خلق گونه جدیدی از ماهی در آزمایشگاه + عکس
- ایسنا به نقل از آی ای نوشت: دانشمندان مجارستانی به شکل تصادفی موفق شدند از دو گونه مختلف ماهی که در معرض خطر انقراض هستند، یک ماهی ترکیبی جدید خلق کنند. آنها انتظار نداشتند این دو نژاد که بسیار متفاوت از هم هستند، بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند، به ویژه با توجه به اینکه هرگز در ۱۸۴ میلیون سال سیر تحولات خود با یکدیگر ملاقات نکرده اند و همیشه در قارههای جداگانه زندگی کرده اند.
با این حال گویا طبیعت مخالف دانشمندان بود و با قرار گرفتن اسپرم ماهی پوزه پارویی آمریکایی در نزدیکی تخمکهای ماهیان خاویاری روسی در آزمایشگاه، یک ماهی کاملاً جدید ترکیبی ایجاد شد.
دلیلی که دانشمندان اسپرم و تخمکها را در نزدیکی یکدیگر قرار دادند این بود که تخمکها را از ماهی خاویاری در معرض خطر انقراض بگیرند تا از طریق لقاح مصنوعی به تولید مثل آنها کمک کنند.
اما این کار به طور کامل طبق برنامهریزی دانشمندان پیش نرفت و DNA در پایان ناخواسته منتقل شد و نوع جدیدی از ماهی را ایجاد کرد که اکنون "sturddlefish" نامیده شده است.
این ماهی کمی عجیب و غریب است، چرا که از هر دو نژاد ویژگیهای مختلفی را گرفته است. قسمت بالایی بدن این ماهی مانند ماهی خاویاری روسی است و قسمت زیرین مانند ماهی پوزه پارویی آمریکایی است.
ماهیان خاویاری روسی به طور معمول از اعماق دریاها، دریاچهها و رودخانههای اروپای شرقی، صربستان و خاورمیانه تغذیه میکنند و ماهی پوزه پارویی آمریکایی همانطور که از نام آن پیداست، در رودخانههای ایالات متحده یافت میشود و با استفاده از پوزه بلند و نازک خود برای تغذیه از گل کف رودها تغذیه میکند.
ترکیب این ماهیهای عجیب و غریب به ماهی عجیبتری منجر شده است. برخی از این ماهیهای ترکیبی جدید نسبت به سایرین دارای پوزه بلندتری هستند که از والدین آمریکایی خود ارث برده اند و برخی نیز دارای برجستگیهای کوچک روی پشت خود هستند که دقیقاً شبیه ماهیهای خاویاری روسی است.
این ترکیب عجیب به نظر میرسد، چرا که این دو نژاد ماهی در واقع شباهتهای کمی با هم دارند. از جمله اینکه هر دو به عنوان فسیلهای زنده شناخته میشوند، زیرا در طول سیر فرگشت، بسیار کم تغییر کردهاند و هر دو از یک جد مشترک هستند که در زمان دایناسورها میزیسته است.
اکنون هر دو ماهی در معرض خطر انقراض قرار دارند و نویسندگان این تحقیق میگویند: این پدیده میتواند به شباهت، سازگاری و انعطاف پذیری بالاتری در بین ژنوم ماهیان خاویاری منجر شوند و امکان ترکیب شدن بین ماهیان خاویاری روسی و ماهیهای پوزه پارویی آمریکایی را با وجود تفاوت جغرافیایی و فیزیولوژیکی زیاد و فاصلههای مورفولوژیکی فراهم آورد.
با این حال ترکیبیها معمولا قادر به زاد و ولد نیستند که این به معنای پایان راه آنها است. گفته میشود آنها تقریباً تا زمانی که ماهیهای پوزه پارویی آمریکایی روی زمین زندگی کنند، زنده خواهند ماند.
اکنون هیچ برنامه دیگری برای ایجاد تعداد بیشتری از این ماهیهای ترکیبی وجود ندارد، با این حال، محققان به مطالعه خود ادامه خواهند داد تا درک بیشتری از چگونگی نجات ماهیان در خطر انقراض پیدا کنند.
یافتههای این مطالعه در مجله Genes منتشر شده است.