آغاز تست غیرقانونی کرونا در قاره آفریقا/ کودکانی که مرگشان سانسور می‌شود
- در ماه مارس، دقیقا در حالی که حدود دو ماه از آشکارسازی و فراگیری ویروس «کرونا» در قاره اروپا سپری می‌شد، دو پزشک فرانسوی یعنی «ژان پل میرا»، رییس بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان «کوشن» پاریس و «کمیل لُشت»، مدیر پژوهش‌های موسسه «اینسرم» (موسسه ملی سلامت و تحقیقات پزشکی فرانسه)، در اظهاراتی نژادپرستانه و جنجالی، بر لزوم تست واکسن کرونا در قاره آفریقا تاکید کردند.
این اظهارات در حالی صورت گرفت که قاره آفریقا مبتلایان بسیار کمتری را نسبت به کشور‌های اروپایی داشت؛ با توجه به سوء سابقه شرکت‌های دارویی و آزمایشگاهی در غرب، این موضوع (آزمایش واکسن کرونا در آفریقا) با واکنش‌های شدیدی در قاره آفریقا و حتی در برخی کشور‌های دیگر جهان مواجه شد؛ کار به جایی رسید که سازمان بهداشت جهانی صراحتا تاکید کرد که قرار نیست آزمایش اولیه واکسن کرونا، در کشور‌های آفریقایی صورت گیرد.
اکنون در ماه جولای سال ۲۰۲۰ میلادی به سر می‌بریم و تقریبا چهار ماه از اظهارات جنجالی پزشکان فرانسوی در خصوص تست کرونا در قاره آفریقا سپری شده، اما این بازی خونین هنوز پایان نیافته است!
شرکت‌های آزمایشگاهی در غرب کماکان آفریقا را بهترین مکان برای تست واکسن کرونا می‌دانند؛ اما چرا؟! در پاسخ دهی به این پرسش، لازم است دو نکته مهم را مدنظر قرار دهیم:
نخست اینکه کشور‌های غربی و برخی موسسات دارویی و تحقیقاتی آمریکایی و اروپایی، معتقدند که عدم دسترسی رسانه‌ای به برخی مناطق دورافتاده در آفریقا که امکان پنهان سازی تلفات احتمالی در جریان آزمایش واکسن کرونا را افزایش می‌دهد، فرصت و امتیازی است که باید آن را غنیمت بشمرند!
این رویکرد و نگاه وقیحانه، در طول قرن‌ها و دهه‌های متمادی از سوی کشور‌های غربی نسبت به آفریقا و ساکنان آن حاکم بوده و کماکان نیز ادامه دارد.
دوم اینکه کشور‌های غربی می‌توانند با همکاری‌های پنهان و غیر اعلامی برخی دولت‌های آفریقایی، از آشکارسازی تست واکسن کرونا در برخی مناطق این قاره خودداری کنند.
حتی تا اندازه‌ای که مردان، زنان و کودکانی که مورد آزمایش قرار می‌گیرند، خود نیز نسبت به ماهیت این «تست ریسک پذیر» آگاه نباشند.
روایتی تکان دهنده از اقدام وقیحانه غرب
«شیخ حسن کینوا»، استاد رشته فلسفه و مطالعات دینی در دانشگاه «نایروبی» در گفت‌وگو با ، نسبت به استمرار اقدامات وقیحانه کشور‌های غربی و شرکت‌های آزمایشگاهی جهت انجام تست ویروس کرونا در قاره آفریقا هشدار داده و می‌گوید «برخی متخصصین غربی که قاعدتا باید وظیفه آنها خدمت به بشریت باشد، با نگاهی نژادپرستانه در صدد تحقیر مردم آفریقا هستند؛ آنها از این که تعداد مبتلایان کرونا در آفریقا نسبت به اروپا کمتر است، بسیار ناراضی هستند؛ آنچه مسلم است این که اقدامات و تلاش‌های وقیحانه شرکت‌های آزمایشگاهی در غرب (جهت انجام تست واکسن کرونا در آفریقا) برگرفته از نوعی نگاه خطرناک است؛ شرکت‌های دارویی به وضوح دریافته اند که انجام این آزمایش‌ها در نیمکره شمالی بسیار هزینه بر و جنجال ساز خواهد بود؛ بنابراین، آنها به سراغ ساکنان نیمکره جنوبی می‌روند و در سایه همکاری پشت پرده و سکوت مشکوک برخی دولت ها، این آزمایش‌های غیر قانونی را صورت می‌دهند؛ برای این شرکت‌ها و حامیان آن ها، جان بیماران و مردم آفریقا اهمیتی ندارد؛ آنها در صدد دستیابی به سود‌های کلان هستند؛ این در حالی است که اصولا کار محققان باید خدمت به جوامع بشری و مقابله با بیماری در هر نقطه‌ای از جهان باشد.»
نه تنها دکتر کینوا، بلکه بسیاری از منابع آفریقایی و جهانی تصریح کرده اند که آزمایش‌های قبلی صورت گرفته بر روی کودکان و زنان آفریقایی، تا چه اندازه‌ای سلامت آنها را به خطر انداخته و حتی منجر به مرگ آنها شده است.
برای نمونه، می‌توان به ماجرای آزمایش واکسن «مننژیت» در کشور «نیجریه» و در سال ۱۹۹۶ میلادی اشاره کرد؛ در آن زمان بیماری مننژیت در نیجریه شایع شده بود؛ شرکت داروسازی «فایزر» که مرکز اصلی آن در آفریقا مستقر است، بدون اینکه رضایت و حتی آگاهی کودکان نیجریه‌ای و والدین آنها را به دست بیاورند، تست واکسن خود را بر روی آنها در ایالت «کانو» نیجریه، انجام دادند.
بسیاری از کودکان در جریان این آزمایش آسیب دیدند؛ شرکت فایزر در نهایت سال ۲۰۰۹ میلادی از سوی دادگاه محکوم به پرداخت خسارت به خانواده کودکانی شد که در جریان این فاجعه جان باختند.
شرکت فایزر مدعی بود که کودکان به دلیل بیماری درگذشته اند نه آزمایش‌های غیر قانونی و خطرناک آنها! با این حال اسناد و شواهد مستدل نشان داد که مدیران شرکت فایزر دروغ می‌گویند.
قاره آفریقا از این دست جنایات که توسط شرکت‌های آزمایشگاهی و با حمایت دولت‌های غربی انجام گرفته زیاد به خود دیده است! به عنوان مثال در سال ۱۹۹۴ میلادی نیز آزمایش‌های مشابهی در زیمباوه با داروی «AZT» انجام شد که عوارض سختی بر روی افراد آزمایش شده داشت.
این آزمایش‌ها را نیز شرکت‌های مستقر در آمریکا صورت دادند؛ فراتر از آن، ماجرای انجام آزمایش‌های مربوط به پروژه عقیم سازی ناآگاهانه زنان در نامبیا در قرن گذشته را نیز تاریخ به یاد دارند؛ این آزمایش‌ها و اقدامات توسط پزشکان آلمانی صورت گرفت.
اقدام شرکت‌های غربی نقض آشکار حقوق بشر است
«لوئیمبازی عیسی کاتانگلو»، فعال امور اجتماعی و فرهنگی در کشور «اوگاندا»، از منظر دیگری به موضوع می‌نگرد.
«کاتانگلو» در گفت‌وگو با خبرنگار میزان، از آفریقا به عنوان آزمایشگاه اختصاصی کشور‌های غربی یاد می‌کند «کشور‌های غربی تصور می‌کنند که قاره آفریقا آزمایشگاهی اختصاصی برای آن هاست و می‌توانند فارغ از نتیجه تست‌های خود، هر اقدامی را در این قاره صورت دهند؛ آنها نگران هزینه‌های این اقدام برای ساکنان آفریقا نیستند؛ اقدامات آشکار و بیشتر نهان شرکت‌های غربی برای آزمایش واکسن و دارو‌های کرونا که تضمینی در خصوص موفقیت آنها وجود ندارد، مترادف با نقض حقوق بشر است و سازمان‌های بین المللی باید در مقابل این جنایت بایستند؛ انسان‌ها را نمی‌توان با خوکچه‌های آزمایشگاهی که می‌توان هر گونه آزمایشی را بر روی آنها انجام داد، مقایسه کرد؛ آنچه امروز از سوی برخی متخصصین اروپایی بیان می‌شود، یادآور سال‌های جنایت و تبعیض علیه آفریقاست؛ جنایاتی که بسیار گسترده و تکان دهنده هستند.»
