جاده ساحلی بنود، آزادراه توسعه گردشگری

- عسلویه را همه با انباشته‌های نفتی و گازی و موقعیتش در صنعت انرژی و دارا بودن پالایشگاه و پتروشیمی می‌شناسند. طوری که تا نامش بر زبانی بیاید ذهن شنونده پرتاب می‌شود میان انبوهی از چاه‌ها و سکو‌های نفتی آن هم در خرماپزان یک بیابان تفتیدهء افتاده در گوشه‌ای از جنوب.

در چنین حالی دانستن از برخورداری‌های مسحورکننده‌ای که طبیعت آن ناحیه فراروی رهگذری نوآمده و نابلد می‌تواند بگذارد خود کم اعجابی نخواهد بود. از ساحل گیرا و به چشم آمدنی اش تا آن غار‌های دریایی و تقلای دلفریب امواج و خاک نرم و غروب نارنجی اش همه و همه دیدنی است. روستای بنود و ساحل نایبند و صخره‌های ساحلی اش خاک و کوه و دریا و آفتاب را در ساحل شرقی بوشهر به خدمت گرفته اند تا چنان تصویری بسازندکه جلوه اش جز شگفتی و تحسین بر نمی‌انگیزد. راستی از یاد نباید برد این همان نقطه‌ای است که کارگردان فیلم محمدرسول الله (ص) برای گردش دوربینش برگزیده بود. آیا او هم مفتون همین جلوه و نما شده بود؟

شاید شنیدن خبر احداث جاده ساحلی بنود که دریا را از میان کوه‌ها و صخره‌های سختروی منطقه دسترس پذیر می‌کند بیش از همه برای گردشگران و دوستداران مناظر طبیعی این زیستگاه بکر و نویافته خوشایند باشد. گرچه که شاید خود مردمان روستانشین محل که از صیادی و ماهیگیری روزگار می‌گذرانند و رنج بیراهه‌های ناهموار را بر خود هموار می‌کنند و با سخت جانی و محنت بسیار خود را به لب دریا می‌رسانند تا روزی شان را از لابه لای امواج بجویند از ثمرات این جاده نواحداث بیش از همه بهره‌مند باشند. اما خود نگفته پیداست که رونق گرفتن بازار گردشگری چه بهره‌های پرشماری برای مردم بومی این ناحیه هم به دنبال خواهد آورد.

فرماندار بنود البته سهم عسلویه را بیش از این‌ها می‌بیند: توانمندی‌های عسلویه صرفا به جاده بنود خلاصه نمی‌شود. بنود درواقع روستایی در این منطقه است که در آن قایقران‌ها به فعالیت‌هایی از قبیل صیادی و ماهیگیری مشغولند. درواقع اینجا اسکله‌ای است که کاربری اش بیشتر به پوشش فعالیت ماهیگیران محلی مربوط می‌شود.

آقای فرماندار رنج اهالی برای محرومیتشان از راه‌های آسان رو و حمل و نقل کارآمد را یادآور می‌شود و ضرورت ساخت این جاده را از این زاویه پررنگ‌تر می‌بیند: مساله دسترسی مردم به اسکله‌ای که در ساحل بنود واقع شده همواره چالشی برای این منطقه محسوب می‌شده و مردم از این بابت خیلی زجر کشیده اند. بیشتر مواقع صیادان و ماهیگیران محلی مجبور بودند ابزار‌ها یا ماهی‌های صید شده را به دوش بگیرند و از مسیر‌های سخت کوهستانی با پای پیاده تردد کنند.

عبدالنبی یوسفی ظرفیت‌های متنوع منطقه برای توسعه گردشگری را هم از نظر دور نمی‌کند و فرصت آفرینی احداث جاده ساحلی برای گسترش چنین افقی را هم مغتنم می‌بیند: احداث این جاده ساحلی با توجه به چشم انداز متنوعی که از نظر جاذبه‌های گردشگری در منطقه وجود دارد مطلوبیت‌هایی را به وجود خواهد آورد. البته باید کل این چشم انداز طبیعی را در ذیل مجموعه ساحلی نایبند به حساب آورد که دارای توانمندی‌های قابل توجهی در زمینه گردشگری است و بنود هم بخشی از آن محسوب می‌شود.

اما باز برای فرماندار بوشهر آن چیزی که ارزشمندی این جاده ساحلی را جلوه گر می‌کند و حتی آنرا در جایگاهی بالاتر از مساله توسعه گردشگری می‌نشاند همان فرصتی است که برای آسان شدن حمل و نقل و تردد به مردم منطقه می‌دهد: کاربری این جاده ساحلی بیشتر به دسترسی صیاد‌هایی که قایق هایشان در این منطقه مستقر شده بر می‌گردد. درگذشته که یا جاده‌ای نبود و یا از جاده‌های خاکی استفاده می‌شد مردم و صیادان محلی مشقت‌های زیادی برای آمد و شد داشتند و مجبور بودند از راه‌های صعب کوهستانی و با پای پیاده آمد و رفت کنند.

 

گردشگری خلاق، راهبرد توسعه بخش خصوصی

اما به رغم این دغدغه مندی برای اهالی و وضع اندوهبارشان، از مزایای چشمگیری که جاده ساحلی بنود به دنبال سهولت دسترسی‌ها به دنبال خواهد داشت هم نمی‌توان گذشت: احداث این جاده یک پروژه دومنظوره محسوب می‌شود و در کنار رفع مشکل ارتباطی اهالی به توسعه گردشگری منطقه با توجه به ظرفیت‌های موجود از جمله ساحل بکر و غار‌های دریایی زیبا و لوکیشن جذابی که برای ساخت فیلم محمد رسول الله (ص) از آن استفاده شده کمک خواهد کرد.