هم دولت و هم مسوولان شهری در بروز وضع فعلی مقصر هستند
ابوالفضل قناعتی گفت: من به یاد نمیآورم شورای شهر پنجم حتی یک دستگاه اتوبوس یا یک واگن به ناوگان حمل و نقل عمومی تهران اضافه کرده باشد. بنا به تصور من اگر به این ظرفیت توجه میشد و کمک میکردند برای خرید اتوبوسهای جدید و پیگیری میشد برای توسعه واگنهای ریلی میتوانستیم شرایطی بهتری در این وضعیت آلودگی هوا داشته باشیم.
خبرگزاری میزان -
عضو سابق شورای شهر تهران در واکنش به انتقادهایی که از تصویب نشدن خرید فیلتر دوده متوجه شورای شهر تهران شده گفت: ما از سال نود و سه در برنامه پنج ساله دوم و همین طور فکر میکنم در برنامه پنج ساله سوم دستگاههای تصفیه کننده را پیش بینی کرده بودیم. آن زمان قیمت این دستگاه برای هر اتوبوس ۹ میلیون تومان بود و در برنامهها این تمهید گنجانده شده بود که شهرداری به تدریج به تعداد اتوبوسهایی که در اختیار دارد و حتی برای تاکسیها این دستگاه را تهیه کند و این امر محقق شود. تصور میکنم درمورد بخش زیادی از اتوبوسها این مساله محقق شد. اما نکتهای که باید در نظر گرفته شود این است که نصب دستگاههای فیلتر کننده چیزی است که در برنامه بلند مدت شهری آمده است. اگر شورای شهر چیزی که در برنامه گنجانده شده و یکی از مهمترین موضوعات شهری بوده را در برنامه اش نیاورد یا اجرایش را از شهرداری مطالبه نکند واقعا جای تاسف خواهد داشت.
قناعتی با بیان اینکه یقینا حمل و نقل در آلودگی هوا سهمی اساسی دارد افزود: درحال حاضر در تهران با توجه به جمعیتهایی که از شهرهای کوچک حاشیهای وارد این شهر میشوند نیازمند وجود حداقل ۹ هزار اتوبوس هستیم. درحالی که الان تصور میکنم حدود ۴ هزار اتوبوس در پایتخت مشغول کار است. متروی تهران هم با وجود اینکه خط شش و هفت آن راه اندازی شده، اما تعداد واگنهایی که بتواند پاسخ گوی این ظرفیت باشد تهیه نشده است. بنابراین، چون ناوگان اتوبوس و متروی شهر تهران نمیتواند پاسخگوی این جمعیت و این حجم از عبور و مرور باشد مردم ناگزیر از به کار گرفتن خودروهای شخصی میشوند که خود این مساله هم به افزایش ترافیک و آلودگی هوا کمک میکند. من به یاد نمیآورم شورای شهر پنجم حتی یک دستگاه اتوبوس یا یک واگن به ناوگان حمل و نقل عمومی تهران اضافه کرده باشد. بنا به تصور من اگر به این ظرفیت توجه میشد و کمک میکردند برای خرید اتوبوسهای جدید و پیگیری میشد برای توسعه واگنهای ریلی میتوانستیم شرایطی بهتری در این وضعیت آلودگی هوا داشته باشیم.
عضو سابق شورای شهر با بیان اینکه هم دولت و هم مسوولان شهری در بروز وضع فعلی مقصر هستند گفت: تاکنون دولت به تعهداتش در خصوص مدیریت شهری تهران عمل نکرده است. از یاد نباید برد هشتاد و دو و نیم درصد از بحث خرید اتوبوس مربوط به تعهدات دولت میشود. برای مثال اگر قیمت یک اتوبوس یک میلیارد تومان باشد هشتاد و دو نیم درصد هزینه اش را دولت باید بپردازد و هجده و نیم درصدش را هم شهرداری باید بپردازد. اما میبینیم نه شهرداریها سهم خودشان را توانسته اند به خوبی برای این موضوع هزینه کنند و نه دولت تعهداتش را به انجام رسانده است. در مورد مترو هم همین مساله وجود دارد. پنجاه درصد هزینههای ساخت و خرید واگن برای مترو هم با دولت است. اما میبینیم در این قسمت هم دولت نسبت به شهرها بی توجهی نشان داده است. دست کم در مورد تهران من اطلاع دارم که هیچ کمکی نه در دوره چهارم که ما در شورای شهر حضور داشتیم و نه در دوره فعلی صورت نگرفته است.
