شهر تهران حداکثر گنجایش شش میلیون جمعیت را دارد/ سونامی سکته و سرطان در «پایتخت»

مجتبی شاکری عضو سابق شورای شهر تهران در خصوص امکان رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله اجتماعی در وسایل حمل و نقل عمومی از جمله مترو و اتوبوس به میزان گفت: شرایط مترو برای موقعیت‌هایی از این دست طراحی نشده است. نه آسانسور‌هایی که در ایستگاه‌های مترو وجود دارد نه در‌هایی که تعبیه شده و نه میزان و حجم جابه جایی مسافر به گونه‌ای نیست که چنین رعایتی را فراهم کند. در مساله پروتکل‌های بهداشتی تنها عنصری که شاید بتوان در سیستم حمل و نقل عمومی آنرا رعایت کرد فقط پوشش ماسک است. چرا که در شرایط کنار هم قرار گرفتن حجم بالایی از مسافران درون مترو رعایت فاصله اجتماعی امکان پذیر نیست.

وی ادامه داد: وقتی از در واگن به فاصله چند ثانیه چندین نفر خارج می‌شوند چطور می‌توان انتظار داشت فاصله اجتماعی رعایت شود آن هم درحالی که تعداد در‌ها محدود است و حجم مسافران بالاست. با یک جستجو در مرورگر‌های اینترنت به راحتی می‌توان دریافت ایستگاه‌های مترو تهران روزانه به چند نفر سرویس می‌دهند بعد همین آمار را که تقسیم بر تعداد واگن‌های مترو بکنیم روشن خواهد شد در هر واگن روزانه چه تعداد مسافر جا به جا می‌شود.

شاکری با بیان اینکه تعابیری نظیر اینکه وضع حمل و نقل عمومی پایتخت در آستانه فروپاشی است را نمی‌پسندد گفت: سیستم حمل و نقل شهری تهران نسبت به گذشته تغییرات مثبتی داشته و با منحنی‌های کوتاه و بلند پیش می‌رود، اما درمورد اینکه همه چیز مطابق برنامه پیش رفته باشد سستی و کاهلی‌هایی رخ داده است. البته نمی توان فرسودگی سیستم حمل و نقل شهری را که می‌بایست با حمایت دولت به روزرسانی می‌شد نادیده گرفت.

دبیرکل جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه هنوز شورای شهر نتوانسته درآمد پایداری را برای شهرداری پیش بینی کند و دولت فقط هم ناظر بی تفاوت است گفت: در شرایط فقدان درآمد پایدار در مدیریت شهری ما اقدام‌های بی تناسب با قانون صورت می‌گیرد. برای همین شهرداری وقتی نمی‌تواند منابع درآمدی اش را ساماندهی کند مجبور به اعطای مجوز‌هایی می‌شود که حتی با شعار‌های دوستانی که امروز در شورای شهر هستند هم ناهمخوان است.

وی ادامه داد: بالاخره این دوستان شورای شهر چه کاری می‌توانند برای حل مساله تراکم بکنند. مجبورند با نادیده گرفتن اجرای ماده صد به نوعی توافق و جریمه تبدیل کنند که پدیده تخریب اتفاق نیوفتد و به نوعی درآمد پایدار برای شهرداری ایجاد شود.

شاکری با انتقاد از عملکرد دولت در زمینه رسیدگی به وظایفش در قبال مسایل شهری تهران گفت: دولت که مظهر ناظر بی تفاوت و کم کاری است و توجهی به رعایت حقوق شهرداری ندارد درحالی که کلانشهر تهران پایتخت کشور محسوب می‌شود. دولت به این امر توجهی ندارد و به تهران از منظر پایتخت نگاه نمی‌کند. درحالی که تهران به عنوان پایتخت نیاز به رعایت استاندارد‌های پرتعدادی دارد که هزینه‌های سنگینی را شامل می‌شود. بخشی از این هزینه‌ها را باید دولت بپردازد نه شهرداری.

وی در ادامه با بیان اینکه شهروندان تهرانی مالیات می‌دهند و نباید برای شهروندان غیر تهرانی هزینه شود گفت: تهران روزانه بین دو تا سه میلیون مسافر غیر تهرانی دارد که در طول روز وارد این شهر می‌شوند و شب هنگام از آن خارج می‌شوند. این مسافران روزانه از تمام امکانات شهر استفاده می‌کنند و هیچ مالیات یا عوارضی هم پرداخت نمی‌کنند و همه این هزینه‌ها از جمله عوارض ساخت و ساز، زیبایی سازی، پسماند، ترافیک و... بر دوش شهروندان تهرانی است و حدود دو سه میلیون غیر تهرانی از عواید این هزینه‌ها به طور رایگان بهره مند می‌شوند.

