جنایت حقوق بشری زیر گوش کشورهای غربی؛ زندانهای سرّی عربستان و امارات در یمن
زندانهای مخفی عربستان و امارات در یمن با وجود اهمیت موضوع همچنان در مجامع بین المللی مورد توجه قرار نمیگیرند.
خبرگزاری میزان -
زندانی کردن مخالفان کمتر شناخته شده داخلی دولتهای امارات و عربستان و مهمتر از آن مردم یمن در زندانهای سرّی در این کشور توسط «ریاض» و «ابوظبی» از سال آغاز حمله به یمن آغاز شد اما این موضوع تاکنون آن گونه که باید و شاید مورد توجه مجامع بین المللی حقوق بشری قرار نگرفته است.
توییت اخیر حساب کاربری «مجتهد»، افشاگر سعودی، در مورد زندانی سرّی در شهر «حضرموت» در شرق یمن که توسط ارتش سعودی اداره میشود، بار دیگر این بحران حقوق بشری را مطرح کرد.
«مجتهد» با استناد به گزارشهای موثق نوشت «زندان سرّی واقع در حضرموت توسط ارتش عربستان اداره میشود؛ در این زندان تخلفهای گستردهای علیه زندانیان صورت میگیرد که مهمترین آنها عبارتند از مخفی نگه داشتن وجود این زندان و اتفاقات داخل آن، توجیه بازداشت و نحوه آن، نامناسب بودن شرایط زندان و خدمات آن، نبود نظارت قضایی سعودی، یمنی یا بینالمللی بر این زندان.»
وی در ادامه نوشت «صدها و شاید هزاران نفر در این زندان بازداشت هستند که شماری از آنها زیر شکنجه جان خود را از دست داده یا دچار معلولیت شده اند. غالب این افراد از نزدیکان اشخاصی هستند که عربستان به آنها مشکوک شده است.»
گزارش مورد اشاره «مجتهد» تنها به یکی از تعداد نامشخص زندانهای مخفی امارات و عربستان در یمن اشاره دارد.
تاکنون گزارشهای متعددی در مورد زندانهای مخفی عربستان و امارات در یمن و تخلفات گسترده حقوق بشری در آنها منتشر شده است.
توضیح در مورد روند شکل گیری این زندانها میتواند درک بهتری از اهداف بنیانگذاران آن ارائه دهد اما پیش از آن باید توجه داشت که امارات و عربستان نه تنها به یمن حمله کرده و جنایات جنگی را رقم زده اند، بلکه با ایجاد زندانهای سرّی، زندانیهای عمدتا یمنی را مورد شکنجه و آزار جنسی قرار داده و مرتکب نقض حقوق بشر شده اند.
حمله ائتلاف سعودی به سرکردگی عربستان به یمن در اواخر ماه مارس سال ۲۰۱۵ به بهانه بازگرداندن دولت مستعفی یمن به این کشور، در اواسط ماه جولای منجر به سقوط عدن توسط امارات شد.
در ادامه گزارشهای مختلفی از سیر صعودی شمار این زندانها منتشر شد.
کانال چهار انگلیس نیز در آگوست ۲۰۱۸ مستندی را در مورد زندانیان زندانهای مخفی در جنوب یمن پخش کرد که از حضور صدها نفر از یمنیها عمدتا زنان و اعضای خانواده معترضان به حضور اشغالگران در یمن، در این زندانها پرده برداشت.
زندانهای مخفی مذکور که عمدتا در پایگاههای نظامی، بنادر، فرودگاه ها، ویلاهای خصوصی و باشگاهها بنا شده اند، برگی دیگر از جنایات حقوق بشری عربستان و امارات در یمن هستند.
دومین نکته مهم در این مورد، تلاش این دو کشور عضو ائتلاف سعودی برای ایجاد مشروعیت سیاسی از طریق وحشت و ارعاب است.
آسوشیتدپرس در گزارشی نیز که به موضوع زندانهای سرّی در یمن اختصاص داده بود، از همکاری گسترده آمریکا با اداره کنندگان این زندانها خبر داده و نوشت «آمریکاییها در بازجویی از زندانیان شرکت میکنند، سوالهای بازجویی را برای به ویژه امارات طراحی میکنند و تجارب خود در گوآنتانامو و ابوغریب را به آنان انتقال میدهند؛ البته از تجربیات انگلیس در ایرلند شمالی نیز در روش کار این زندانها استفاده شده است.»
روزنامه «لوموند» فرانسه نیز در گزارشی با استناد به گزارش عفو بین الملل و کارشناسان سازمان ملل اعلام کرد که یکی از زندانهای مخفی امارات در تاسیسات نفتی شرکت «توتال» در یمن قرار دارد.
شرایط قرون وسطایی در زندانهای سرّی عربستان و امارات در یمن براساس گزارشهای به بیرون درز کرده و اظهارات زندانیان نجات یافته از این مراکز، به مراتب بدتر از آن چیزی است که تصور میشود.
به اذعان یکی از زندانیان آزاد شده، مقایسه این زندانها با ابوغریب و گوآنتانامو اغراق نیست.
براساس بررسیهای انجام شده تاکنون نزدیک به ۲ هزار یمنی در زندانهای سری عربستان و امارات مورد شکنجه قرار گرفته اند؛ ضمن اینکه شمار بیشتری از این میزان ناپدید شده اند.
– زندانهای مخفی عربستان و امارات در یمن و وضعیت فاجعه بار این زندان ها، موضوعی است که به موازات جنگ نابرابر ائتلاف سعودی به سرکردگی «ریاض» علیه فقیرترین کشور غرب آسیا از پوشش رسانهای و توجهات بین المللی دور مانده است.
انتشار گاه به گاه گزارشها و خبرهایی در مورد این زندانها نیز نتوانسته است به چرخه خشونت و نقض حقوق بشر در این زندانها پایان دهد.
زندانی کردن مخالفان کمتر شناخته شده داخلی دولتهای امارات و عربستان و مهمتر از آن مردم یمن در زندانهای سرّی در این کشور توسط «ریاض» و «ابوظبی» از سال آغاز حمله به یمن آغاز شد اما این موضوع تاکنون آن گونه که باید و شاید مورد توجه مجامع بین المللی حقوق بشری قرار نگرفته است.
توییت اخیر حساب کاربری «مجتهد»، افشاگر سعودی، در مورد زندانی سرّی در شهر «حضرموت» در شرق یمن که توسط ارتش سعودی اداره میشود، بار دیگر این بحران حقوق بشری را مطرح کرد.
«مجتهد» با استناد به گزارشهای موثق نوشت «زندان سرّی واقع در حضرموت توسط ارتش عربستان اداره میشود؛ در این زندان تخلفهای گستردهای علیه زندانیان صورت میگیرد که مهمترین آنها عبارتند از مخفی نگه داشتن وجود این زندان و اتفاقات داخل آن، توجیه بازداشت و نحوه آن، نامناسب بودن شرایط زندان و خدمات آن، نبود نظارت قضایی سعودی، یمنی یا بینالمللی بر این زندان.»
وی در ادامه نوشت «صدها و شاید هزاران نفر در این زندان بازداشت هستند که شماری از آنها زیر شکنجه جان خود را از دست داده یا دچار معلولیت شده اند. غالب این افراد از نزدیکان اشخاصی هستند که عربستان به آنها مشکوک شده است.»
گزارش مورد اشاره «مجتهد» تنها به یکی از تعداد نامشخص زندانهای مخفی امارات و عربستان در یمن اشاره دارد.
زندانهای مخفی یمن، جهنمهایی روی زمین
تاکنون گزارشهای متعددی در مورد زندانهای مخفی عربستان و امارات در یمن و تخلفات گسترده حقوق بشری در آنها منتشر شده است.
زندان «الطین» در حضرموت که به نظر میرسد همان زندان مورد اشاره مجتهد باشد، زندانی است که سازمان حقوق بشری «سام» سال گذشته گزارشی را درباره آن منتشر کرد.
در گزارش مذکور تاکید شده بود که در این زندان تحت نظارت ائتلاف سعودی، زندانیان مورد شکنجه و رفتارهای غیرانسانی قرار میگیرند.
توضیح در مورد روند شکل گیری این زندانها میتواند درک بهتری از اهداف بنیانگذاران آن ارائه دهد اما پیش از آن باید توجه داشت که امارات و عربستان نه تنها به یمن حمله کرده و جنایات جنگی را رقم زده اند، بلکه با ایجاد زندانهای سرّی، زندانیهای عمدتا یمنی را مورد شکنجه و آزار جنسی قرار داده و مرتکب نقض حقوق بشر شده اند.