«کاتانگلو» به مانند بسیاری از فعالان آفریقایی معتقد است که این قاره باید مشارکت خود را در تحقیقات بین المللی جهت کشف درمان قطعی کرونا افزایش دهد و از این طریق، اجازه به حاشیه راندن این قاره و سپس سوء استفاده از ساکنانش در راستای منافع شرکت‌های غربی را ندهد.
بازی شرکت‌های آزمایشگاهی غرب با جان مردم آفریقا
دولت‌های آفریقایی از سوی شرکت‌های دارویی در غرب همواره مورد تهدید یا تطمیع قرار می‌گیرند. برخی دولت‌های آفریقایی تسلیم این موارد نمی‌شوند، اما برخی دیگر، زمینه را جهت حضور شرکت‌های غربی -آمریکایی و اروپایی- در کشورهایشان جهت انجام تست‌های آزمایشگاهی ریسک پذیر فراهم می‌سازند.
این در حالی است که برخی رسانه‌های غربی، خود نیز نسبت به جنایات متعدد شرکت‌های آزمایشگاهی آمریکا و اروپا در قاره آفریقا اذعان کرده اند.
روزنامه «نیویورک تایمز» در یکی از گزارش‌های تکان دهنده خود در این خصوص می‌نویسد «باید به ساکنان آفریقا حق بدهیم که نسبت به آزمایش‌هایی که در شرکت‌های ما در سرزمین آنها انجام می‌دهند واهمه و ترس داشته باشند؛ آنچه در نیجریه و بورکینافاسو و برخی کشور‌های آفریقایی دیگر و در جریان آزمایش‌های صورت گرفته، رخ داده است، بیانگر چرایی این ترس است! حتی ساکنان این کشور‌ها که به بیماری فلج اطفال دچار شده اند، حاضر به پذیرش واکسن‌ها و قطره‌های ارائه شده، نیستند؛ زیرا می‌ترسند که این واکسن‌ها و داروها، آغشته به ویروس HIV یا حتی مملوء از مواد عقیم کننده باشد.»
اشاره نیویورک تایمز، به عقیم سازی ساکنان آفریقا در ابتدا و اواسط قرن بیستم مربوط می‌شود.
عقیم سازی ساکنان آفریقا، بدون اطلاع آنها و در قالب تزریق واکسن، دارو درمانی یا حتی عمل‌های جراحی به بهانه بهبود بیماری‌های دیگر آن ها، صورت می‌گرفت؛ غیرانسانی‌ترین وجه ماجرا آنجاست که این برنامه عقیم سازی ساکنان آفریقا در سال ۱۹۴۸ و پس از قراردادی ظاهرا تحقیقاتی میان ارتش آمریکا و دانشگاه «جان هاپکینز»، وارد فاز اجرایی و عملیاتی تازه‌ای شد.
آمریکا میلیارد‌ها دلار بودجه خود را صرف کاهش جمعیت آفریقا از طریق عقیم سازی در قاره نمود؛ هدف اصلی آمریکا از صرف این هزینه کلان، تسلط بر جمعیت و منابع آفریقا بود. کشور‌های اروپایی نیز در پروژه نسل کشی هدفمند در آفریقا، واشنگتن را همراهی کردند؛ هرچند تصور می‌شود پروژه «عقیم سازی ساکنان آفریقا» مربوط به قرن گذشته بوده و بسیاری از شرکت‌های غربی نیز آن را مصداق یک «خطای ساده»! تلقی می‌کنند. اما شواهد موجود نشان می‌دهد که این پروژه خونین و غیر انسانی، همچنان در قاره آفریقا ادامه دارد.
نشریه «کاتولیک لایف» در گزارشی تکان دهنده در ماه مارس سال ۲۰۱۶ میلادی، بررسی‌های صورت گرفته از سوی انجمن پزشکان کاتولیگ در «کنیا» را در خصوص راستی آزمایی واکسن‌های کزاز اعطایی یونیسف و سازمان بهداشت جهانی منتشر کرد.
پزشکان کنیایی در این گزارش اعلام کردند که واکسن‌های «کزاز» اعطا شده به کنیا و دیگر کشور‌های آفریقایی از سوی سازمان‌های بین المللی حاوی آنتی ژن (HCG) بوده اند.
این آنتی ژن، در تولید واکسن‌های ناباروری برای زنان و دختران مورد استفاده قرار می‌گیرد. انجمن پزشکان کاتولیگ در کنیا تاکید کرده اند که هر ۶ واکسنی که به عنوان نمونه مورد آزمایش قرار داده اند، حاوی این آنتی ژن بوده است.
نکته قابل تامل این که واکسن‌های ارسالی از سوی سازمان‌های بین المللی، اکثرا محصول شرکت‌های آزمایشگاهی و دارویی در آمریکا و اروپاست.
آیا شرکت‌های غربی قواعد اولیه آزمایشگاهی را نمی‌دانند؟
دکتر «سلیمان بادو»، کارشناس امور اجتماعی، در «بورکینافاسو» نیز در گفت‌وگو با میزان، منطق «آزمایش واکسن»، جهت مواجهه با بیماری‌های اپیدمیک را به شرکت‌های غربی یاد آور شده است «همگان می‌دانند که منطق آزمایش واکسن جهت مقابله با شیوع بیماری‌های فراگیر چیست؛ بر این اساس، مناطقی که در ابتدا و بیشتر مورد هجمه ویروس قرار گرفته اند، باید مورد آزمایش واکسن و تست نهایی آن صورت گیرند؛ این مناطق در خصوص ویروس کووید-۱۹ مشخص هستند: آمریکا و اروپا؛ بنابراین، شرکت‌های اروپایی باید تست واکسن کرونا را از کشور‌های خود آغاز کنند؛ آنها باید کلیه داروها و واکسن‌هایی را که توسط شرکت‌های آزمایشگاهی آنها تولید و پیشنهاد می‌شود، در ابتدا بر روی مردم خود آزمایش کنند و اگر نتیجه مطلوب و موثر بود، این واکسن‌ها را به کشور‌های دیگر جهان از جمله آفریقا صادر کنند؛ به راستی شرکت‌های آزمایشگاهی در غرب با چه منطقی خواستار آزمایش واکسن‌های خود در قاره آفریقا و بر روی مردم ما هستند؟ بدیهی است که مردم آفریقا اجازه چنین جنایتی را به کشور‌های غربی نمی‌دهند. شرکت‌های آزمایشگاهی و حامیان آنها بدانند که ما مردم آفریقا در این مسیر متحد هستیم.»
چراغ سبز برخی دولت‌های آفریقایی به غرب
برخی دولت‌های آفریقایی، به بهانه گستردگی شیوع ویروس کرونا در کشورهایشان، خواستار آزمایش واکسن کووید-۱۹ بر روی مردم خود شده اند! به عنوان مثال با توجه به شروع فصل زمستان در «آفریقای جنوبی» و افزایش مبتلایان، این کشور خواستار تزریق آزمایشی واکسن کووید ۱۹ از سوی «دانشگاه آکسفورد» شده است.
دولت آفریقای جنوبی مدعی شده است که برای جلوگیری از گسترش و پیشرفت این ویروس خواستار تزریق آزمایشی این واکسن تولید شده (و اثبات نشده) است؛ شاید در ظاهر این ادعا انسانی و دلسوزانه به نظر برسد! اما باید توجه داشت که حتی در صورت آزمایش موفقیت آمیز این واکسن، بسیاری از مبتلایان در آفریقای جنوبی قدرت دسترسی به این واکسن را نخواهند داشت.