عضو سابق شورای شهر تهران در خصوص نحوه تقسیم مسوولیت‌ها در مدیریت شهری پایتخت گفت: چند مساله حل نشده وجود دارد که مربوط به همه دوره هاست و من تصور می‌کنم اندیشکده‌های تخصصی مسایل شهری باید روی این موضوعات کار کنند. بنابه نظر برخی کارشناسان شهر تهران حداکثر گنجایش شش میلیون جمعیت را دارد. الان در روز جمعیت تهران به بیش از یازده میلیون نفر می‌رسد. یعنی این شهر اکنون پذیرای جمعیتی دوبرابر گنجایش واقعی اش است. ظرف و مظروف باید با هم تناسب داشته باشند. این ظرف حداکثر قابلیت گنجایش شش میلیون نفر را دارد، اما شما می‌خواهید دوازده میلیون نفر را در آن بگنجانید که این به معنای تن دادن به بی قانونی و افزایش نابهنجاری‌های اجتماعی و نارسایی‌هایی نظیر ترافیک است.

شاکری افزود: در کنار مساله بحران جمعیت پایتخت، مهاجرت مساله بغرنج و بی قواره دیگری برای تهران است که باید حل شود. در حال حاضر متاسفانه هیچ برنامه مشخصی برای کنترل مهاجرت به تهران وجود ندارد. اما من تصور می‌کنم یکی از راه‌ها برای کنترل ترافیک شهر تهران این است که از ورود خودرو‌هایی که شماره پلاکشان غیر از شهر تهران است جلوگیری شود و شهروندان غیر تهرانی که وارد شهر می‌شوند از امکانات حمل نقل عمومی استفاده کنند تا از حجم ترافیک و آلودگی هوا کاسته شود.

 

 

شاکری با طرح این پرسش که ما امروز باید ببینیم می‌خواهیم شهر را رو به بهبود ببریم یا بدون برنامه آنرا به سوی تخریب بکشانیم گفت: از یک طرف شاهد توسعه ایستگاه‌های مترو، بوستان‌ها و فضا‌های سبز و.. هستیم، اما از سوی دیگر برخی کارشناسان خطر آب‌های زیرزمینی و نشست زمین و درکل گسل‌ها و رانشی که همه تهران روی آن قرار گرفته را هم گوشزد می‌کنند. در کنار این باید به مدیریت نشدن پسماند‌هایی که شیرابه هایش خطرناک‌ترین سمی است که مردم را در معرض انواع بیماری‌ها قرار می‌دهد یا زباله‌های بیمارستانی که بسیار خطرناک و کنترل نشده است و نیز مسایل زیست محیطی که گریبانگیر شهر تهران شده را هم به یاد داشته باشیم.

دبیرکل جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی با بیان اینکه هنوز هیچ مجموعه اندیشه ورزی که این موضوعات را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد و مشکلات و آسیب‌ها را شناسایی کند به میدان نیامده گفت: ما باید روشن کنیم کلانشهر تهران را به کدام چشم انداز میخواهیم برسانیم. سونامی سکته و سرطان که تا قبل از شیوع بیماری کرونا یکی از بغرنج‌ترین مسایل برای تهران بود که در اثر آلودگی پیش آمده واقعا قابل تامل است. ما باید ببینیم شهر را می‌خواهیم به سمت سلامت ببریم یا به سمت بیماری‌ها و مشکلات مختلف روحی و جسمی. این مسایل باید بررسی شود. هنوز برای ما مشخص نشده سند توسعه تهران به کدام سمت خواهد رفت. الان شنیده می‌شود بعضی از مسوولان می‌گویند که باید حاشیه نشین‌ها را پذیرفت. آیا به ظرف و مظروف توجه میکنند؟ آیا عواقب چنین تصمیمی اندیشیده شده؟ آیا تهران ظرفیتی برای پذیرش حاشیه نشین‌ها دارد؟ یا مورد دیگری که مثلا در منطقه ۲۲ بی هیچ چشم اندازی و پی در پی مجوز ساخت برج دادیم درحالی که در این منطقه جمعیت به شدت متراکم است و برای بعضی خدمات شهری امکانات لازم وجود ندارد و خانواده‌ها فرزندانشان را برای تحصیل به مدارس منطقه ۵ می‌فرستند، چون در این منطقه برای فضا‌های آموزشی پیش بینی لازم نشده است. با این روش‌ها نمی‌توان شهر را اداره کرد.