آشنایی با ریاضیدانی که یک دستش فلج شد
- شارل آگوست بریو، در ۱۹ ژوئیه سال ۱۸۱۷ در سنتیپولیت فرانسه چشم به جهان گشود. اگوست پدر بریو در سنتیپولیت تاجری بود که شهرت و اعتباری چشمگیر در خرید و فروش پوست داشت. شارل که فرزند ارشد خانواده پرجمعیت بود، بعد از حادثه‌ای که دست او را در نوجوانی از کار انداخت به شغل مهمی پرداخت.
او به پاریس فرستاده شد و در مدت ۵ سال به سطح بالایی از علوم دست یافت. در ۱۸۳۸ رتبه دوم پذیرفته شدگان دانشسرای عالی را کسب کرد. سه سال بعد تحصیل را به پایان رساند و در ریاضیات با رتبه عالی گواهینامه معلمی را دریافت کرد.
در مارس ۱۸۴۱ با تحریر پایان نامه‌ای درباره حرکت جسم صلب در حول نقطه‌ای ثابت درجه دکترا دریافت کرد. این موفقیت درخشان راه را برای گروهی از جوانان اهل فرانش کونته که زادگاه وی بود، هموار کرد؛ یعنی، افرادی، چون کلود بوکه، ل. ا. برتن و لویی پاستور.
بریو همه همت خود را با عشق و علاقه‌ای وافر وقت تدریس کرد نخست با سمت دبیر دبیرستان اورلئان آغاز به کار کرد و بعد از آن به دانشگاه لیون راه یافت که این بار به دوست خود کلود بوکه رسید در ۱۸۱۵ به پاریس رفت در آنجا به دبیرستان بناپارت و سپس در دبیرستان سن لویی به تدریس ریاضیات دوره آمادگی دانشسرای عالی و مدرسه پلی تکنیک پرداخت.
وی در همان ایام در مدرسه پلی تکنیک و دانشکده علوم جانشین استاد درس مهندسی مکانیک و نقشه کشی، درس حساب جامع و فاضل و مکانیک و علم نجوم بود.
از سال ۱۸۶۴ به بعد، استاد سوربون و دانشسرای عالی شد. در درس‌های خود بر رابطه بین گرما پویایی و مکانیک استدلالی تاکید می‌کرد. فرهنگستان گوتینگن برای تجلیل او وی را به عنوان عضو مکاتبه‌ای پذیرفت.
بخش بزرگی از فعالیت بریو به نوشتن کتب درسی برای دانشجویان اختصاص یافت به نحوی که او و بوکه توانستند کتابچه‌ای از کتاب‌های بنیادین درحساب، جبر، هندسه، هندسه تحلیلی و مکانیک فراهم آورند.
این کتاب‌ها در چاپ‌های متعدد و برای سال‌های متوالی طبع و نشر شدند و به تثبیت سطح تعلیم ریاضیات در فرانسه کمک کردند. همچنین بریو اثر مهمی درباره توابع بیضوی منتشر کرد و به تنهایی رساله‌ای درباره توابع آبلی نوشت. به پاس کار‌هایی که بریو کرده بود فرهنگستان علوم در سال ۱۸۸۱ جایزه «پونسله» را به وی اعطا کرد. این محقق، استاد و دانشمند خستگی ناپذیر پس از سال‌ها تلاش و خدمت در ۲۰ سپتامبر ۱۸۸۲ در بوردوی فرانسه درگذشت.