نبود درآمد پایدار اصلی ترین مساله پایتخت
مجتبی شاکری گفت: اما در بخشی از پروژهها که نیازمند تامین بودجه است درآمد پایدار یک مساله جدی به حساب میآید. خیلی از تخلفاتی هم که در تهران رخ میدهد از جمله تراکم فروشیها یا ساخت و سازهای غیرقانونی که حتی زیر نگاه شهربانها رخ میدهد اینها مربوط به این است که شهرداری نمیتواند درآمد پایدار داشته باشد.
مجتبی شاکری عضو سابق شورای شهر تهران و دبیرکل جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی در خصوص مهمترین چالشهای شهر تهران در آستانه سال ۱۴۰۰ به میزان گفت: من تصور میکنم اصلیترین مسالهای که شورای شهر تهران در دوره کنونی باید حل میکرد مساله درآمد پایدار بود، اما در این زمینه موفق نشد. چون تمام فهرست مطالبات شهروندان تهرانی که باید در قالب شورای شهر و شهرداری پیگیری و حل شود نیازمند دسترسی به درآمد پایدار است. متاسفانه مدیریت شهری تهران این مشکل را نه از طریق دولت دوازدهم و نه از طریق فرایند ساخت و سازها نتوانست حل کند؛ بنابراین انتظار اینکه تحول عمدهای در حوزه مشکلات شهری تهران اتفاق بیفتد دور از ذهن است.
شاکری با بیان اینکه همه مشکلات تهران را نباید ذیل مساله نبود درآمد پایدار شناسایی کرد گفت: اما در بخشی از پروژهها که نیازمند تامین بودجه است درآمد پایدار یک مساله جدی به حساب میآید. خیلی از تخلفاتی هم که در تهران رخ میدهد از جمله تراکم فروشیها یا ساخت و سازهای غیرقانونی که حتی زیر نگاه شهربانها رخ میدهد اینها مربوط به این است که شهرداری نمیتواند درآمد پایدار داشته باشد؛ بنابراین با نادیده گرفتن تخلفات صرفا جریمههایی از متخلفان گرفته میشود تا به این ترتیب امورات جاری شهر اداره شود. البته آمارهایی هم هست که نشان میدهد شاهد افزایش نیروی انسانی در شهرداری هستیم که این هم جزو مسائل مهم ماست. ضمن اینکه مساله افزایش قیمتها در کشور در همه موارد از جمله در مباحث عمرانی و شهرسازی تاثیر گذار بوده است.
شاکری درباره امکانها و ظرفیتهای مربوط به وجود تنوع قومی در شهر تهران گفت: در سند توسعه شهر تهران ابعاد گوناگون توسعه و پیشرفت این شهر بررسی شده و شاخصههای گوناگون فرهنگی، اجتماعی، مشاغل و مباحث زیست محیطی در یک بسته جامع گردآمده است. مساله اقوام و اینکه چطور چنین مسائلی را میتوان تبدیل به فرصت کرد هم ذیل همین سند مطرح شده است. در نبود چنین بستهای هیچکس نخواهد دانست که شهر رو به پیشرفت میرود یا رو به پسرفت و حتی در گشایشهایی هم که ایجاد میشود بیشتر زمان صرف منازعههای مربوط به صنعت خودرو میشود. در این حالت برای مثال تولید کننده خودرو از تامین نشدن اعتبارات گلایه دارد و از قیمت پایین خودرو شاکی است، اما از آن طرف مصرف کننده قیمت خودرو را گران میداند. در چنین وضعی این پرسش پیش میآید که آیا صنعت خودرو برای جامعه ما یک فرصت محسوب میشود یا تهدید.
بیشتر بخوانید:
اعلام درآمد و هزینههای شهرداری تهران در ۸ ماهه امسال
وی ادامه داد: در مورد تهران هم همین مساله وجود دارد. اگر برای مثال جاذبههای شهر تهران را افزایش دهیم این خود باعث میشود تا جمعیتهایی به این شهر مهاجرت کنند و این مهاجرتها به عاملی تهدیدزا برای شهر تهران بدل میشود. درواقع حل کردن موضوع باید بر اساس سند توسعه و پیشرفت شهر تهران انجام شود وگرنه ما به صورت نقطهای در یک جایی از عملکردها رضایت خواهیم داشت، ولی وقتی مجموعه این نقاط را به هم وصل میکنیم قد و قواره کلی مطلوبی به دست نخواهیم آورد.
وی ادامه داد: در مورد تهران هم همین مساله وجود دارد. اگر برای مثال جاذبههای شهر تهران را افزایش دهیم این خود باعث میشود تا جمعیتهایی به این شهر مهاجرت کنند و این مهاجرتها به عاملی تهدیدزا برای شهر تهران بدل میشود. درواقع حل کردن موضوع باید بر اساس سند توسعه و پیشرفت شهر تهران انجام شود وگرنه ما به صورت نقطهای در یک جایی از عملکردها رضایت خواهیم داشت، ولی وقتی مجموعه این نقاط را به هم وصل میکنیم قد و قواره کلی مطلوبی به دست نخواهیم آورد.
عضو سابق شورای شهر تهران با بیان اینکه الگو گرفتن و استفاده از تجربیات دیگران امری پسندیده و عقلایی است اظهار داشت: شاخصهها و مولفههایی که این موضوع را تشکیل میدهد باید با هم همخوانی داشته باشد. نمیتوان در یک بخشی یک الگویی را در ساختاری جا داد درحالی که باقی مولفه هایش وجود ندارد. این خیلی امر مهمی است که مثلا بخواهیم پیاده راه احداث کنیم و آسفالت جادهها را تبدیل به سنگفرش کنیم درحالی مولفههای دیگر فراهم نیست و مثلا امکان مدیریت حجم ترافیک وجود ندارد. درواقع احداث این پیاده راه باعث میشود حجم آلودگی و ترافیک بالا برود درحالی که هدف این بوده که فضایی برای پیاده روی مردم ایجاد شود تا سلامت عمومی افزایش بیابد. این نوع خط کشی کردنها بدون دیدن همه ابعاد قضیه نه تنها به برطرف شدن مشکلات کمکی نمیکند بلکه بر انبوه نارساییها خواهد افزود.
وی ادامه داد: الگوهایی هم که ما برای مدیریت تهران داریم الگوهایی مجموعهای و کامل نیستند و باعث بروز مشکلاتی میشوند که امروز مشاهده میکنیم. امروز در منطقه دوازده تهران خانههایی را میبینیم که به تدریج تبدیل به کارگاه شده اند و پدیده شب مردگی در آنجا شکل گرفته است. درواقع درحال حاضر منطقه دوازده تهران تبدیل به یک منطقه شب مرده شده است. امکان اینکه مشاغل موجود در مرکز تهران به محیطهای پیرامونی انتقال داده شود و شهر بتواند حیات داشته باشد و مردم زندگی کنند از بین رفته است. آن عده کم شماری هم که در آن منطقه باقی مانده اند به نوعی در یک وضع نامطلوبی محصور شده اند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *