بررسی حواشی پروژه انتقال آب خلیج فارس

حمید جلالوندی مدیرکل دفتر ارزیابى زیست محیطى سازمان حفاظت محیط زیست، در رابطه با اثرات زیست محیطی انتقال آب خلیج فارس در گفتگو با میزان گفت: ارزیابی اثرات زیست محیطی این پروژه طی سال ۹۲ نهایی شده و به تصویب رسیده بود و مجوز‌های لازم را جهت انتقال آب از خلیج فارس به مناطق مرکزی ایران صورت میگیرد.

او در ادامه با اشاره به اینکه برای پروژه‌های انتقال آب، فاکتور‌هایی در محیط آبی و در محیط خشکی برای ما مهم است که باید رعایت شود، تصریح می‌کند: مسیر عبور لوله‌های انتقال آب، محل احداث ایستگاه‌های پمپاژ و رعایت حریم مناطق حفاظت شده ازجمله این فاکتور‌ها است که ادارات کل محیط زیست در استان‌ها باید روی این موارد نظارت دقیق و کافی داشته باشند.

جلالوندی توضیح داد: انتقال آب از منطقه خشکی حساسیت‌هایی را داشته است اینکه این حفاری‌ها در مناطق حساس محیط زیست و منطقه حفاظت شده باشد و قسمت‌هایی که حفاری‌های شده، باید به صورت کامل ترمیم شود تا آسیب‌های محیط زیستی را کمتر کند.

مدیرکل دفتر ارزیابى زیست محیطى در رابطه با حساسیت‌های زیست محیطی انقال آب بیان کرد: حساسیت انتقال آب از خلیج فارس به بخش مرکزی کشور، نسبت به انتقال آب از دریای خزر بسیار کمتر است، حساسیت انتقال آب از دریای خزر به دلیل اینکه منجر به قطع درختان و نابودی جنگل و منابع طبیعی میشد، دارای حساسیت بسیاری بود.

وی اظهار کرد: هرچند همواره تاکید بر پروژه‌های انتقال آب، تأمین آب شرب در مناطق خشک کشور است، اما انتقال آب خلیج فارس تنها برای تأمین آب شرب نیست بلکه بیشتر مصارف صنعتی را هدف قرار گرفته است.

جلالوندی توضیح داد: پروژه محدود انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان که به مصارفی غیر از تأمین آب شرب می‌رسد و در بخش‌هایی ازجمله صنعت و کشاورزی مصرف می‌شود، با این هدف از فشار بیش از حد بر منابع آب زیرزمینی در فلات مرکزی جلوگیری می‌شود.

مدیرکل دفتر ارزیابى زیست محیطى عنوان کرد: یک سوم آبی که برای انتقال آب از خلیج فارس صورت میگیرد جهت تامین آب شیرین کن است و دوسوم حجم انتقالی از این آب جهت تامین مصارف کشاورزی و صنعتی است.