پرده برداری از دموکراسی دروغین در پاریس؛ آزادی با طعم توهین و طلبکاری!

- توهین دوباره نشریه «شارلی ابدو»، به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص)، بار دیگر پیروان آخرین دین آسمانی را در سرتاسر جهان خشمگین ساخته است.

این خشم مقدس، قطعا دامنگیر عوامل و بانیان این اقدام وقیحانه و حامیان آنها خواهد شد.

با این حال نکته دیگری که باید مدنظر قرار داد، به رویکرد مقامات و رسانه‌های غربی در قبال این خباثت آشکار بر می‌گردد.

دفاع مکرون از اقدام توهین آمیز مجله شارلی ابدو

همزمان با آغاز محاکمه متهمان حمله به دفتر «شارلی ابدو»، این مجله مجددا اقدام به چاپ کاریکاتور‌های پیامبر اسلام کرده است.

مکرون انتشار چنین کاریکاتور‌هایی را سازگار با قانون اساسی فرانسه و حق آزادی بیان و عقاید دانسته است.

دفاع وقیحانه مکرون از مسئولین این نشریه موهن در حالی صورت می‌گیرد که محاکمه متهمان پرونده حمله به دفتر نشریه طنز «شارلی ابدو» در جریان است؛ این محاکمه، علیه ۱۴ متهم صورت می‌گیرد.

نهاد‌های حقوقی در فرانسه معتقدند که این افراد در همکاری با برادران کواشی (سعید و شریف کواشی) روز هفتم ژانویه سال ۲۰۱۵ به دفتر نشریه «شارلی ابدو» حمله کرده و ۱۲ نفر از کارکنان این مجله را به قتل رساندند.

چنانچه رسانه‌های غربی اعلام کرده اند، در محاکمه متهمان پرونده حمله خونین به دفتر نشریه «شارلی ابدو»، ۲۰۰ شهروند فرانسه و از جمله خویشاوندان و بازماندگان حمله روز هفتم ژانویه سال ۲۰۱۵ به عنوان شاکی حضور خواهند داشت.

در جریان این محاکمه قرار است ۱۵۰ کارشناس و شاهد درباره این حمله تروریستی اظهار نظر کرده و شهادت بدهند.

آزادی بیان به سبک فرانسوی ها!

مکرون و دیگر مقامات غربی در حالی از حق آزادی بیان سخن می‌گویند که خود اصلی‌ترین ناقضان حقوق اولیه انسان‌ها در فرانسه هستند!

دانش آموزان و کارکنان مدارس فرانسه اجازه استفاده از نشانه‌های مذهبی در موسسه‌های آموزشی دولتی را ندارند.

به‌علاوه کارمندان دولت هم براساس رویه قضایی این کشور در محیط کار نمی‌توانند از نماد‌های مذهبی، به‌ویژه حجاب استفاده کنند.

در نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی، نمایندگان سنای فرانسه، قانون دیگری را در راستای محدودسازی مسلمانان تصویب کردند.

بر اساس این لایحه، مادران دارای حجاب را از همراهی فرزندانشان در برخی فعالیت‌های بیرونی مدارس منع می‌کند.

به گزارش شبکه تلویزیونی یورونیوز، این لایحه توسط گروهی از نمایندگان حزب راست گرای جمهوری خواهان که اکثریت را در سنا در اختیار دارند ارائه شد و با ۱۶۳ رای موافق در مقابل ۱۱۴ رای مخالف و ۴۰ رای ممتنع به تصویب رسید.

براساس این قانون، مادران دانش آموزان در مدارس دولتی فرانسه تنها در صورتی می‌توانند فرزندان خود را در فعالیت‌های جانبی خارج از موسسات آموزشی همراهی کنند که هیچ گونه نشانه مذهبی از جمله پوشش حجاب به همراه نداشته باشند.

آزادی بیان یا آزادی حمله به مسلمانان؟!

از ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی تاکنون، صد‌ها حمله علیه مسلمانان و مساجد آن‌ها در فرانسه صورت گرفته است.

سازمان اطلاعات داخلی فرانسه (DGSI) خود از اصلی‌ترین حامیان حملان سازماندهی شده علیه مسلمانان محسوب می‌شود.

گفتنی است فرانسه با حدود ۶ میلیون مسلمان، بزرگترین جمعیت مسلمان اروپا را درخود جای داده است.