قناعتی با اشاره به سهم مراکز و واحدهای صنعتی در آلودگی هوای تهران گفت: ما در تهران تعدادی مشاغل مزاحم داریم که در گذشته با توجه به طرحی که برای حریم شهر تهران وجود داشته این مشاغل در حاشیه بوده اند. اما متاسفانه توسعه بی رویه شهر در همه ابعاد باعث شده تا این مجموعههای صنعتی درون حریم شهر قرار بگیرند و شهرکهای صنعتی که در گذشته فاصله زیادی با شهر داشتند و تاثیری در هوای تهران نداشتند امروز این وضع را به وجود آورده اند.
ابوالفضل قناعتی عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران درخصوص راههای برون رفت از بحران آلودگی هوای تهران به میزان گفت: یکی از موضوعاتی که توقع انجامش از دولت و مسوولان استان تهران وجود دارد این است که در شرایط افزایش آلودگی هوا تعطیلیها افزایش پیدا کند. در حالت عادی که بیماری کرونا وجود نداشت وقتی هوای تهران آلوده میشد آمار مرگ و میرهایی که در بهشت زهرا(س) ثبت میشد افزایش پیدا میکرد. یعنی اگر در حالت طبیعی روزانه صد و پنجاه فوتی به بهشت زهرا انتقال مییافت در شرایط آلودگی هوا بیست تا سی نفر به این آمار اضافه میشد. حالا که متاسفانه کرونا هم اضافه شده طبیعی است که اوضاع وخیمتر شود.
وی ادامه داد: به نظر من تنها راه برون رفت از این وضعیت این است که فعالیت بعضی از اصناف و مجموعهها محدود شود و زمان به کارگیری کارمندان دولت کاهش پیدا کند تا این شرایط آب و هوایی بهبود پیدا کند. درحال حاضر از دو جبهه ریه مردم در معرض آسیب قرار گرفته که یک جبهه مربوط به همین معضل آلودگی هواست که در شهر حاکم شده است. جبهه دیگر هم ناشی از کروناست که یک سال از آمدنش میگذرد و شر این بیماری بر زندگی مردم سایه انداخته و از بین رفتنی هم نیست؛ بنابراین تنها راه موجود این است که محدودیت کاری تعیین شود و تعطیلات به گونهای برنامه ریزی شود که هم روال کارها و فعالیتهای اقتصادی با اخلال مواجه نشود و هم از حجم ترددهای بی رویه کاسته شود.
وی ادامه داد: به نظر من تنها راه برون رفت از این وضعیت این است که فعالیت بعضی از اصناف و مجموعهها محدود شود و زمان به کارگیری کارمندان دولت کاهش پیدا کند تا این شرایط آب و هوایی بهبود پیدا کند. درحال حاضر از دو جبهه ریه مردم در معرض آسیب قرار گرفته که یک جبهه مربوط به همین معضل آلودگی هواست که در شهر حاکم شده است. جبهه دیگر هم ناشی از کروناست که یک سال از آمدنش میگذرد و شر این بیماری بر زندگی مردم سایه انداخته و از بین رفتنی هم نیست؛ بنابراین تنها راه موجود این است که محدودیت کاری تعیین شود و تعطیلات به گونهای برنامه ریزی شود که هم روال کارها و فعالیتهای اقتصادی با اخلال مواجه نشود و هم از حجم ترددهای بی رویه کاسته شود.
عضو سابق شورای شهر تهران در واکنش به انتقادهایی که از تصویب نشدن خرید فیلتر دوده متوجه شورای شهر تهران شده گفت: ما از سال نود و سه در برنامه پنج ساله دوم و همین طور فکر میکنم در برنامه پنج ساله سوم دستگاههای تصفیه کننده را پیش بینی کرده بودیم. آن زمان قیمت این دستگاه برای هر اتوبوس ۹ میلیون تومان بود و در برنامهها این تمهید گنجانده شده بود که شهرداری به تدریج به تعداد اتوبوسهایی که در اختیار دارد و حتی برای تاکسیها این دستگاه را تهیه کند و این امر محقق شود. تصور میکنم درمورد بخش زیادی از اتوبوسها این مساله محقق شد. اما نکتهای که باید در نظر گرفته شود این است که نصب دستگاههای فیلتر کننده چیزی است که در برنامه بلند مدت شهری آمده است. اگر شورای شهر چیزی که در برنامه گنجانده شده و یکی از مهمترین موضوعات شهری بوده را در برنامه اش نیاورد یا اجرایش را از شهرداری مطالبه نکند واقعا جای تاسف خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
قناعتی با بیان اینکه یقینا حمل و نقل در آلودگی هوا سهمی اساسی دارد افزود: درحال حاضر در تهران با توجه به جمعیتهایی که از شهرهای کوچک حاشیهای وارد این شهر میشوند نیازمند وجود حداقل ۹ هزار اتوبوس هستیم. درحالی که الان تصور میکنم حدود ۴ هزار اتوبوس در پایتخت مشغول کار است. متروی تهران هم با وجود اینکه خط شش و هفت آن راه اندازی شده، اما تعداد واگنهایی که بتواند پاسخ گوی این ظرفیت باشد تهیه نشده است. بنابراین، چون ناوگان اتوبوس و متروی شهر تهران نمیتواند پاسخگوی این جمعیت و این حجم از عبور و مرور باشد مردم ناگزیر از به کار گرفتن خودروهای شخصی میشوند که خود این مساله هم به افزایش ترافیک و آلودگی هوا کمک میکند. من به یاد نمیآورم شورای شهر پنجم حتی یک دستگاه اتوبوس یا یک واگن به ناوگان حمل و نقل عمومی تهران اضافه کرده باشد. بنا به تصور من اگر به این ظرفیت توجه میشد و کمک میکردند برای خرید اتوبوسهای جدید و پیگیری میشد برای توسعه واگنهای ریلی میتوانستیم شرایطی بهتری در این وضعیت آلودگی هوا داشته باشیم.
عضو سابق شورای شهر با بیان اینکه هم دولت و هم مسوولان شهری در بروز وضع فعلی مقصر هستند گفت: تاکنون دولت به تعهداتش در خصوص مدیریت شهری تهران عمل نکرده است. از یاد نباید برد هشتاد و دو و نیم درصد از بحث خرید اتوبوس مربوط به تعهدات دولت میشود. برای مثال اگر قیمت یک اتوبوس یک میلیارد تومان باشد هشتاد و دو نیم درصد هزینه اش را دولت باید بپردازد و هجده و نیم درصدش را هم شهرداری باید بپردازد. اما میبینیم نه شهرداریها سهم خودشان را توانسته اند به خوبی برای این موضوع هزینه کنند و نه دولت تعهداتش را به انجام رسانده است. در مورد مترو هم همین مساله وجود دارد. پنجاه درصد هزینههای ساخت و خرید واگن برای مترو هم با دولت است. اما میبینیم در این قسمت هم دولت نسبت به شهرها بی توجهی نشان داده است. دست کم در مورد تهران من اطلاع دارم که هیچ کمکی نه در دوره چهارم که ما در شورای شهر حضور داشتیم و نه در دوره فعلی صورت نگرفته است.
قناعتی با اشاره به سهم مراکز و واحدهای صنعتی در آلودگی هوای تهران گفت: ما در تهران تعدادی مشاغل مزاحم داریم که در گذشته با توجه به طرحی که برای حریم شهر تهران وجود داشته این مشاغل در حاشیه بوده اند. اما متاسفانه توسعه بی رویه شهر در همه ابعاد باعث شده تا این مجموعههای صنعتی درون حریم شهر قرار بگیرند و شهرکهای صنعتی که در گذشته فاصله زیادی با شهر داشتند و تاثیری در هوای تهران نداشتند امروز این وضع را به وجود آورده اند.
وی ادامه داد: امروز دولت باید کمک کند تا به تدریج این فضاها به فاصلهای منتقل شود که اگر فعالیت این مجموعههای صنعتی باعث تولید آلودگی میشود شهرها و ساکنان شهرها در معرض آسیب قرار نگیرند. الان هم که این اتفاقات روی داده نیاز به وجود سرمایهای خاص هست تا این مجموعههای صنعتی به حاشیه تهران منتقل شوند و شهرکهای صنعتی جدیدی ایجاد شود. من تصور میکنم برای جانمایی شهرکهای صنعتی کمبود فضا و زمین هم وجود نداشته باشد. در مسیرهایی مثل حاشیه اتوبان قم یا فضاهای زیاد دیگری که در اطراف تهران وجود دارد میتوان با ایجاد زیرساختهای لازم امکان لازم برای این کار را فراهم کرد. ایجاد زیرساختها در چنین مناطقی و وجود جاده و تامین آب و گاز میتواند شرکتهای صنعتی را مجاب کند که سیستم هایشان را به آنجا منتقل کنند. اما تا وقتی که این امر محقق نشود آسیب هایش متوجه مردم خواهد بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *