تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۲۷
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و بیست و هفتم «سوره الأنبیاء» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّـٰلِمِینَ ۵۹
قوم ابراهیم گفتند: کسى که چنین کارى با خدایان ما کرده همانا بسیار ستمکار است
قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى یَذۡکُرُهُمۡ یُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِیمُ ۶۰
(آنان که لعن بتان را از ابراهیم شنیده بودند) گفتند که ما جوانى ابراهیم نام را شنیده ایم که بتان را (به بدى و زشتى) یاد مى کرد
قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡیُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ یَشۡهَدُونَ ۶۱
قوم گفتند: او را حاضر سازید در حضور جماعت تا بر این کار او گواهى دهند
قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا یَـٰٓإِبۡرَٰهِیمُ ۶۲
به او گفتند: اى ابراهیم آیا تو با خدایان ما چنین کردى؟
قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ کَبِیرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن کَانُواْ یَنطِقُونَ ۶۳
ابراهیم (در مقام احتجاج) گفت: بلکه این کار را بزرگ آنها کرده است، شما از این بتان سؤال کنید اگر سخن مى گویند
فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّکُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ ۶۴
آن گاه با خود فکر کردند و با هم گفتند: البته شما ستمکارید (که این بتان عاجز و بى اثر را مى پرستید نه ابراهیم که آنها را درهم شکسته است)
ثُمَّ نُکِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَـٰٓؤُلَآءِ یَنطِقُونَ ۶۵
و سپس همه سر به زیر شدند و گفتند: تو مى دانى که این بتان را نطق و گویایى نیست
قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکُمۡ شَیۡـٔٗا وَلَا یَضُرُّکُمۡ ۶۶
ابراهیم گفت: پس چرا خدا را (که هر نفعى به دست اوست) رها کرده و بتهایى را مى پرستید که هیچ نفع و ضررى براى شما ندارند؟
أُفّٖ لَّکُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ۶۷
اف بر شما و بر آنچه به جز خداى یکتا مى پرستید، آیا شما عقل خود را هیچ کار نمى بندید؟
قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَکُمۡ إِن کُنتُمۡ فَٰعِلِینَ ۶۸
قوم گفتند: ابراهیم را بسوزانید و خدایان خود را یارى کنید اگر (بر رضاى خدایان) کارى خواهید کرد
قُلۡنَا یَٰنَارُ کُونِی بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِیمَ ۶۹
(پس آن قوم آتشى سخت افروختند و ابراهیم را در آن افکندند) ما خطاب کردیم که اى آتش سرد و سالم براى ابراهیم باش (آتش به خطاب خدا گل و ریحان گردید)
وَأَرَادُواْ بِهِۦ کَیۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِینَ ۷۰
و قوم در مقام کید و کینۀ او برآمدند و ما (کیدشان را باطل کرده) آنها را به سخت‌ترین زیان و حسرت انداختیم
وَنَجَّیۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِی بَٰرَکۡنَا فِیهَا لِلۡعَٰلَمِینَ ۷۱
و ما ابراهیم را با (برادرزاده اش) لوط (از شر نمرودیان) برهانیدیم و به (شام) سرزمینى که مایۀ برکت جهانیان قرار دادیم آنها را بفرستادیم
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَیَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَکُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِینَ ۷۲
و به او اسحاق و افزون بر آن (فرزندزاده اش) یعقوب را عطا کردیم و همه را صالح و شایستۀ (مقام نبوت) گردانیدیم
- تلاوت صفحه سیصد و بیست و هفتم «سوره الأنبیاء از آیه ۵۸ تا ۷۲» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و بیست و هفتم «سوره الأنبیاء از آیه ۵۸ تا ۷۲»
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا کَبِیرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَیۡهِ یَرۡجِعُونَ ۵۸
(در آن موقع به بتخانه شد) و همۀ بت‌ها را درهم شکست به جز بت بزرگ آنها را تا (در مقام شکایت) به او رجوع کنند
(در آن موقع به بتخانه شد) و همۀ بت‌ها را درهم شکست به جز بت بزرگ آنها را تا (در مقام شکایت) به او رجوع کنند
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّـٰلِمِینَ ۵۹
قوم ابراهیم گفتند: کسى که چنین کارى با خدایان ما کرده همانا بسیار ستمکار است
قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى یَذۡکُرُهُمۡ یُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِیمُ ۶۰
(آنان که لعن بتان را از ابراهیم شنیده بودند) گفتند که ما جوانى ابراهیم نام را شنیده ایم که بتان را (به بدى و زشتى) یاد مى کرد
قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡیُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ یَشۡهَدُونَ ۶۱
قوم گفتند: او را حاضر سازید در حضور جماعت تا بر این کار او گواهى دهند
قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا یَـٰٓإِبۡرَٰهِیمُ ۶۲
به او گفتند: اى ابراهیم آیا تو با خدایان ما چنین کردى؟
قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ کَبِیرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن کَانُواْ یَنطِقُونَ ۶۳
ابراهیم (در مقام احتجاج) گفت: بلکه این کار را بزرگ آنها کرده است، شما از این بتان سؤال کنید اگر سخن مى گویند
فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّکُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ ۶۴
آن گاه با خود فکر کردند و با هم گفتند: البته شما ستمکارید (که این بتان عاجز و بى اثر را مى پرستید نه ابراهیم که آنها را درهم شکسته است)
ثُمَّ نُکِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَـٰٓؤُلَآءِ یَنطِقُونَ ۶۵
و سپس همه سر به زیر شدند و گفتند: تو مى دانى که این بتان را نطق و گویایى نیست
قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکُمۡ شَیۡـٔٗا وَلَا یَضُرُّکُمۡ ۶۶
ابراهیم گفت: پس چرا خدا را (که هر نفعى به دست اوست) رها کرده و بتهایى را مى پرستید که هیچ نفع و ضررى براى شما ندارند؟
أُفّٖ لَّکُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ۶۷
اف بر شما و بر آنچه به جز خداى یکتا مى پرستید، آیا شما عقل خود را هیچ کار نمى بندید؟
قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَکُمۡ إِن کُنتُمۡ فَٰعِلِینَ ۶۸
قوم گفتند: ابراهیم را بسوزانید و خدایان خود را یارى کنید اگر (بر رضاى خدایان) کارى خواهید کرد
قُلۡنَا یَٰنَارُ کُونِی بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِیمَ ۶۹
(پس آن قوم آتشى سخت افروختند و ابراهیم را در آن افکندند) ما خطاب کردیم که اى آتش سرد و سالم براى ابراهیم باش (آتش به خطاب خدا گل و ریحان گردید)
وَأَرَادُواْ بِهِۦ کَیۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِینَ ۷۰
و قوم در مقام کید و کینۀ او برآمدند و ما (کیدشان را باطل کرده) آنها را به سخت‌ترین زیان و حسرت انداختیم
وَنَجَّیۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِی بَٰرَکۡنَا فِیهَا لِلۡعَٰلَمِینَ ۷۱
و ما ابراهیم را با (برادرزاده اش) لوط (از شر نمرودیان) برهانیدیم و به (شام) سرزمینى که مایۀ برکت جهانیان قرار دادیم آنها را بفرستادیم
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَیَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَکُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِینَ ۷۲
و به او اسحاق و افزون بر آن (فرزندزاده اش) یعقوب را عطا کردیم و همه را صالح و شایستۀ (مقام نبوت) گردانیدیم
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
