درباره بزرگترین پیمان تجارت جهانی با حضور چین، ژاپن و ۱۳ کشور دیگر چه می‎دانیم؟

– کشور‌های عضو اتحادیه «آ سه آن»، چین و چند کشور دیگر قاره آسیا و اقیانوسیه، در هفته جاری، بزرگترین پیمان تجارت جهانی را امضا کردند.

 

به گزارش «ان بی سی و زِد دی نت»، بزرگترین پیمان تجارت جهانی با امید به تسریع روند خروج منطقه از شوک ناشی از اپیدمی «کرونا»، میان ۱۵ کشور آسیا و اقیانوسیه‌ای امضا شد.

 

مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای یا «RCEP» که در حاشیه اجلاس سالانه «آ سه آن» با ۱۰ عضو (کامبوج، اندونزی، لائوس، میانمار، فیلیپین، تایلند، برونئی، سنگاپور، مالزی و ویتنام) در ویتنام، امضا شد، تقریبا یک سوم فعالیت‌های اقتصادی و یک سوم تولید ناخالص داخلی جهان را در خود جای خواهد داد.

 

به جز ۱۰ عضو «آ سه آن»، چین، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و نیوزیلند اعضای این پیمان هستند.

 

مقام‌های مربوطه تاکید کردند در‌ها برای عضویت هند که به دلیل مخالفت‌های شدید داخلی با ورود کشور‌های خارجی به بازارش از پیوستن به این پیمان منصرف شد، باز خواهد بود.

 

جمعیت این بلوک اقتصادی با حضور هند یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفری، به ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر خواهد رسید.

 

امضای پیمان مذکور که مذاکرات ۸ ساله را در سابقه خود دارد، نقش «آ سه آن» را در حمایت از سیستم تجارت چندجانبه تقویت و ساختار تجاری جدیدی در منطقه ایجاد می‌کند.

 

ضمن اینکه تجارت پایدار را تسهیل، ایجاد اشتغال و توسعه فراگیر را تسریع، زنجیره‌های تجاری مختل شده بر اثر کرونا را متصل و سیستم عرضه را احیا خواهد کرد.

 

از مزایای این توافق می‌توان به تعرفه پایین میان کشور‌های عضو اشاره کرد. همچنین پیش بینی می‌شود این توافق به چین، ژاپن و کره جنوبی برای رفع اختلاف هایشان در مسیر دستیابی به توافق تجاری سه جانبه کمک قابل توجهی کند؛ گستردگی این پیمان سبب شده تا متناسب با نیاز‌های مختلف کشور‌های عضو باشد.

 

البته این پیمان برخلاف توافق جامع و مترقی برای مشارکت اقیانوس آرام CPTPP)) و اتحادیه اروپا، استاندارد‌های یکپارچه‌ای در مورد کار و محیط زیست ندارد یا کشور‌ها را ملزم به گشودن در‌های اقتصادی خود در حوزه‌های آسیب پذیرشان نمی‌کند.

 

اما امضاکنندگان مجموعه جدیدی از قوانین را برای دستیابی به تعرفه‌های ترجیحی و همچنین همکاری و تبادل اطلاعات در مورد بهترین روش‌ها برای برخورد با حوادث امنیت سایبری اعمال می‌کنند.

اگرچه ادغام اقتصادی مورد نظر این پیمان به گستردگی برنامه اتحادیه اروپا نخواهد بود، اما بر مبنای توافق نامه‌های تجارت آزاد بنا شده است.

 

این توافق در واقع قدرت نمایی در برابر سیاست آمریکاست که در ۴ سال گذشته مبنای معاملات تجاری با کشور‌های مختلف قرار گرفت.

 

مقام‌های چینی و ژاپنی پس از امضای توافق مذکور، از آن به عنوان پیروزی چندجانبه گرایی و تجارت آزاد یاد کردند.

 

تحلیلگران می‌گویند، احتمال پیوستن آمریکا تحت ریاست جمهوری هر شخصی به این توافق یا لغو تحریم‌ها علیه چین، با توجه به عمق اختلاف نظرها، بسیار بعید خواهد بود.

 

منطقه جنوب شرق آسیا که رشد اقتصادی سریعی را تجربه می‌کند و بازاری به وسعت ۶۵۰ میلیون نفر دارد، همه تلاش خود را برای ایجاد محرک‌های رشد با هدف از بین بردن تاثیرات سخت کرونا، به کار بسته است.

 

جریان تجارت و سرمایه گذاری در آسیا طی دهه گذشته بسیار گسترش یافته و به عامل تشدید کننده اختلاف میان واشنگتن و پکن تبدیل شده است.

 

آمریکا و چین در حال حاضر در جنگی تجاری با اعمال میلیارد‌ها دلار تعرفه بر کالا‌های یکدیگر به سر می‌برند.