حمله ائتلاف سعودی به سرکردگی عربستان به یمن در اواخر ماه مارس سال ۲۰۱۵ به بهانه بازگرداندن دولت مستعفی یمن به این کشور، در اواسط ماه جولای منجر به سقوط عدن توسط امارات شد.
این اتفاق نخستین مرحله از روند تاسیس زندانهای مخفی بود؛ براساس تصاویر ماهوارهای بازداشتگاه تاسیس شده در زمان کنترل امارات بر عدن، در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ گسترش یافت.
در ادامه گزارشهای مختلفی از سیر صعودی شمار این زندانها منتشر شد.
براساس گزارش دیده بان حقوق بشر دستکم ۲۷ زندان مخفی در جنوب یمن توسط امارات راه اندازی شده و فعالیت میکنند. این آمار زندانهای مخفی عربستان را در بر نمیگیرد.
کانال چهار انگلیس نیز در آگوست ۲۰۱۸ مستندی را در مورد زندانیان زندانهای مخفی در جنوب یمن پخش کرد که از حضور صدها نفر از یمنیها عمدتا زنان و اعضای خانواده معترضان به حضور اشغالگران در یمن، در این زندانها پرده برداشت.
هدف امارات و عربستان از تاسیس این زندانها چیست؟
زندانهای مخفی مذکور که عمدتا در پایگاههای نظامی، بنادر، فرودگاه ها، ویلاهای خصوصی و باشگاهها بنا شده اند، برگی دیگر از جنایات حقوق بشری عربستان و امارات در یمن هستند.
به نظر میرسد تصمیم به تاسیس و فعالیت این زندانها با هدف حصول اطمینان از بارور نگه داشتن خاک یمن برای فعالیتهای تروریستی در سالهای آینده اتخاذ شده است.
دومین نکته مهم در این مورد، تلاش این دو کشور عضو ائتلاف سعودی برای ایجاد مشروعیت سیاسی از طریق وحشت و ارعاب است.
همکاری کشورهای غربی با زندانهای سری در یمن
آسوشیتدپرس در گزارشی نیز که به موضوع زندانهای سرّی در یمن اختصاص داده بود، از همکاری گسترده آمریکا با اداره کنندگان این زندانها خبر داده و نوشت «آمریکاییها در بازجویی از زندانیان شرکت میکنند، سوالهای بازجویی را برای به ویژه امارات طراحی میکنند و تجارب خود در گوآنتانامو و ابوغریب را به آنان انتقال میدهند؛ البته از تجربیات انگلیس در ایرلند شمالی نیز در روش کار این زندانها استفاده شده است.»
روزنامه «لوموند» فرانسه نیز در گزارشی با استناد به گزارش عفو بین الملل و کارشناسان سازمان ملل اعلام کرد که یکی از زندانهای مخفی امارات در تاسیسات نفتی شرکت «توتال» در یمن قرار دارد.
این در حالی است که شرکت توتال از برخورد غیرانسانی امارات با زندانیان نیز آگاهی کامل دارد.
وضعیت غیرانسانی در زندانهای سری عربستان و امارات در یمن
شرایط قرون وسطایی در زندانهای سرّی عربستان و امارات در یمن براساس گزارشهای به بیرون درز کرده و اظهارات زندانیان نجات یافته از این مراکز، به مراتب بدتر از آن چیزی است که تصور میشود.
شکنجه این افراد از طریق شوک برقی، سگهای وحشی، آویزان کردن زندانیان به مدت طولانی، سوزاندن، ... با هدف متقاعد ساختن آنها به همکاری انجام میشود.
به اذعان یکی از زندانیان آزاد شده، مقایسه این زندانها با ابوغریب و گوآنتانامو اغراق نیست.
براساس بررسیهای انجام شده تاکنون نزدیک به ۲ هزار یمنی در زندانهای سری عربستان و امارات مورد شکنجه قرار گرفته اند؛ ضمن اینکه شمار بیشتری از این میزان ناپدید شده اند.
براساس گزارش خانوادهها و کلای زندانیان بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ نفر از زندانیان تاکنون ناپدید شده اند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *