نامه وزیر بهداشت به رهبر انقلاب؛ تا خدا هست و دعای شما، هراسی از هجمه بیماری نداریم/دیری نخواهد پایید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم

- سعید نمکی، در نامه‌ای به مقام معظم رهبری (مدظله العالی) نوشت:

حضرت آیت الله‌ العظمی خامنه ای
مقام معظم رهبری (مدظله العالی)

سلام علیکم؛

به استحضار می‌رسد :

فراز اول فرمایشات حکیمانه امروزتان که همچون پیش، مایه وفاق و همگرائی ملی بود پس از چند هفته تلاش شبانه روزی و نفس گیرمان در مدیریت بیماری کرونا به‌خصوص در استان‌های مرزی و پرمشکل کشور که به لطف پروردگار به مهار نسبی آن نیز انجامید بارانی لطیف بود بر تنهای رنجور و دل‌های داغدیده‌مان اما آهنگ محزون صدایتان در فراز دوم که غمگینانه از افتادن آتش دوباره بیماری بر نیستان وجود هموطنان‌مان گفتید و سوز دل مهربانتان را از داغ فقدان عزیزانمان بر زبان جاری فرمودید وجودم را گداخت و نگاشتن سوز دل را تنها راه علاج این رنج جان گداز یافتم.

اگر در دوره اول بیماری سربازان حضرتعالی بعنوان مدافعین سلامت در کنار دیگر عزیزان دست‌آوردی شگرف در اوج تحریم و تنگدستی نثار ملت شریف ایران کردند علاوه بر همه جان فشانی‌ها، همدلی‌ها و هم افزائی‌های مردم و کارگزاران نظام، حمایت‌های بزرگ‌منشانه رهبری مهربان و فرزانه بود که یقین دارم در تاریخ این سرزمین بعنوان برگ زرین بی بدیل، جاودانه به یادگار خواهد ماند.

اینجانب به عنوان سربازی کوچک که از روزهای قبل از ورود بیماری به کشور خدمتگزار بوده‌ام و یاد هر روزش را در دفتر خاطراتم می‌نگارم، گرانبهاترین اوراق این نگارش را سرشار از ردپای کلام، عمل و محبت حضرتعالی می‌بینم و امروز که پس از آن‌همه بردباری و حمایت، به‌جای شادمانی و رضایت، اندوه در آهنگ صدایتان می‌شنوم، برایم بسیار، بسیار غم انگیزست.

قبل از این موج جدید بلاخیز پیش بینی ایام را بدلیل غفلت‌های ساده انگارانه به محضرتان تقدیم کرده بودم دلم نمی‌خواست آنچه می‌دیدم، تحقق یابد. دلم می‌خواست در عالم پیش‌بینی و رویا بماند همچون انسانی که خوابی تلخ می‌بیند و در عالم بیداری خوشحال می‌شود که خواب بود ولی متأسفانه به حقیقت پیوست. اما بگویم عزیز دل، هنوز دیر نشده است، تا خدا هست که یاری‌مان کند، شما هستید که نصیحت و دعایمان کنید، مردمی هستند که حرفهایمان را بشنوند و همراهیمان کنند، قوای سه گانه‌ای هستند که دست در دست هم حمایت‌مان کنند، نیروهای مسلح، سازمان‌های مردم نهاد و خیرینی هستند که دستمان را بگیرند، جوانان و دانشگاهیان فرهیخته‌ای هستند که در راه پیشگیری و درمان، معجزه خلق کنند؛ مدافعین عاشق سلامتی هستند که مهر بورزند و خسته نشوند، مادران و پدران شهدائی هستند که دعای نیمه شبانشان عطر دل.انگیز کاروانمان باشد هراسی از هجمه بیماری نداریم و یقین داریم که مهارش می‌کنیم و بی تردید دوباره بر می‌گردیم به روزهایی که مردم عزیز کشورمان با سلامتی و شادمانی در کنار هم زندگی کنند و دیری نخواهد پایید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم . ان شاء الله.