با این حال مقامات فرانسوی سخت‌ترین فشار‌ها را بر مسلمانان اعمال کرده و سرکوب عقاید مسلمانان را نشانه «منطق» و توهین به عقاید مسلمانان را نماد «دموکراسی و آزادی بیان» قلمداد می‌کنند!

چنانچه خبرگزاری فرانسه گزارش داده است، امانوئل مکرون در واکنش به اقدام اخیر نشریه شارلی ابدو در توهین مجدد به پیامبر اسلام(ص) گفته است «وظیفه من به عنوان رییس جمهور ایجاب می‌کند از آزادی عقاید و حق کفرگویی در فرانسه دفاع کنم! وظیفه رئیس جمهور این نیست که درباره تصمیم هیئت تحریریه روزنامه‌ها و نشریات این کشور داوری کند؛ من یاد مردان و زنانی که در جریان حمله سال ۲۰۱۵ به دفتر مجله شارلی ابدو جان باختند را گرامی می‌دارم!»

سوال اصلی اینجاست که مکرون، چگونه توهین به یک مذهب را در قالب دفاع از کفرگویی آزاد تلقی کرده و در مقابل، مسلمانان فرانسه را به بدترین نحو ممکن سرکوب می‌کند؟

آیا نشریات فرانسوی آزاد هستند در خصوص نقش پشت پرده لابی‌های صهیونیستی در پارلمان و دولت فرانسه، نقش فرانسه در کشتار میلیون‌ها انسان در دوران استعمار و پسا استعمار، حمایت عیر مستقیم فرانسوی‌ها از داعش در سوریه و عراق و دیگر جنایات پاریس در جهان دست به انتشار مقاله، یادداشت و کاریکاتور بزنند؟

آیا آن زمان نیز مکرون به صورت وقیحانه پشت تریبون قرار می‌گیرد و از آزادی بیان منتقدان سیاست خارجی و داخلی خونین فرانسوی‌ها دفاع می‌کند؟

آیا مکرون فراموش کرده است که هزاران تن از جلیقه زرد‌ها از سال ۲۰۱۸ میلادی تاکنون، به دلیل انتقاد از سیاست‌های اقتصادی کاخ الیزه و مخالفت با مبانی تفکر سرمایه داری در فرانسه، مورد ضرب و شتم پلیس قرار گرفته و حتی برخی از آنها کشته یا قطع عضو شده اند؟!

در چنین شرایطی سخن گفتن از آزادی بیان از سوی سیاستمداران غربی چیزی جز توهین و تمسخر آزادی محسوب نمی‌شود!

آدرس غلط رسانه‌های غربی در ماجرای شارلی ابدو

شبکه دویچه وله نیز همگام با دیگر رسانه‌های غربی، سعی دارد در عین دفاع از توهین نشریه شارلی ابدو به مسلمانان، حمله به دفتر این نشریه و به قتل رسیدن خبرنگاران و کارکنان آن را نمادی از «تروریسم افراطی» تلقی کند!

دویجه وله در این خصوص می‌نویسد «حادثه حمله به نشریه شارلی ابدو (در سال ۲۰۱۵ میلادی) آغازگر یک سری عملیات تروریستی در فرانسه و دیگر کشور‌های اروپایی بود، عملیاتی که توسط افراطی‎ها برنامه‌ریزی و اجرا شدند، موجی از خشم و تنفر جهانی را برانگیختند و به تقویت راست‌گرایان افراطی در کشور‌های غربی کمک کردند.»

این آدرس نادرست در حالی به صورت هدفمند از سوی رسانه‌های غربی مخابره می‌شود که تقویت جریان راست افراطی توسط دستگاه‌های امنیتی در غرب بر همگان اثبات شده است!

اکثریت قریب به اتفاق تحلیلگران مسائل امنیتی در جهان معتقدند که رشد سریع جریان‌های فاشیستی و نئونازیستی و ملی گرایان افراطی در کشور‌های غربی (از جمله فرانسه)، بدون حمایت پشت پرده دستگاه‌های امنیتی این کشور امکانپذیر نبوده است.

فراتر از آن، حمایت فرانسوی‌ها از تاسیس گروه تروریستی داعش و دیگر گروه‌های تروریستی و تکفیری در غرب آسیا (در همکاری مستقیم با آمریکا، رژیم صهیونیستی و رژیم سعودی) بر همگان محرز است.

به عبارت بهتر، برائت رسانه‌های غربی از دو جریان «تروریسم تکفیری» و  «ملی گرای افراطی» نوعی نمایش وقیحانه و دروغین است که البته افکار عمومی دنیا نباید تسلیم آن شوند.