی‌شاید تنها ۱۱۸ روز در این نقطه آرام از جهان باشد؛ اما طول و عرض جغرافیایی و تاریخی و آثار کیفی ناباورانه آن به بلندای خود تاریخ و تا بیکران‌هاست.
یافته‌ها و داشته‌هایم بعد از این همه سال آن است که انتخاب فرانسه از سوی حضرت امام و مشاوران او انتخابی بسیار هوشمندانه و شجاعانه و از سر خرد و آگاهی کامل بوده است. فرانسه ده‌های ۶۰ و ۷۰ و حتی پیش و پس آن به آزادی و دموکراسی و قلب پرطنین اروپا و به سیاسی‌ترین پایتخت در جهان و مهد روشنفکری و دانش و افکار نوین و فلسفه و علم و انقلاب شهره بود. ایرانیان از هرکجای اروپا و آمریکا براحتی می‌توانستند به آن آمد و شد نمایند و آن قدر که لازم باشد، چه برای رسانه‌های ملی آن و یا دیگر رسانه‌های بین‌المللی امکان دسترسی به افکار و آرمان‌های مورد بیان رهبر انقلاب وجود داشت، آرمان‌ها و پیام‌هایی که بگونه‌ای جذاب و جدید، جهانی را تحت تاثیر خود داشت.
نوفل لوشاتو هرچه بود و نبود حدود چهار ماه میزبان بنیان گذار انقلاب ایران شد و بسیاری از آرمان‌ها و آرزو‌ها و پیام‌های انقلاب اسلامی را در آنجا به صراحت عرضه داشت و از آنجا به تمام جهان مخابره نمود. نوفل لوشاتو در سرعت بخشی به پیروزی انقلاب با هزینه‌های بسیار کمتر از هر آنچه که باور می‌شد نامی ماندگار و یادگار انقلاب و امامِ آن شد.