تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۶۵
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و شصت و پنجم «سوره الفرقان» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن یَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِیلٗا ۵۷
بگو: من از شما امّت مزد رسالت نمى خواهم، اجر من همین بس که هر که بخواهد (از پى من) راهى به سوى خداى خود پیش گیرد
وَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱلۡحَیِّ ٱلَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَکَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِیرًا ۵۸
و تو بر خداى زندۀ ابدى که هرگز نمیرد توکل کن و به ستایش ذات او وى را تسبیح و تنزیه گو، و هم او که به گناه بندگانش کاملا آگاه است کفایت است (هر که را بخواهد مى بخشد و هر که را بخواهد مؤاخذه مى کند)
ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَیۡنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِیرٗا ۵۹
آن خدایى که آسمان‌ها و زمین و هر چه در بین آنهاست همه را در شش روز بیافرید آن گاه همین خداى رحمان بر عرش (قدرت و فرمانروایى) قرار گرفت، پس از خداشناسى آگاه، حقیقت را بازجو
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا ۶۰
و، چون به این مردم کافر گفته شود بیایید خداى رحمان را سجده کنید، در جواب گویند: خداى رحمان چیست؟ آیا ما به آنچه تو امر مى کنى سجده کنیم؟ و دعوت به خداى یکتا (به جاى اطاعت) بر نفرتشان بیفزاید
تَبَارَکَ ٱلَّذِی جَعَلَ فِی ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِیهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِیرٗا ۶۱
بزرگوار آن خدایى که در آسمان برج‌ها مقرر داشت و در آن چراغ روشن خورشید و ماه تابان را روشن ساخت
وَهُوَ ٱلَّذِی جَعَلَ ٱلَّیۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن یَذَّکَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُکُورٗا ۶۲
و او خدایى است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرار داد براى آن کس که خواهد به شب یا روز متذکر (خدا) شود یا شکر او به جاى آرد
وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِینَ یَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا ۶۳
و بندگان خاص خداى رحمان آنان هستند که بر روى زمین به تواضع و فروتنى راه روند و هر گاه مردم جاهل به آن‌ها خطاب (و عتابى) کنند با سلامت نفس (و زبان خوش) جواب دهند
وَٱلَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِیَٰمٗا ۶۴
و آنان هستند که شب را به سجده و قیام نماز در برابر خدایشان روز کنند
وَٱلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا ۶۵
و آنان هستند که دایم (به دعا و تضرّع) گویند: پروردگارا عذاب جهنم را از ما بگردان، که سخت عذاب مهلک و دایمى است
إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا ۶۶
که آنجا بسیار بد قرارگاه و بد منزلگاهى است
وَٱلَّذِینَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ یُسۡرِفُواْ وَلَمۡ یَقۡتُرُواْ وَکَانَ بَیۡنَ ذَٰلِکَ قَوَامٗا ۶۷
و آنان هستند که هنگام انفاق (به مسکینان) اسراف نکرده و بخل هم نورزند، بلکه احسان آن‌ها در حد میانه و اعتدال باشد
- تلاوت صفحه سیصد و شصت و پنجم «سوره الفرقان از آیه ۵۶ تا ۶۷» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و شصت و پنجم «سوره الفرقان از آیه ۵۶ تا ۶۷ »
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰکَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِیرٗا ۵۶
و ما تو را نفرستادیم مگر براى آنکه (خلق را به رحمت ما) بشارت دهى و (از عذاب ما) بترسانى
و ما تو را نفرستادیم مگر براى آنکه (خلق را به رحمت ما) بشارت دهى و (از عذاب ما) بترسانى
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن یَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِیلٗا ۵۷
بگو: من از شما امّت مزد رسالت نمى خواهم، اجر من همین بس که هر که بخواهد (از پى من) راهى به سوى خداى خود پیش گیرد
وَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱلۡحَیِّ ٱلَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَکَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِیرًا ۵۸
و تو بر خداى زندۀ ابدى که هرگز نمیرد توکل کن و به ستایش ذات او وى را تسبیح و تنزیه گو، و هم او که به گناه بندگانش کاملا آگاه است کفایت است (هر که را بخواهد مى بخشد و هر که را بخواهد مؤاخذه مى کند)
ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَیۡنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِیرٗا ۵۹
آن خدایى که آسمان‌ها و زمین و هر چه در بین آنهاست همه را در شش روز بیافرید آن گاه همین خداى رحمان بر عرش (قدرت و فرمانروایى) قرار گرفت، پس از خداشناسى آگاه، حقیقت را بازجو
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا ۶۰
و، چون به این مردم کافر گفته شود بیایید خداى رحمان را سجده کنید، در جواب گویند: خداى رحمان چیست؟ آیا ما به آنچه تو امر مى کنى سجده کنیم؟ و دعوت به خداى یکتا (به جاى اطاعت) بر نفرتشان بیفزاید
تَبَارَکَ ٱلَّذِی جَعَلَ فِی ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِیهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِیرٗا ۶۱
بزرگوار آن خدایى که در آسمان برج‌ها مقرر داشت و در آن چراغ روشن خورشید و ماه تابان را روشن ساخت
وَهُوَ ٱلَّذِی جَعَلَ ٱلَّیۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن یَذَّکَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُکُورٗا ۶۲
و او خدایى است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرار داد براى آن کس که خواهد به شب یا روز متذکر (خدا) شود یا شکر او به جاى آرد
وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِینَ یَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا ۶۳
و بندگان خاص خداى رحمان آنان هستند که بر روى زمین به تواضع و فروتنى راه روند و هر گاه مردم جاهل به آن‌ها خطاب (و عتابى) کنند با سلامت نفس (و زبان خوش) جواب دهند
وَٱلَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِیَٰمٗا ۶۴
و آنان هستند که شب را به سجده و قیام نماز در برابر خدایشان روز کنند
وَٱلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا ۶۵
و آنان هستند که دایم (به دعا و تضرّع) گویند: پروردگارا عذاب جهنم را از ما بگردان، که سخت عذاب مهلک و دایمى است
إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا ۶۶
که آنجا بسیار بد قرارگاه و بد منزلگاهى است
وَٱلَّذِینَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ یُسۡرِفُواْ وَلَمۡ یَقۡتُرُواْ وَکَانَ بَیۡنَ ذَٰلِکَ قَوَامٗا ۶۷
و آنان هستند که هنگام انفاق (به مسکینان) اسراف نکرده و بخل هم نورزند، بلکه احسان آن‌ها در حد میانه و اعتدال باشد
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