چنانچه حتی برخی رسانه‌های غربی افشا کرده اند، دولت آمریکا محصولات درمانی و واکسن‌های تولید شده از سوی بسیاری از شرکت‌های آزمایشگاهی را خصوصا شرکت‌هایی که در فاز آزمایش نهایی واکسن هستند، پیش خرید کرده و در نهایت، قصد دارد انحصار تولید این واکسن‌ها در بازار را در اختیار بگیرد؛ در این میان، بسیاری از دولت‌های آفریقایی متوجه بازی مستقیم یا غیر مستقیم خود در زمین شرکت‌های آزمایشگاهی در غرب نیستند؛ هر چند بسیاری از شرکت‌های آزمایشگاهی در توافقی مخفیانه، ارسال دارو‌های اولیه به آفریقا را منوط به انجام آزمایش‌های غیر اعلامی از مردم کشور‌های این قاره کرده اند، اما سرانجام این معامله غیرانسانی، چیزی جز خسران و زیان نخواهد بود.
آیا واکسن‌های تولیدی در اختیار مردم آفریقا قرار خواهد گرفت؟
شبکه «دویچه وله» در یکی از گزارش‌های اخیر، به تلاش خاص دولت آمریکا برای انحصار بهره برداری از واکسن‌های تولید شده – واکسن‌هایی که برای مواجهه با کووید-۱۹ ساخته می‌شود- پرداخته و تاکید کرده است «پرسش مهم این است که چه مقامی پخش واکسن را به عهده می‌گیرد؛ دیدگاه اروپا این است که بتواند با همکاری سازمان بهداشت جهانی واکسن را به شکل عادلانه در جهان تقسیم کند؛ اما ترامپ رابطه با سازمان بهداشت را قطع کرده است؛ آمریکایی‌ها در اقدامات شرکت‌های داروسازی اروپا مشارکت ندارند؛ دیدگاه آمریکا هم از همین حالا و در نمونه داروی رمدسیویر که قرار است توسط موسسه آمریکایی گیلیاد تهیه شود، تا حدی روشن شده است؛ اداره آمریکایی برای صدور مجوز پخش دارو FDA، اطلاع داد، تنها در صورتی برای داروی یادشده مجوز تولید صادر می‌کند که پخش آن به شکل انحصاری در اختیار دولت آمریکا باشد؛ به دنبال آن، شرکت دارویی مزبور تمام موجودی خود را به دولت آمریکا بخشید که میان شش ایالت تقسیم شد؛ چنانچه واکسن نه در آمریکا بلکه در اروپا تولید شود، وضعیت فرق می‌کند و ترامپ مایل است به طور کامل در بهره‌برداری از آن سهیم باشد.»
همان گونه که مشاهده می‌شود، اساسا برای دولتمردان آمریکایی اهمیتی ندارد که چه افرادی به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه در معرض تست واکسن کرونا قرار گرفته اند! آنچه برای کاخ سفید اهمیت دارد، سلطه بر واکسن‌های تولید شده و ایجاد انحصار توزیع آن هاست.
نتیجه گیری
آنچه مسلم است، شاهد شکل گیری جنایتی خاموش، اما تمام عیار در قاره آفریقا و در دوران شیوع ویروس کووید-۱۹ هستیم.
بسیاری از فعالان اجتماعی، حقوقی و پزشکی در قاره آفریقا دغدغه دارند تا این موضوع نیز به مانند دیگر جنایات آمریکا و کشور‌های اروپایی و شرکت‌های آزمایشگاهی آنها در آفریقا کتمان نشده یا ابعاد و جزئیات آن ناشناخته باقی نماند!
فراتر از آن، فعالان آفریقایی و اکثریت قریب به اتفاق ساکنان این قاره در صدد پیشگیری از جنایت جدید شرکت‌های آزمایشگاهی آمریکایی و اروپایی در قاره خود هستند؛ بدون شک، کشور‌های آفریقایی در این خصوص نمی‌توانند بر روی کمک نهاد‌های ظاهری و رسمی حقوق بشری مانند سازمان ملل متحد حساب بازکنند؛ زیرا این سازمان‌ها از ابتدای شیوع کرونا تاکنون، چشمان خود را بر روی جنایات هدفمند شرکت‌های غربی که مشغول زمینه سازی برای تست واکسن کرونا در آفریقا بوده اند، بسته اند؛ بنابراین نمی‌توان نقش سازمان‌های مدعی حقوق بشر را در شکل گیری و استمرار این جنایت نادیده انگاشت.