جاده سازی و ساخت سایت میگو در جنگلهای حرا متوقف شد
بر اساس اعلام سازمان حفاظت محیط زیست برای حفاظت از جنگلهای حرا، جاده سازی در خور بردستان و ایجاد سایت میگو متوقف شد. اما مردم دیر با این نگرانی مواجه هستند که آیا این توقف موقت است یا دائمی؟
خبرگزاری میزان -
_ روزنامه ایران نوشت: جادهسازی در خور بردستان که به خشک شدن «جنگلهای حرا»ی دیر منجر میشد، متوقف شد. این جاده قرار بود سایت در دست احداث برای پرورش لارو میگو توسط یک سرمایهگذار را به شهر دیر برساند. پیش از جاده سازی، خاکریزی برای ساخت این سایت پرورش میگو بخشی از ساحل جزر و مدی و شنی دیر را از بین برد. آن زمان فعالان محیط زیست خواستار جلوگیری از ایجاد این سایت شدند. از ساحل دیر به دلیل تجمیع صنایع تنها ۷۰ کیلومتر باقی مانده است. سرمایهگذار هم دست روی محدوده شنی ساحل دیر گذاشته بود که هم تالاب خور بردستان را زخم میزند و هم ریشه جنگل حرا را میخشکاند.
جنگلهای حرا محل زیست ۹۰ گونه ماهی و چهار گونه میگو است. مردم دیر بارها اعلام کردند که مخالف توسعه شهر و ایجاد فرصت برای سرمایهگذاران نیستند، اما یک سؤال مهم آنها را آزار میدهد. آنها میپرسند چرا باید ساحل جزر و مدی و محل طبیعی تخمریزی ماهیها و میگوها از بین برود تا یک سایت مصنوعی پرورش لارو میگو ایجاد شود؟
این جنگلهای حرا فقط محل زندگی پرندگان مهاجر نیست. این جنگل به عنوان یک دیواره دفاعی از شهر دیر در مقابل طغیانهای خلیج فارس عمل میکند. این مسأله بویژه در طغیان سال ۹۵ که خلیج فارس به دیر سرازیر شد، اهمیت پیدا کرد. آن اتفاق بسیاری از قایقهای پهلو گرفته در ساحل را غرق کرد. از ساحلسازی شهرداری گذشت و وارد خانهها شد. همین موضوع باعث شد تا مردم دیر از سال ۹۵ تا ۹۷، ۲۵ هزار اصله درخت به حرا اضافه کردند. وقتی سرمایهگذار توانست پس از سالها و مخالفتهای پرتکرار، مجوز ایجاد سایت پرورش لارو میگو را بگیرد، دیریها پویشی برای دفاع از این سبزینه اعجابانگیز آغاز کردند. دیریها جنگلهای حرا را معجزه محیط شور خلیج فارس میدانند؛ درختی که در چند مرحله آب شور خلیج فارس را میگیرد و کام خود را شیرین میکند. جنگل حرا بخشی از آب شیرین خود را از روانآبها و سیلاب میگیرد.
ساخت جاده مانع ورود آبهای سطحی میشود، در نتیجه هم نفس خور بردستان را میگیرد و هم ریشه حرا را میزند. جادهسازی در تالاب خور بردستان در حالی تشویش را به جان مردم دیر انداخت که مسئولان شهری دیر و استانی بوشهر از جمله محیط زیست و شورای شهر از مخالفت با طرح خبر دادند. امام جمعه دیر نیز در سخنانی اعلام کرد که سؤالات مردم دیر درباره حفاظت از محیط زیستشان نباید بی پاسخ بماند. فرماندار دیر، اما موافق انجام طرح است. او در سخنانش از صدور مجوز برای ساخت سایت و جاده از سوی دستگاههای مرتبط خبر داد. اما مدارک ارسال شده خبر از مخالفت سازمان دریانوردی، حفاظتمحیط زیست، شورای شهر و شهرداری میدهد. آبمنطقهای استان هم از مخالفت با ساخت جاده دسترسی خبر داد.
با وجود این جادهسازی ادامه یافت. احمدرضا لاهیجانزاده، معاون دریایی سازمان حفاظتمحیط زیست کشور نیز در سکوت خبری به دیر سفر کرد تا شاید از رهگذر این سفر، راهی برای نجات تالاب خور بردستان و جنگل حرا پیدا شود. مردم دیر نیز چند بار در ساحل خلیج فارس تجمع کردند و خواستار حفاظت از حرا شدند. تمام سطح شهر پر از پوسترهایی شد که اهمیت حفاظت از حرا را گوشزد میکرد. پوسترهایی که تنها به تابلوهای بزرگ شهر محدود نشد و پشت تمام ماشینهای سطح شهر و مغازههای دیر نصب شد تا یکصدایی دیر را برای حفاظت از تنها تالاب شهری به گوش همگان برساند.
حالا فرهاد قلینژاد، مدیرکل حفاظت محیط زیست از توقف ساخت سایت و ایجاد جاده دسترسی خبر میدهد.
او میگوید: «اکنون با توقف در اجرای پروژه جاده برای کل پروژه به دستگاههای متولی از جمله شیلات، آب منطقهای، منابع طبیعی، راه و محیط زیست اعلام شد تا در مدت یک ماه نظر کارشناسی خود را اعلام کنند.» سرمایهگذار فرد ذینفوذی است. قلینژاد پیشتر از انعطاف محیط زیست برای ساخت جاده دسترسی خبر داده بود. او از موافقت ضمنی خود با ساخت جاده به شرط ساخت پل و راه آبی برای ورود آب شیرین به جنگلهای حرا گفت. دیریها حالا میپرسند آیا این توقف موقت، به نجات تنها تالاب شهری و جنگل حرا منجر میشود یا مثل ساحل مُقام در بندرلنگه، بعد از چند ماه دوباره از سر گرفته میشود؟
ساحل مسکر (مقام) هرمزگان یکی از بکرترین سواحل خلیج فارس است که از سوی سایت پرورش لارو میگو تهدید میشد. اعتراض فعالان به تخریب این ساحل تا جایی پیش رفت که مسئولان استان اعلام کردند ساخت سایت پرورش لارو میگو در این ساحل برای همیشه تعطیل شد. کارگاه سایت هم تخریب شد، اما چند روز پیش پروژه بی سر و صدا دوباره شروع شد. همین اتفاق اجازه نمیدهد دیریها با شنیدن خبر توقف نفس راحتی بکشند؛ دیر همچنان دلنگران حراست.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *