پیشنهاد کویت برای مذاکره با ایران و خوش رقصی اعراب برای رژیم صهیونیستی

- ایران در طول ۴۰ سال گذشته تاکنون هیچگاه تهدیدی برای همسایگان خود نبوده است، اما از سوی همسایگان همواره با تهدید روبرو بوده، تا جایی که جنگی به مدت ۸ سال به ایران تحمیل شد و در این جنگ رژیم‌های عربی منطقه حامی اصلی رژیم صدام بودند.

با وجودی که رژیم‌های عربی خلیج فارس از رژیم صدام در جنگ با ایران حمایت می‌کردند، پس از پایان جنگ، ارتش عراق به کویت حمله نظامی کرد و آن را اشغال نمود؛ ارتش رژیم بعث پالایشگاه‌ها و تأسیسات این کشور را ویران کرد.

مردم کویت و سران آن از کشور فرار کردند و بخش زیادی از مردم این کشور به ایران پناه آوردند و جمهوری اسلامی میزبان آنها بود.

این اتفاق در حالی افتاد که در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، کویت یکی از کشور‌های اصلی حامی رژیم صدام بود و در طول جنگ از مواهب مالی کویت علیه ایران بهره می‌برد.

پس از آن نیز کارشناسان و مهندسان نفتی ایران برای مهار چاه‌های نفتی به آتش کشیده شده کویت اقدام کردند و توانستند چندین چاه نفت این کشور را مهار کنند.

عربستان سعودی نیز در دوران دفاع مقدس، بزرگترین حامی رژیم صدام در جنگ علیه ایران بود؛ حکام سعودی اعتراف کرده‌اند که در طول ۸ سال جنگ علیه ایران بیش از ۵۰ میلیارد دلار به رژیم صدام کمک کرده‌اند

ایران با وجود دشمنی‌هایی که از سوی رژیم‌های عربی منطقه تجربه کرده بود، آنها را نادیده گرفت و تلاش کرد تا روابط بهتری با کشور‌های حاشیه خلیج فارس داشته باشد.

این سوال از سران رژیم‌های عربی منطقه مطرح است که اگر آنها جای ایران بودند می‌توانستند گذشت کنند و همه دشمنی‌هایی که تاکنون ادامه داشته است به دست فراموشی بسپارند؟

نگاهی به رفتار‌های کشور‌های عربی منطقه نشان می‌دهد که آنها چه رویکردی را دنبال کرده و می‌کنند.

اعراب آیا با اعتقاد «پان عربیستی» که دارند، توانستند از یک کشور عربی و مسلمان به نام فلسطین در مقابل متجاوزان و اشغالگران دفاع کنند؟

نه تنها دفاع نکردند بلکه با دشمن اصلی جهان اسلام سر سازش دارند و تاکنون چندین رژیم عربی در خلیج فارس مانند امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی سازش کرده و روابط برقرار کرده‌اند.

بیش از ۵ سال است که مردم مظلوم یمن زیر آماج حملات وحشیانه آل سعود و امارات مقاومت می‌کنند و گناه آنها تنها استقلال خواهی است.

لوله‌های تفنگ‌ها و توپ‌های ارتش سعودی اکنون باید به کدام سو نشانه رفته باشد؟؛ هواپیما‌های رژیم سعودی و امارات باید یمن را بمباران کند یا «تل آویو» را؟!

باعث تنش‌های منطقه، ایران نیست بلکه سیاست‌هایی است که رژیم‌های عربی اتخاذ می‌کنند و پای دشمن مشترک مسلمانان را به منطقه باز کرده‌اند.

شاید نخست وزیر کویت با پیشنهاد مذاکره، حسن نیت داشته باشد، چرا که این کشور تفاوت‌هایی با عربستان، امارات و بحرین دارد، در جنگ علیه مردم مظلوم یمن مشارکت نکرده و همچنان مقابل سیاست سازش با رژیم اسرائیل مقاومت می‌کند، اما سران دیگر رژیم‌های عربی آیا گوش شنوا برای شنیدن حقایق را دارند؟

«شیخ صباح الخالد الصباح»، نخست وزیر کویت، در مجمع عمومی سازمان ملل، اظهار داشت «کویت بار دیگر خواستار انجام اقدامات جدی تهران برای ایجاد اعتماد متقابل به منظور شروع گفت‎وگو مبتنی بر احترام به حاکمیت کشور‌ها و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر است.»

ایران باید اعتماد ایجاد کند یا سران رژیم‌های عربی منطقه؟ کدام یک از کشور‌های منطقه با تهدید ایران روبرو است؟

ایران اگر به بحران سوریه و عراق ورود نمی‌کرد و برای مقابله با گروه تروریستی داعش هزینه نمی‌داد، داعش عراق را ویران کرده بود و اکنون در کویت نیز حکومت داعش برقرار شده بود!

ابتکار صلح هرمز از سوی ایران همچنان روی میز است، پس ایران ابایی از مذاکره ندارد.

اعراب همچنان به خوش رقصی و همپیاله شدن با رژیم صهیونیستی بیندیشند که همین سیاست آنها را به ورطه نابودی خواهد کشاند.

سران رژیم‌های عربی منطقه آیا تصور می‌کنند دوستی با دشمن قسم خورده مسلمانان و جهان اسلام نتیجه مثبتی همراه خواهد داشت؟