زمانی که استعمارگران انگلیسی در سال ۱۹۴۷ از پاکستان بیرون رفتند بناهایی که در بزرگترین شهر این کشور یعنی کراچی به جای گذاشته بودند با بی توجهی رو به رو شده و به تدریج زوالشان آغاز گردید. پس از گذشت ۷۰۰ سال، اغلب نمونههای ارزنده معماری این دوران از میان رفتهاند و تعداد اندک باقیمانده نیز در معرض ویرانی ناشی از فرسودگی یا تخریب توسط سازندگان ساختمانی در این پایتخت تجاری هستند.