تأثیر توافق ۲۵ ساله ایران و چین بر کشور‌های غرب و شرق آسیا

- برخی کشور‌های منطقه با جمهوری اسلامی ایران دشمنی دارند اما این دشمنی‌ها به‌خاطر برخی تحولات تضعیف خواهد شد. کشور‌های عربی منطقه وامدار حمایت‌های نظامی ارتش تروریسم آمریکا هستند.

هر یک از کشور‌های عربی خلیج فارس پایگاه نظامیان آمریکایی است، از بحرین، تا قطر، امارات، کویت، عمان و عربستان، پایگاه‌های نظامی آمریکا گسترش دارد.

هزینه حضور نظامی آمریکا در منطقه نیز بر عهده کشور‌های میزبان است. این کشور‌ها تصور می‌کنند که آمریکا امنیت آن‌ها را تضمین کرده است اما در واقع امنیت کشور‌های عربی منطقه با حضور نیرو‌های آمریکا در خطر است.

رژیم‌های عربی منطقه، هم هزینه میزبانی از ارتش تروریسم آمریکا را در خاک خود پرداخت می‌کنند و هم در ناامنی به سر می‌برند.

 

آمریکایی‌ها باید بساط خود را از منطقه جمع کنند و این اتفاق به زودی خواهد افتاد اما آنچه که در خلیج فارس و غرب آسیا اهمیت دارد، منطقه پس از خروج آمریکا است.

رژیم‌های عربی آیا توان اداره خود را دارند؟ این رژیم‌ها که تاکنون سایه سنگین آمریکا را بر سر خود داشته و برخی از آن‌ها حتی آرمان فلسطین را زیر پا گذاشته و با رژیم صهیونیستی روابط سیاسی برقرار کردند، چرا که دشمنی با هم آیین خود را به دوستی با دشمنان جهان اسلام فروخته‌اند.

با این وجود و با توجه به همه دشمنی‌هایی که تاکنون از سوی رژیم‌های عربی منطقه علیه جمهوری اسلامی شده، ایران همواره خواهان روابط دوستانه بر اساس حسن همجواری با این کشور‌ها بوده است.

البته که جمهوری اسلامی ایران، در روابط خود با دیگر کشور‌ها بجر رژیم صهیونیستی و آمریکا، مشکلی ندارد و خواهان برقراری مناسبات گسترده بر اساس منافع ملی است.

نگاهی گذرا به توافق ۲۵ ساله ایران و چین نشان می‌دهد که ظرفیت‌های زیادی در ایران وجود دارد که می‌تواند کشوری، چون چین را ترغیب به تلاش برای یک توافق دراز مدت کند.

قطعاً چین علاوه بر اینکه در اندیشه سرمایه گذاری در ایران است، موقعیت و جایگاه جمهوری اسلامی را در معادلات منطقه‌ای و جهانی به خوبی درک کرده و می‌داند که ایران با ویژگی‌های منحصر به فرد خود در منطقه می‌تواند این جایگاه را ارتقاء دهد و تبدیل به یک کشور پرتوان از نظر سیاسی و اقتصادی شود.

از این رو سرمایه گذاری چین در ایران، یک توافق دو سر برد است که البته تأثیرات مستقیم و غیر مستقیم در پیرامون آن نیز خواهد داشت.

به نظر می‌رسد که پس از قطعی شدن توافق ایران و چین و امضای آن از سوی مقامات دو کشور، کشور‌های منطقه رویکرد خود را نسبت به ایران تغییر دهند.

جمهوری اسلامی ایران، هم اکنون نیز کشوری قدرتمند و تأثیر گذار در منطقه و جهان است و با توافق ۲۵ ساله ایران و چین، جایگاه جمهوری اسلامی در مناسبات بین‌الملل ارتقاء می‌یابد و باعث می‌شود که کشور‌ها و رژیم‌هایی که تاکنون سیاست خصمانه‌ای علیه ایران داشتند، تغییر رویه دهند و سعی کنند خود را بار دیگر به جمهوری اسلامی نزدیک کنند.

با توجه به این که توافق ۲۵ ساله ایران و چین هنوز امضاء و اجرا نشده، آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه آن جو سازی می‌کنند تا افکار عمومی کشور را نسبت به توافق بدبین کنند و این خود نشان درستی اقدام ایران در توافق ۲۵ ساله با چین است.

 

نه تنها در این راه کشور‌های عربی منطقه در صف گسترش مناسبات با جمهوری اسلامی ایران قرار خواهند گرفت، بلکه کشور‌های دیگر نیز تمایل خواهند یافت تا روابط خود را با ایران بهبود بخشیده و گسترش دهند.

علاوه بر آن، چین نیز از این روند بهره خواهد برد چرا که اجرای توافق ۲۵ ساله بر اساس تعهدات دو طرف، کشور‌های دیگر را نیز ترغیب به توافقات تازه با چین و حتی با ایران خواهد کرد. اکنون در شرق آسیا کشور‌هایی هستند که تحت نفوذ و تأثیر مستقیم آمریکا قرار دارند.

هندوستان، کره جنوبی، ژاپن و برخی دیگر از کشور‌ها به خاطر آن که تحت نفوذ ایالات متحده هستند نمی‌توانند یک روابط سیاسی و اقتصادی عادی و با ثبات با ایران داشته باشند.

سه کشور نامبرده از نظر اقتصادی، تکنولوژی و صنعتی پیشرفته هستند، اما به خاطر تبعیت از آمریکا از ظرفیت‌های سرمایه گذاری در ایران بی بهره‌اند. این کشور‌ها استقلال سیاسی ندارند.

چین با سیاست مستقل خود بدون توجه به مخالفت‌ها و ضدیت‌های آمریکا جهت انجام توافق ۲۵ ساله با ایران، گام برداشته در حالی که کره جنوبی، ژاپن و هند با وجودی که کشور‌های پیشرفته و از نظر اقتصادی در رده‌های بالا قرار دارند، قدرت تصمیم گیری از آن‌ها سلب شده  لذا اتفاق میان ایران و چین می‌تواند محرکی برای به دست آوردن استقلال سیاسی در آن‌ها شود.

قدر مسلم، توافق ۲۵ ساله ایران و چین، باعث اتفاقات خوبی در منطقه خواهد شد و باعث می‌گردد که، نخست، رژیم‌های عربی منطقه سیاست‌های خصمانه خود را کنار بگذارند و سپس فراتر از منطقه نیز بر روی تصمیمات کشور‌هایی همچون ژاپن، کره جنوبی و هند تأثیر خواهد گذاشت.

 

انتهای پیام/