سینمای کرونازده و مشکلاتی که پایان ندارند

تعطیلی سالن‌های سینما از اسفند ماه، لغو اکران نوروزی، تعطیلی کامل اکران بهار ۱۳۹۹، شکست اکران آنلاین و همچنین اکران سینما ماشین از جمله تبعات تعطیلی سینما بعد از بروز بیماری کرونا و پاندمی آن در سطح کشور بود. 

از سویی تولیدات سینمایی نیز به دلیل شیوع بیماری کرونا بعضا متوقف شده و یا با مشکلات فراوانی به کارشان ادامه دادند، توقف تولیدات سینمایی و همزمان با آن افزایش قیمت تولید اثر طی ماه‌های گذشته باعث شد تا برآورد مالی اکثریت آثار با معضل روبرو شده و حتی برخی از فیلم‌ها به طور کلی تولیدشان را متوقف کنند. 

وضعیت معیشت اهالی سینما چالش دیگری است که هنر هفتم با آن روبرو بوده است، شاید بازیگران مطرح نسبت به سایرین با مشکلات مالی کمتری روبرو شده باشند، اما عوامل پشت صحنه روزگاری سختی را پشت سر می‌گذارند، توقف تولیدات و از سویی اوج گیری کرونا باعث شده تا این عوامل آینده روشنی را برای شغل خود متصور نباشند. 

در این میان برگزاری و یا عدم برگزاری جشنواره فیلم فجر در دوره سی و نهم هم مخالفان و موافقان خاص خود را دارد، از سویی منتقدان برگزاری جشنواره فیلم فجر در سالن‌های که امروز به دلیل کرونا بسته شده اند را تناقض می‌دانند و از سویی موافقان برگزاری این جشنواره را بارقه امیدی برای آینده سینما اعلام می‌کنند. 

چالش تازه‌ای که سینماگران با آن روبرو شده اند، اما فراتر از اتفاقات پیشین است، درگیری و ابتلای بازیگران و عوامل سینمایی که به تازگی با فوت «کریم اکبری مبارکه» به دلیل ابتلا به کرونا خودش را نشان داده اتفاقی دردناک برای سینمایی است که به سختی به راهش ادامه می‌دهد. 

اکثریت هنرمندان طی ماه‌های گذشته از سخت بودن کار در شرایط کرونایی می‌گفتند و از سویی به دلیل عدم حمایت از سوی نهاد‌های مربوطه فرهنگی کار کردن در این شرایط را از روی ناچاری اعلام می‌کردند، آن‌ها مشکلات معیشت را دلیل اصلی بازگشت خود به ساخت آثار در شرایط بحرانی کرونا اعلام کردند. 

اما نکته اصلی آنجاست که در شرایط فعلی و موج سنگین بیماری کرونا در آبان ماه تولید آثار تصویری از چه درجه اهمیتی برخوردار است، طی روز‌های گذشته ابتلای هنرمندانی همچون لاله اسکندری، نوید محمدزاده، محمدرضا گلزار، کریم اکبری مبارکه و بهمن فرمان آرا به بیماری کرونا نمود بیشتری از این مشکل تازه را به رخ کشیده است. 

سینمای سال ۹۹ بدون شک سخت‌ترین سال سینمای ایران در دهه‌های اخیر است، سینمایی که چرخه اکران را به طور کامل از دست داده و از سویی با صف طولانی فیلم‌های اکران نشده برای سال آینده اش روبرو شده است. سینمایی که تمام امیدش پایان یافتن بیماری کرونا و بازگشایی رسمی سالن‌ها است.