باید بین کشور‌های شرق و غرب برای تعامل با تهران رقابت ایجاد کنیم

مهدی خورسند در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به رابطه راهبردی ایران و چین و تاثیر این ارتباط در حوزه‌های اقتصادی و سیاست خارجی اظهارداشت: اخیراً اخباری در خصوص قرار داد ۲۵ ساله ایران و چین مطرح شد که فعلاً اطلاعات زیادی از جزئیات آن در دسترس نیست اما حتماً مسئولان در لایه‌های حاکمیتی از مفاد آن مطلع هستند.

کارشناس مسائل شرق آسیا عنوان کرد: اطلاعات منتشر شده وزارت امور خارجه درباره توافق ۲۵ ساله ایران و چین نشان داد، توافق خوبی تنظیم شده اگر بتوانیم وارد یک تعامل دو سویه برای دریافت تکنولوژی ازچین و رفع نیاز چینی‌ها با مواد اولیه  خودمان بشویم و تعاملات دوسویه را به صورت پایدار و هدفمند پیش ببریم، این توافق می‌تواند ایران را از بن بست سیاسی و اقتصادی فعلی خارج کند.

خورسند با اشاره به اینکه چین یکی از کشور‌های محوری در سازمان همکاری‌های شانگ‌های است، گفت: شاید عقد قرارداد ۲۵ ساله کمک کند، ایران بعد از چند سال عضو ناظر بودن به عضو دائم و اصلی این پیمان منطقه‌ای قوی تبدیل شود و هزینه حضور در مناسبات بین المللی را به تنهایی به دوش نکشد و ایران از منافع بودن در کنار کشور‌های دیگر در قالب یک پیمان منطقه‌ای بهره‌مند شود.

وی در ادامه بیان داشت: امیدوارم وزارت امور خارجه کشورمان پیش از نهایی کردن توافق ۲۵ ساله ایران وچین، جزئیات آن را اولا به نقد نمایندگان مجلس بگذارند و این توافق همچنین مورد بحث و بررسی کارشناسان داخلی، اقتصاد دانان و حقوقدانان قرار بگیرد تا جلوی تجریه تلخی مانند برحام را بگیرند و کشور انشالله در دام اتفاقات از پیش تعیین شده نیفتد.

کارشناس مسائل شرق آسیا عنوان کرد: ما برای چیزی که خودمان به‌عنوان اشانتیون به طرف مقابل می‌دهیم و آن حقش دوباره به ما بر می‌گردد، نباید شادی نکنیم مانند تحریم‌های تسلیحاتی که خودمان در برجام به‌عنوان اشانتیون به طرف غربی دادیم و حال که عمر این تحریم‌های تسلیحاتی به پایان رسیده است آن را به عنوان میوه برجام، جای بزنیم و با خوشحالی به مردم بگوییم؛ این اتفاق به برکت برجام به ثمر نشسته است؛ در حالی‌که اصلا تسلیحات متعارف ایران محلی از بحث در برجام نداشت و تیم مذاکره کننده برای جلب اعتماد طرف مقابل این موضوع را مورد معامله قرار داده بود.

 

خورسند با بیان اینکه رابطه با چین برای ما منفعت سیاسی و اقتصادی فراوانی خواهد داشت، گفت: وقتی ما با یک دولت بزرگ رابطه بلند مدت اقتصادی برقرار می‌کنیم و آن قدرت بزرگ را به مواد اولیه خودمان محتاج می‌کنیم؛ بزرگترین دستاوردش این است که هزینه تحریم‌های بین المللی را حداقل به تنهایی به دوش نکشیم.

وی اظهارداشت: اگر چینی‌ها امروز در جامعه بین الملل صدایشان بلند است که باید رفع تحریم‌های ایران عملیاتی و اجرایی شود و شاید در برهه کنونی تنها به ارائه بیانیه، اطلاعیه و سخنرانی اکتفا می‌کنند در زمانی که منافع آن‌ها به منافع ایران در قالب یک قرار داد ۲۵ ساله گره بخورد، آنگاه در مقابل کشور‌های تحریم کننده ایران محکم‌تر بایستند.

وی عنوان کرد: هر کجا اقتصاد را به سیاست خارجی گره بزنیم و ارتباط با اقتصاد‌های بزرگ دنیا داشته باشیم برای ما منافع اقتصادی و سیاسی بزرگی در برخواهد داشت. کشور‌های بزرگ‌تر در جامعه بین الملل قدرت بیشتری برای حمایت از ایران دارند.

کارشناس مسائل شرق آسیا تاکید کرد: اگر قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین به آوردن تکنولوژی از چین بینجامد، بسیار خوب است، ولی اگر بخواهند به ما ماهی بدهند، ولی ماهیگیری نیاموزند و ما تنها مصرف کننده کالا‌های چینی شویم و نتوانیم کالا‌های ضروری را وارد کنیم؛ چرخه باطلی می‌شود که سودی برای ما ندارد.

وی تصریح کرد: ما می‌توانیم از ظرفیت چین برای احداث و تکمیل زیرساخت‌های ریلی، هوایی و دریایی کشور استفاده کنیم. در حوزه نفتی، چین در لبه تکنولوژی قرار دارد و تکنولوژی های‌تک دارند که می‌توانیم از اطلاعات و پیشرفت‌های آن‌ها در این حوزه‌ها استفاده کنیم.

خورسند بیان داشت: یک نکته مهم دیگر اینکه نباید از هول تحریم و فشار غربی‌ها به دامن شرقی‌ها بیفتیم. تمام دولت‌های ما بعد از جنگ تحمیلی با فراز و فرود‌هایی نگاه به سمت دولت‌های غربی داشته‌اند؛ ما باید این دید را تغییر داده ودر ارتباطات‌مان توازن ایجاد کنیم.

کارشناس مسائل شرق آسیا اضافه کرد: چه اتفاقی افتاده که بعد از ۳۰ سال که ما جواب رد از غربی‌ها می‌گیریم اما مجددا به سمت غربی‌ها گرایش داریم، اگر بتوانیم روابط درست و معنا داری را در قالب تعامل دو جانبه و تعیین منافع با کشور‌های شرق تعریف کنیم، مطمئنا خود غربی‌ها برای بستن ارتباط با ما پیشقدم می‌شوند و از حجم فشار تحریمی بر ما خواهند کاست.

خورسند در پایان افزود: ما باید بین کشور‌های شرق و غرب برای تعامل با تهران رقابت ایجاد کنیم تا بتوانیم منافع خودمان را در ارتباط با کشور‌های شرق و غرب به حداکثر برسانیم.