تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۳۱
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و سی و یکم «سوره الأنبیاء» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
لَا یَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَکۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةُ هَٰذَا یَوۡمُکُمُ ٱلَّذِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ ۱۰۳
و هیچ گاه فزع اکبر و هنگامۀ بزرگ قیامت آنها را محزون نخواهد ساخت و با آنان فرشتگان (رحمت) ملاقات کنند (و گویند) این است آن روز (سعادت) شما که در دنیا به شما وعده مى دادند
یَوۡمَ نَطۡوِی ٱلسَّمَآءَ کَطَیِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡکُتُبِۚ کَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِیدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَیۡنَآۚ إِنَّا کُنَّا فَٰعِلِینَ ۱۰۴
روزى که آسمان‌ها را مانند طومار در هم پیچیم و به حال اول که آفریدیم باز برگردانیم، این وعدۀ ماست که البته انجام خواهیم داد
وَلَقَدۡ کَتَبۡنَا فِی ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّکۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ ٱلصَّـٰلِحُونَ ۱۰۵
و ما بعد از تورات در زبور (داود) نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد
إِنَّ فِی هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِینَ ۱۰۶
بى شک در این قرآن براى اهل عبادت مایۀ وصول به مقصد حق نهفته است
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰکَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ ۱۰۷
و (اى رسول) ما تو را نفرستادیم مگر آنکه رحمت براى اهل عالم باشى
قُلۡ إِنَّمَا یُوحَىٰٓ إِلَیَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُکُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ ۱۰۸
بگو که بر من به یقین و درست این وحى مى رسد که خداى شما خدایى است یکتا، پس آیا شما تسلیم (امر او) خواهید شد؟
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُکُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِیٓ أَقَرِیبٌ أَم بَعِیدٞ مَّا تُوعَدُونَ ۱۰۹
و چنانچه کافران (از حق) رو گردانیدند به آنان بگو: من (بر حسب وظیفۀ رسالت) شما را یکسان آگاه کردم و دیگر نمى دانم که آن وعدۀ روز سخت قیامت که به شما دادند دور یا نزدیک خواهد بود
إِنَّهُۥ یَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَیَعۡلَمُ مَا تَکۡتُمُونَ ۱۱۰
همانا خدا به همۀ سخنان آشکار و اندیشه هاى پنهان شما آگاه است
وَإِنۡ أَدۡرِی لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّکُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِینٖ ۱۱۱
و خود ندانم شاید این (تأخیر عذاب) براى شما امتحانى باشد و تمتّعى (در دنیا) تا به هنگامى (که مرگ فرا رسد)
قَٰلَ رَبِّ ٱحۡکُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ ۱۱۲
رسول گفت: الها، تو به حق (میان ما) حکم کن، و پروردگار ما همان خداى مهربان است و بر ابطال آنچه شما بر خلاف حق مى گویید تنها از او یارى باید خواست
- تلاوت صفحه سیصد و سی و یکم «سوره الأنبیاء از آیه ۱۰۲ تا ۱۱۲» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و سی و یکم «سوره الأنبیاء از آیه ۱۰۲ تا ۱۱۲»
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَا یَسۡمَعُونَ حَسِیسَهَاۖ وَهُمۡ فِی مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ ۱۰۲
آنها هرگز آواز جهنم را نخواهند شنید و به آنچه مشتاق و مایل آنند تا ابد متنعّمند
آنها هرگز آواز جهنم را نخواهند شنید و به آنچه مشتاق و مایل آنند تا ابد متنعّمند
لَا یَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَکۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةُ هَٰذَا یَوۡمُکُمُ ٱلَّذِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ ۱۰۳
و هیچ گاه فزع اکبر و هنگامۀ بزرگ قیامت آنها را محزون نخواهد ساخت و با آنان فرشتگان (رحمت) ملاقات کنند (و گویند) این است آن روز (سعادت) شما که در دنیا به شما وعده مى دادند
یَوۡمَ نَطۡوِی ٱلسَّمَآءَ کَطَیِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡکُتُبِۚ کَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِیدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَیۡنَآۚ إِنَّا کُنَّا فَٰعِلِینَ ۱۰۴
روزى که آسمان‌ها را مانند طومار در هم پیچیم و به حال اول که آفریدیم باز برگردانیم، این وعدۀ ماست که البته انجام خواهیم داد
وَلَقَدۡ کَتَبۡنَا فِی ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّکۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ ٱلصَّـٰلِحُونَ ۱۰۵
و ما بعد از تورات در زبور (داود) نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد
إِنَّ فِی هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِینَ ۱۰۶
بى شک در این قرآن براى اهل عبادت مایۀ وصول به مقصد حق نهفته است
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰکَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ ۱۰۷
و (اى رسول) ما تو را نفرستادیم مگر آنکه رحمت براى اهل عالم باشى
قُلۡ إِنَّمَا یُوحَىٰٓ إِلَیَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُکُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ ۱۰۸
بگو که بر من به یقین و درست این وحى مى رسد که خداى شما خدایى است یکتا، پس آیا شما تسلیم (امر او) خواهید شد؟
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُکُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِیٓ أَقَرِیبٌ أَم بَعِیدٞ مَّا تُوعَدُونَ ۱۰۹
و چنانچه کافران (از حق) رو گردانیدند به آنان بگو: من (بر حسب وظیفۀ رسالت) شما را یکسان آگاه کردم و دیگر نمى دانم که آن وعدۀ روز سخت قیامت که به شما دادند دور یا نزدیک خواهد بود
إِنَّهُۥ یَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَیَعۡلَمُ مَا تَکۡتُمُونَ ۱۱۰
همانا خدا به همۀ سخنان آشکار و اندیشه هاى پنهان شما آگاه است
وَإِنۡ أَدۡرِی لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّکُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِینٖ ۱۱۱
و خود ندانم شاید این (تأخیر عذاب) براى شما امتحانى باشد و تمتّعى (در دنیا) تا به هنگامى (که مرگ فرا رسد)
قَٰلَ رَبِّ ٱحۡکُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ ۱۱۲
رسول گفت: الها، تو به حق (میان ما) حکم کن، و پروردگار ما همان خداى مهربان است و بر ابطال آنچه شما بر خلاف حق مى گویید تنها از او یارى باید خواست
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
