شرکت‌های بیمه در چه صورتی هزینه آزمایش کرونا را پرداخت می‌کنند؟

_ روزنامه ایران نوشت: برای کارمند ساده شرکت، علایم خفیف کرونا معنایی ندارد، چون می‌داند باید به روی خودش نیاورد و صبر کند تا ببیند حالش رو به وخامت می‌رود یا نه. این البته حال و روز باقی کارکنان شرکت هم هست. حالا یکی در خانه می‌ماند و خودش را قرنطینه می‌کند و یکی دیگر از ترس بیکاری، با همان علایم خفیف سر کار حاضر می‌شود.

 

«از سه هفته پیش خودم و همسرم که تحت تکفل ام است، علایم خفیف داشتیم. تب، گلودرد و بدن درد. تب مان البته دو روزه قطع شد و به‌خاطر همین به خودمان امیدواری می‌دادیم که یک سرماخوردگی ساده است و چیز خاصی نیست. ما از ترس اینکه تست‌مان منفی شود، آزمایش ندادیم، چون بیمه تکمیلی طرف قرارداد شرکت، در صورتی که تست مثبت شود هزینه آن را پرداخت می‌کند. خنده دار است که آدم باید امیدوار باشد تستش مثبت شود که بیمه هزینه‌اش را بدهد. به هرحال ما آزمایش ندادیم و بعد از چند روز هم حالمان بهتر شد و گفتیم خدا را شکر که بی‌خودی تست ندادیم. برای زندگی ما همان مبلغ تست هم عددی است که ناچاریم روی آن حساب کنیم. حالمان خوب بود و فقط همسرم کمی سرفه داشت که اهمیت خاصی به آن نمی‌دادیم و گفتیم به خاطر تغییر فصل و این حرف‌هاست تا اینکه چند روز پیش همسرم دوباره تب کرد و این بار مجبور شدیم تست بدهیم که مثبت شد. متأسفانه همسرم بخشی از ریه‌اش هم درگیر شده و اگر اکسیژن خونش پایین بیاید باید در بیمارستان بستری شود. خودم هم تستم مثبت شده، اما حالم بد نیست و فقط در قرنطینه هستم. اگر همان اول نگران هزینه تست نبودیم و با همان علایم خفیف مراجعه می‌کردیم، شاید کار به اینجا نمی‌کشید. علاوه بر آن در این مدت هر دو بیرون منزل رفت و آمد داشته‌ایم و با اینکه ماسک زده‌ایم، اما نگرانیم که کسی را آلوده کرده باشیم. این را هم بگویم که همکارانم کم و بیش چنین وضعیتی دارند و الان طوری شده که هرکس علایم دارد خودش در خانه می‌ماند، اما شرکت به هیچ عنوان زیر بار مرخصی استعلاجی و دورکاری نمی‌رود و باید از مرخصی‌مان استفاده کنیم. این وسط به هرحال کسانی هم هستند که علایم را مخفی می‌کنند که دیگر فاجعه است.»

 

این مشکل در بین کارمندان دیگر شرکت‌های خصوصی هم رایج است. خانمی که کارمند یک شرکت دیگر است هم در این باره این‌طور می‌گوید: «شرکت ما که اصلاً هزینه آزمایش را تقبل نمی‌کند و اگر کسی علایم دارد، باید خودش به هزینه خودش آزمایش بدهد و اگر مثبت شد، از مرخصی استحقاقی‌اش استفاده کند و در خانه دورکاری کند. برای برگشت به کار هم باید تست منفی را ببریم که آن هم هزینه‌اش پای خودمان است. من خودم درگیر کرونا بودم و همسرم هم درگیر شد. در شرایطی که خودم بیمار بودم باید از همسرم که حالش چندان خوب نبود مراقبت می‌کردم و کار‌های شرکت را هم از خانه انجام می‌دادم در حالی که داشتم از مرخصی‌ام استفاده می‌کردم. برای برگشت به کار، دو بار تست دادم و هر بار ۳۵۰ هزار تومان که برای سه آزمایش مجموعاً یک میلیون شد. کارمندی که نهایتاً ۴ میلیون در ماه حقوق می‌گیرد، باید بخشی از درآمدش را به انجام آزمایش اختصاص دهد که البته این منهای هزینه مراجعه به دکتر و هزینه دارو است. همین شرایط باعث می‌شود که خیلی‌ها بیماری‌شان را مخفی کنند و زیر بار این نروند که کرونا دارند. در شرکت خودمان کسانی با علایم می‌آمدند و می‌گفتند سرماخوردگی یا آنفلوانزاست. نگرانی آن‌ها این است که اگر ثابت شود کرونا دارند، باید مثل من با همین شرایط  کار کنند که همه جوره به ضررشان است.»

 

به نظر می‌رسد اینکه هزینه تست مثبت را بپردازند باز بهتر از این است که اصلاً هزینه‌ای بابت تست پرداخت نکنند، اما هردو این شرایط می‌توانند بشدت آسیب زا باشند.

 

«اگر آدمی که مرفه است کرونا بگیرد، مشکل خاصی ندارد. خیلی‌ها اصلاً تلفن می‌کنند بیایند در خانه از آن‌ها تست بگیرند و برایشان فرقی نمی‌کند ۴۵۰ هزار تومان برای تست بدهند یا ۷۵۰ هزار تومان. برای ما قشر ضعیف، اما مهم است. مراکزی هست که می‌گویند مال خود وزارت بهداشت است و باید مراجعه کنیم و اگر دکتر تشخیص داد معرفی می‌کنند با ۶۵ هزار تومان تست بدهیم، اما برای کسی مثل من که از صبح سر کار است چنین امکانی وجود ندارد که اینقدر معطل شود.»

 

این را آقایی که به‌عنوان پیک در یک شرکت خصوصی مشغول به کار است می‌گوید. او ادامه می‌دهد: «اداره‌ها و سازمان‌های دولتی امکانات خوبی دارند. مثلاً خودشان از کارکنان تست می‌گیرند و من این را چند بار شنیده‌ام، اما شرکت‌های خصوصی این‌طور نیستند و برای کسی مثل من که از صبح تا شب باید روی موتور این طرف و آن طرف برود، اینکه مریض بشوم هم یعنی کارم را از دست داده ام. من خودم تا حالا که مشکلی برایم پیش نیامده، اما همکارم با علایم کرونا سر کار می‌آمد و می‌رفت، چون از مثبت شدن تستش می‌ترسید. شرکت ما هم ترتیبی داده تا در صورت علایم داشتن با معرفی به مرکزی که سمت قراردادشان است، تست بدهیم، اما اگر تست منفی شود، هزینه‌اش را نمی‌دهد. الان یک جوری است که هر کس علایم کمی دارد می‌گوید سرما خورده‌ام و سراغ تست دادن نمی‌رود، چون به هرحال ممکن است واقعاً سرما خورده باشد و پول از جیب خودش بدهد. اگر هم مثبت باشد که آن هم یک جور دیگر مشکل دارد. آن وقت باید نگران کم شدن حقوق هم باشیم، چون این اتفاق در شرکت ما پیش آمده و طرف از ترس بیکار شدن دنبال شکایت هم نرفته است.».

 

 

«اگر این کار را بکنیم، هرکس با کوچکترین آبریزش بینی و عطسه می‌خواهد برود تست کرونا بدهد.»

 

این، گفته کارمند اداری شاغل در یکی از همین دست شرکت‌هاست. او که چند بار تأکید می‌کند نامی از شرکت برده نشود، ادامه می‌دهد: «این تجربه را شرکت‌های دیگر داشته‌اند. طرف تا فکر می‌کند علایم دارد، می‌رود برگه بگیرد برای آزمایش. در صورتی که خیلی وقت‌ها فقط تصور این را دارند که دارای علایم اند. بعضی وقت‌ها هم مثلاً فرد با کسی که کرونایش مثبت شده، ارتباط داشته و به حساب همین می‌خواهد تست بدهد. بعضی‌ها هم مثل کسی که من خودم از نزدیک می‌شناسم، وسواس مریضی گرفته‌اند و بار‌ها برای تست دادن مراجعه کرده اند. قطعاً برای کم کردن این مراجعات غیرضروری است که چنین تصمیمی گرفته شده وگرنه اگر کسی علایم مشخص داشته باشد که دیگر حرفی در آن نیست و خودش هم می‌داند که باید مراجعه کند. حتی اداراتی هم که در هرحال هزینه تست را پرداخت می‌کنند، برای خودشان ضوابطی دارند، مثلاً اینکه اول علایم باید به تأیید پزشک رسیده باشد.»

 

کرونا با آمدنش یک سری قانون و قواعد هم آورد که خب البته برای همه جا یکسان نیست. حالا خبر موفقیت‌آمیز بودن واکسن کرونا پخش شده و همه امیدوارند روزی از گیر و دار ویروس و تمام حاشیه‌هایش خلاص شوند. اینکه آن روز کی فرا می‌رسد را البته کسی به درستی نمی‌داند، اما امیدش هم خوب است؛ امید اینکه زندگی به شکل قبل برگردد.