چگونه بازیگر شویم (۱۶۵) /ضرباهنگ در بازیگری به چه معناست؟

18:45 - 20 شهريور 1399
کد خبر: ۶۵۴۳۴۱
بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

- بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

ضرباهنگ در بازیگری به چه معناست؟

تمپو در حقیقت تعداد ضرب آهنگ و سرعت یک قطعه یا یک آهنگ هست. واحد اندازه گیری تمپو Beats Per یا BPM یا تعداد ضرب در دقیقه هست. برای مثال اگر تمپوی یک گفتار ۱۴۰ ترنس باشد در واقع این آهنگ شامل ۱۴۰ ضرب بر دقیقه خواهد بود.

ساده‌ترین روش برای محاسبه‌ی تمپو، شنیدن صدای ضبط شده‌ی گفتار مورد نظر و سعی در دست زدن یا ضرب گرفتن با تعداد ضرب آهنگ کلمات است. با شمردن تعداد این دست‌ها در دقیقه می‌شود تمپوی آهنگ را به دست آورد.

ژوست بودن صدا

لغت ژوست ریشه‌ی فرانسوی دارد. ارتعاش‌های به وجود آمده نتی به وسیله‌ی ساز و یا حنجره‌ی انسان چنانچه منطبق با فرکانس آن نت باشند را صدای ژوست گویند.

فالش بودن صدا

لغت فالش ریشه‌ی انگلیسی دارد. هنگامی که تعداد نوسان‌های تثبیت شده برای هر کدام از نت‌ها (که به صورت استاندارد قرار داده‌اند) به حد خودش نرسید و یا بیشتر باشد اصطلاح فالش برای آن صدا به کار برده می‌شود.

مساله ژوست بودن صدا و تشخیص آنچه به وسیله‌ی کلام یا ساز و یا آواز، گوش‌های قوی و کارکرده می‌طلبد. در موسیقی گفته می‌شود که اکثر خوانندگان تازه کار که هنوز پختگی صدا برایشان به وجود نیامده به اندازه‌ی یک الی دو کما در اتخاذ نت‌ها کم و بیش خطا دارند که تشخیص علمی این خطا (فالش خوانی) برای همه کس قابل درک و فهم نیست.

چگونه بازیگر شویم (۴۷) /تاثیر مهندسی صدا در بازیگری////////////////دوشنبه

مگر موسیقی دان‌هایی که صدا‌های مطبوع، سال‌های سال در گوش آن‌ها طنین افکنده است. یک شنونده‌ی موسیقی و یا یک تماشاگر تنها چیزی که تشخیص می‌دهد عبارت است از غیر طبیعی بودن و نازیبایی عمل آوایی مورد نظر است که البته همین نیز برای او کافی است.

در مورد ساز‌ها نیز این مساله وجود دارد و دیده می‌شود که در مواقع لزوم، نوازنده با دست پرده‌ها را جا به جا می‌کند تا صدای مطلوب نت مورد نظر، از حالت فالش به حالت ژوست تبدیل شود.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *