منع اشاعه تسلیحات هسته ای؛ حرکت آمریکا و روسیه به سمت کنترل یا رقابت تسلیحاتی؟
– دولت آمریکا همواره طی سالهای اخیر از خلع سلاح هستهای کشورها صحبت کرده و تهدیدها و ادعاهای بی اساسی را مطرح کرده، اما نگاهی به کارنامه این کشور در زمینه تسلیحات هستهای نشان میدهد که این ادعاها با آنچه آمریکا عملا در زمینه تسلیحات هستهای انجام میدهد بسیار متناقض است.
پایگاه «عرب نیوز» در گزارشی با عنوان «آمریکا و روسیه باید راهی به سوی کنترل تسلیحات هستهای پیدا کنند»، به بی میلی دولت آمریکا برای برقراری یک توافق منع اشاعه تسلیحات هستهای با روسیه پرداخته است.
این گزارش میگوید «۲ کشور آمریکا و روسیه حدود ۹۱ درصد از مجموع ۱۳ هزار و ۴۱۰ کلاهک هستهای جهان را در اختیار دارند؛ آیا ما باید شاهد رقابت تسلیحاتی جدیدی باشیم؟»
عرب نیوز مینویسد «ماه فوریه سال ۲۰۲۱ و در صورتی که روسیه و آمریکا به توافق جدیدی دست پیدا نکنند، پیمان استارت نو، میان این دو کشور به پایان خواهد رسید؛ این پیمان در زمان باراک اوباما در سال ۲۰۱۰ به امضا رسیده و ۲ کشور را از توسعه تسلیحات هستهای بیش از هزار و ۵۵۰ عدد منع میکند.»
این پایگاه در ادامه ضمن مطرح کردن این پرسش که «چرا آمریکا تا این اندازه برای تمدید پیمان استارت نو بی تمایل است؟»، میافزاید «برخی به این نکته اشاره میکنند که ترامپ این توافق را به عنوان پیمان وحشتناک دیگری از دوران اوباما مینگرد و در نخستین تماس تلفنی خود با رییس جمهور روسیه انتقاد کرده که استارت نو در راستای منافع مسکو است و توافقی بد است که اوباما آن را امضا کرده است.»
به نوشته عرب نیوز، «ترامپ موافق پیمانهای کنترل تسلیحات فعلی نیست و دولت او نیز تاکنون از ۳ پیمان خارج شده است؛ پیمان منع اشاعه موشکهای میان برد با روسیه، توافق هستهای ایران و پیمان آسمانهای باز.»
این گزارش با اشاره به شرط آمریکا برای شامل شدن چین در هرگونه پیمان تسلیحاتی جدید با روسیه، مینویسد «به طور مقایسهای، چین زرادخانه بسیار کوچک تری دارد و هیچ کدام از تسلیحات هستهای این کشور به طور عملیاتی مستقر نشده اند؛ اصرار بر مشارکت چین به معنای از میان بردن هرگونه احتمال توافق جدید است.»
عرب نیوز در پایان با اشاره به برنامه هستهای کره شمالی مینویسد «یونگ یانگ در صورت عدم توافق میان روسیه و آمریکا میتواند به این موضوع انتقاد کند؛ چرا کره شمالی باید نگرانیها را در این زمینه جدی بگیرد زمانی که برخی کشورها یک حرف را میزنند و به گونهای دیگر اقدام میکنند.»