جبران عقب ماندگی مالی کارگران با اخذ وام و آینده‌فروشی حقوق
_ تسنیم نوشت: حمیدرضا امام قلی تبار با اشاره به معیشت دشوار کارگران گفت:این روز‌ها جامعه‌ی کارگری کشورمان برای تأمین معیشت خانواده‌ی خود روز‌های سختی را سپری میکند. این اتفاق در سایه سونامی افزایش قیمت‌ها و نابرابری درآمد و هزینه‌ی خانوارها، از گذشته تاکنون بوجود آمده است که منجر به حذف اقلام زیادی از کالا‌های ضروری سبد معیشت و سفره آنان شده است.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور ادامه داد: این موضوع با رها کردن اقتصاد و بازار و عدم حمایت از بخش تولید و خدمات و اشتغال از سوی دولت و مجلس تشدید شده است. احساس عدم امنیت شغلی، کاهش درآمد پایدار و نیز کاهش امید به آینده، حداقل اثرات چنین فرآیندی میباشد که علاوه بر وارد نمودن صدمات جسمی به واسطه‌ی کوچک شدن سفره این قشر، اثرات غیرقابل انکار روحی را با خود یدک میکشد.
امام قلی تبار گفت: اینکه در چند سال اخیر موضوع نابرابری دستمزد کارگران با تورم و سبد معیشت، دغدغه‌ی همیشگی این قشر و رهبر معظم انقلاب بوده است و دولت و مجلس به جز بهره برداری‌های سیاسی خود، هیچ اقدام عملی برای کارگران انجام نداده اند، برکسی پوشیده نیست. با این وجود علاوه بر موضوع سبد معیشت، موارد دیگری در این مسیر وجود دارد که بسیار حائز اهمیت است.
وی با اینکه در شرایط فعلی خط فقر برای یک خانواده ۴ نفره از مرز ده میلیون تومان فرار رفته است اظهار داشت: حقوق کارگر توان تأمین حتی پنجاه درصد آن را ندارد موضوع مهم دیگری وجود دارد و آن اخذ وام تعداد زیادی از کارگران از سیستم‌های بانکی و متعاقب آن قبول تعهد در پرداخت بهره و اقساط وام میباشد که جهت جبران عقب ماندگی مزدی سنوات گذشته برای تامین معیشت و یا برای سایر مواردی که اصلاً در سبد معیشت مدنظر قرار نمیگیرد دریافت شده است.
امام قلی تبار گفت: مثل تأمین هزینه‌های ازدواج خود و فرزندان، خرید و یا تعمیرات لوازم خانگی فرسوده از رده خارج منزل شامل یخچال و تلویزیون و فرش و ظروف حداقلی و سایر اقلام غیر مترقبه که در به این آنان تحمیل شده است. بررسی‌های میدانی نشان میدهد که غریب به اتفاق کارگران بطور متوسط دارای تسهیلات این چنینی بین ده تا سی میلیون تومانی هستند که در گذشته برای جبران پرداختی‌های فوق با مشقت از سیستم‌های بانکی اخذ نموده اند. این افراد ماهیانه بین بیست تا سی و پنج درصد میانگین حقوق خود را بعنوان اقساط پرداخت میکنند.
امام قلی تبار گفت: واقعیت انکار ناپذیری که از مطرح شدن این موضوع به چشم میخورد این است که کارگران با دریافت تسهیلات از سیستم بانکی و تعهد در پرداخت اقساط، در حقیقت درآمد آینده‌ی خود را از پیش استفاده کرده اند. این عامل بواسطه عدم امنیت شغلی آنان، تاثیرات روحی و روانی شگرفی بر روی کارگر و خانواده‌ی آن‌ها تحمیل نموده است، زیرا بخاطر تامین عقب ماندگی مزدی و مواردی از این دست، خود را به بانک مدیون نموده و صرفاً به عنوان رابط از کارفرما دستمزد خود را دریافت و به بانک پرداخت می‌نمایند.
وی ادامه داد: در این میان متضرر اصلی نیروی کار خواهد بود که در ایجاد این مسائل هیچ نقشی نداشته است، اما از جبیب آن‌ها هزینه‌های سوء مدیریت مسئولین مربوطه پرداخت میشود، زیرا اگر در سال‌های اخیر دستمزد کارگران به صورت واقعی برابر با سطح معیشت تعیین میگردید کارگران نه تنها نیازی به دریافت تسهیلات با بهره نداشتند شاید امکان پس انداز نیز برای آنان وجود داشت.
امام قلی تبار گفت: در هر صورت این معظل تا زمانیکه اراده‌ای واقعی در مسئولین وجود نداشته باشد هرگز قابل حل نخواهد بود. اگرچه که کارگران ایمان دارند تا زمانیکه مسئولان درک درستی از دهک‌های پایین جامعه، کارگران و فقر نداشته باشند همواره روال اینگونه خواهد بود.