ماسک‌های آلوده در سطح شهر؛ آب را گل نکنیم
-شرایط کنونی کشور به خاطر ویروس کرونا در مقوله رها کردن ماسک و دستکش‌های آلوده در سطح شهر بسان این شعر زیبای سهراب سپهری است که سروده.
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار کفتری می‌خورد آب
یا که در بیشه‌ای دور سیره‌ای پر می‌شوید
یا در آبادی کوزه‌ای پر می‌گردد
آب را گل نکنیم
شاید این آبروان
می‌رود پای سپیدار تا فرو شوید اندوه دلی
دست درویشی شاید نان خشکیده فروبرده در آب
...
قرار است بااستفاده از ماسک از گسترش ویروس کرونا جلوگیری شود و چرخه انتقال از سرعت بیفتد.
مسئولین و دست اندرکاران ستاد ملی مقابله با کرونا و هم مسدولین وزارت بهداشت و پزشکان متخصص تأکید دارند با استفاده از ماسک و رعایت نکات بهداشتی می‌توان از انتقال ویروس کرونا جلوگیری کرد.
توصیه و تأکید بر استفاده از ماسک اکنون در همه دنیا وجود دارد و برای شرای کنونی گفته می‌شود که واکسن کرونا استفاده از ماسک و رعایت نکات بهداشتی است.
اما آیا زدن ماسک به تنهایی کافی است؟
آیا زنجیره انتقال ویروس با ماسک قطع می‌شود؟
اکنون با توجه به گسترش بیماری کرونا در کشور و البته جهان این پرسش را پیش می‌آورد که با وجود استفاده از ماسک چرا همه گیری گسترش یافته، مبتلایان افزایش پیدا کرده‌اند و تعداد تلفات نیز بالا رفته است؟
اما نکته با اهمیتدر استفاده از ماسک‌هایی که قرار است از انتقال ویروس کرونا به یکدیگر جلوگیری کند، چگونگی بهره بردن از آن است.
قرار نیست که مردم تنها ماسک را به صورت بزنند و پس از چند ساعت استفاده از آن، ماسک را در کوچه و خیابان رها کرده و تصور کنند خود و دیگران را با مسک زدن مصون نگه داشته‌اند.
فرهنگ عمومی و شعور اجتماعی مردم در این مقوله اهمیت زیادی دارد.
به نظر می‌رسد که معضل رها کردن ماسک و دستکش‌های یکبار مصرف در سطح شهر خود به یک اپیدمی جهانی تبدیل شده که در ایران نیز نمود دارد.
بی توجهی به این بی مبالاتی برخی از مردم خود باعث گسترش بیماری و ویروس است.
قار است با ماسک زدن از انتقال بیماری کرونا جلوگیری شود، اما می‌بینیم که ماسک‌های آلوده در سطح شهر و گوشه و کنار خیابان‌ها و کوچه‌ها به وفور دیده می‌شود.
این که چرا برخی نسبت به این قضیه بی توجه هستند و با بی مبالاتی خود ماسک استفاده شده را در خایابان و کوچه رها می‌کنند به همان فرهنگ عمومی و شعور اجتماعی آن‌ها باز می‌گردد.
برخورد قاونی با چنین افرادی دشوار است، برای مقابله با چنین پدیده نابهنجاری باید مأمورین در همه جا حاضر باشند و ناظر تا در صورت تخلف شهروندان با آن‌ها برخورد قانونی کنند که شدنی نیست.
قدر مسلم گسترش رفتار‌های اینچنینی خود باعث نشر ویروس و پراکندن آن در سطح شهر می‌شود و قطعاً بیماری زا است.
حال چه بسا برخی افراد به اضافه کرونا بیماری‌های دیگر نیز داشته باشند که از طریق همین ماسک‌ها و دستکش‌های رها شده در خیابان و کوچه منتشر و سرایت کند.
برای این معضل چه راهکاری وجود دارد؟
علاوه بر آن که باید رسانه‌ها به ویژه رسانه ملی بر روی این موضوع مهم متمرکز شده و تبلیغات گسترده‌ای را برای هشدار و وادار کردن مردم به رعایت مسئله، واحد‌هایی در شهرداری‌های شهر‌های کشور به ویژه کلانشهر‌ها تشکیل شود تا روزانه اقدام به پاکسازی مناطقی که ماسک و دستکش‌های آلوده مردم رها شده، جمع آوری کند.
شهرداری‌ها باید خود را موظف به چنین کاری کنند و البته کارکنان و کارگرانی که مأمور به این کار می‌شوند خود باید از وسائل ایمن کننده استفاده کنند.
در هر صورت رها کردن ماسک‌ها و دستکش‌های استفاده شده در سطح شهر به ویژه خیابان‌ها و مکان‌های پر رفت و آمد عاملی برای انتقال ویروس خواهد شد که چه بسا یکی از ده‌ها دلیل انتشار ویروس و بیمار شدن دیگران همین باشد.
در این مقوله تنها بی توجهی و بی مبالاتی مردم است که صحنه زشت رها کردن ماسک‌ها و دستکش‌ها در سطح شهر را به تصویر می‌کشد، حال یا از روی نادانی است یا از روی دانایی است تا هر چه می‌توانند به گسترش این بیماری در میان مردم کمک کنند تا مبتلایان و جان باختگان افزایش یابد و کشور همچنان درگیر این بیماری ناشناخته باشد.