چگونه عسل طبیعی را از عسل تقلبی شکرک‌زده تشخیص دهیم؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی میزان، عسل و شکر(قند شکر و چغندر) دارای فرمول شیمیایی مشترکی هستند به این خاطر زمانی که آن ها شکرک می زنند، رنگشان سفید می شود و از لحاظ شکل ظاهری بسیار به هم شبیه شده و شناسایی آن ها از یکدیگر برای مردم عادی کمی دشوار است و همین مساله آنها را به اشتباه می اندازد.

برای شناسایی عسل طبیعی بلوری شده از شبه عسل تقلبی شکرک زده باید دانست تنها عسل طبیعی می تواند کم کم و به مرور زمان کدر و ته نشین شود و شکرک آن مانند شکرک طبیعی شیره خرما نرم بوده و هنگام خوردن ممکن است اندکی زبری داشته باشد اما هیچ گونه صدایی زیر دندان احساس نمی شود به دلیل اینکه دمای داخل دهان 37 درجه سانتی گراد و گرم است به این جهت خیلی سریع با بزاق دهان مخلوط شده و حل می شود.

ولی شکرک شبه عسل تقلبی مثل نبات سفت است و به سختی با قاشق جدا شده و موقع خوردن مانند دانه های آب نبات، شکر و مربای شکرک زده در زیر دندان صدا داده و مثل شکلات به دندان ها می چسبد و مدت زمان زیادی طول می کشد تا شبه عسل تقلبی با بزاق دهان مخلوط شود. آخرین و مهم ترین نکته این که این گونه شبه عسل ها بدون کدر و ته نشین شدن خیلی سریع و در زمان کوتاه شکرک می زند.

باور گروهی از مردم آن است که عسل وقتی که بلورین، کدر و ته نشین شود تقلبی است و عسل سالم و طبیعی همیشه صاف و شفاف می ماند و هنگامی که عسل خریدار شده پس از مدتی کدر و ته نشین و بلورین شود مشتری ناراحت شده و به فروشنده اعتراض می کنند.

این باور اشتباهی است که در کشور ما رایج است به دلیل اینکه مصرف کننده ایرانی، عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی می داند که رنگ کهربایی تیره مانند عقیق و سفت باشد و اصطلاحاً کش آمده، اگر 24 ساعت در یخچال گذاشته شود بلورین نشده چنان چه قاشقی از آن برداشته شود قطراتی که سرازیر می شود به صورت باریکه پیوسته باشد و قطع نشود.

کسانی هم شگردهای ویژه ای را برای شناسایی عسل سفارش می کنند که پایه و اساس آن معلوم نیست مانند کبریت گرفتن کنار عسل، ریختن چنده قطره روی روزنامه و.. که هیچ کدام از این باورها و تصورات با عسل از نظر طبیعی یا مصنوعی بودن و همچنین شکرک زدن آن ارتباطی ندارد و از نظر عسل شناسان و علم تغذیه پذیرفته نیست.