اهمیت سفر «الکاظمی» به ایران

– سفر «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق، به عربستان سعوی به بهانه بستری شدن پادشاه این کشور در بیمارستان لغو شد، در حالی که اکنون مهره اصلی و تصمیم گیر در این کشور «بن سلمان» است.

به هر حال لغو سفر نخست وزیر عراق را باید به فال نیک گرفت، چرا که پیش از سفر به ایران قرار بود سفر به عربستان سعودی انجام شود که البته در این زمینه گمانه زنی‌هایی نیز صورت گرفته بود.

یکی از این گمانه زنی‌ها مطرح شدن عراق در جایگاه میانجی میان تهران و ریاض بود که هر چند این هدف رسما برای سفر «الکاظمی» به تهران تعریف نشده است اما اهمیت سفر وی به ایران به میانجیگری نیست.

هدف اصلی سفر نخست وزیر عراق به ایران را باید در مباحث تعمیق روابط سیاسی و اقتصادی و البته نظامی دانست.

عراق اکنون دچار بحران‌های زیادی است، مهمترین آن، حضور نیورهای اشغالگر آمریکا در خاک عراق است.

عمده نا امنی‌ها و درگیری‌ها در عراق به خاطر وجود نیروهای آمریکایی است.

مردم و دولتمردان عراق نیز به اخراج آمریکایی‌ها واقف هستند اما واشنگتن همچنان اصرار بر ماندن در عراق دارد؛ اولویت اول دولت عراق باید تسریع در خروج آمریکایی‌ها باشد.

به هر حال لغو سفر «مصطفی الکاظمی» به عربستان، فرصت خوبی را ایجاد کرد تا بدون آن که نخست وزیر عراق به پای سخنان مقام‎های سعودی بنشیند، راهی ایران شد.

البته سفر «محمد جواد ظریف»، وزیر امور خارجه به بغداد یک روز پیش از سفر نخست وزیر عراق به ایران نیز یکی از اقدامات درخور توجه دستگاه دیپلماسی بود که باید آن را یک ابتکار عمل مناسب دانست.

ایران و عراق ظرفیت‌های زیادی برای همکاری‌های گسترده دارند.

ایران ظرفیت‌ صادرات کالاهای نیاز عراق را دارد؛ تنها کافی است موانع برداشته شود و بازار برای ارائه کالاهای ایران در عراق مهیا شود؛ از سوی دیگر ایران ظرفیت همکاری در زمینه صنعت نفت با عراق را نیز دارد.

ایران در زمینه صنعت نفت به خودکفایی رسیده و قرارگاه سازندگی تاکنون چندین پروژه نفتی را بدون آن که ذره‌ای از کمک‌های خارجی استفاده کند،‌ به ثمر رسانده است.

وزارت نفت می‌تواند برای نوسازی و بازسازی صنعت نفت عراق پیش قدم باشد و در این شرایط هم برای کشور ارزآوری کند و هم ایجاد اشتغال،‌ دیگر صنایع نیز ظرفیت و زمینه حضور در عراق را دارند.

همچنین ایران و عراق به خاطر مرز مشترک طولانی،‌ همسایگی،‌ نزدیکی‌های فرهنگی و مذهبی در زمینه سیاسی نیز باید به گسترش روابط سیاسی اقدام کنند.

گسترش روابط سیاسی دو کشور باعث می‌شود روابط امنیتی و نظامی نیز گسترش یابد که این موضوع نه تنها برای ایران بلکه برای عراق حیاتی است.

یکی از معضلات کنونی عراق ناامنی و درگیری‌های داخلی است؛ این کشور از نبود امنیت رنج می‌برد؛ علاوه بر آن، این ناامنی باعث شده است تا اوضاع اقتصادی نیز تشدید شود و در کنار آن فساد اقتصادی گسترش یابد.

استقرار امنیت و دولت قوی در این کشور با حمایت‌های ایران از عراق کنونی می‌تواند یک عراق امن و آرام بسازد که زمینه سرمایه گذاری نیز برای آن فراهم خواهد شد.

ایران علاوه بر گسترش و تعمیق روابط سیاسی و اقتصادی می‌تواند در زمینه نظامی نیز کمک حال عراق باشد.

تاکنون نیز ایران با حمایت‌های خود در جریان جنگ با گروه تروریستی داعش از سقوط عراق جلوگیری کرد و این مهم هیچگاه از ذهن افکار عمومی عراق بیرون نخواهد رفت.

مقام‎های عراق باید متوجه باشند که نمی‌توانند از عربستان سعودی توقع و انتظار یک کشور دوست را داشته باشند؛ هر اندازه که آنها در ظاهر خود را دوست عراق نشان دهند، اما به خاطر تضادهای عقیدتی و حتی مذهبی،‌ بیشتر در اندیشه ضربه زدن به عراق خواهند بود تا این که بخواهند کمکی به این کشور کنند.

کافی است نقش عربستان سعودی در بحرانی که داعش در عراق ایجاد کرده بود یادآور شد آنگاه به این نتیجه می‌توان رسید که سعودی‌ها نه تنها برای آرامش و پیشرفت عراق اقدامی نکردند بلکه برای نابودی آن نیز همت گماشتند.

به هر حال سفر نخست وزیر عراق به ایران از آنجا که سفر او به عربستان سعودی لغو شد،‌ نخستین سفر خارجی «مصطفی الکاظمی»، محسوب می‌شود که می‌توان از آن برای رسیدن هر دو کشور به اهداف دوجانبه بهره برد.

عراق باید به خوبی بداند که ایران دوست و همسایه واقعی دولت و ملت عراق است؛ کشوری که در صدد است تا عراق یکپارچه باقی بماند و آرامش و امنیت را باز یابد.