دفاع از فلسطین از نگاه قرآن کریم
علی بیرانوند در گفت‌وگو با پیرامون مسئله دفاع از فلسطین گفت: اگر از مسائل و مباحث مهم قرن اخیر به خوبی با خبر باشیم به این مطلب اذعان خواهیم داشت که تا چند دهه قبل موضوع فلسطین و دفاع از مردم بی‌پناه آن دیار مهمترین مسئله‌ای بود که فکر جوامع اسلامی و طرفدارن حقوق بشر را به خود مشغول کرده بود. ولی در سال‌های اخیر با شیوع برخی بیماری‌های خطرناک و ویروس‌های مرگبار این مطالبه ارزشی رو به افول گذاشته به طوری که آرمان‌خواهی و دفاع از حقوق مسلمانان مظلومان فلسطین از شعار و شوآف سیاسی‌های سیاسی تجاوز نکرده است.
وی در همین راستا ادامه داد: ویروس و عامل خطرناکی موجب شده تا اهمیت حقوق فلسطینیان به حاشیه رفته و مطالبه حقوق آنان نیز از رونق بیفتد، چرا که بعضی از کشور‌های اسلامی و عرب منطقه به جای مقابله با مزدوران سرزمین اشغالی، هم سو و هم صدا با اشغالگران صهیونیسم و استکباری شده و اهداف و مقاصد آنها را در پیش گرفته‌اند، حتّی شهامت ظاهر سازی در راه دفاع از فلسطین را نیز ندارند.
*** موانع شیطانی، سد راه دفاع از فلسطین
وی به بررسی علل کم رنگ شدن دفاع از آرمان فلسطین در بین برخی از دولت‌های منطقه پرداخت و ابراز کرد: یکی از موضوعات بسیار خطرناک و مرگباری که در سال‌های اخیر موجب شده تا دفاع از آرمان فلسطین در میان کشور‌های اسلامی جایگاه خود را از دست دهد، داغ شدن بازار اختلاف و درگیری و جنگ بین کشور‌های اسلامی است.
این کارشناس علوم قرآنی ادامه داد: در واقع کشور‌های استکباری با برنامه‌ای جامع و هدفمند به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده‌اند که یک موضوع انحرافی جایگاه فلسطین را در اذهان عمومی از بین ببرد. پرداختن به مسائل فرعی و فراموش کردن اصول باعث ایجاد شبکه‌های افراطی و دامن‌زدن به مباحث اختلافی و در نهایت ایجاد جنگ و درگیری در دامنه وسیعی از سرزمین‌های اسلامی شده است، تا اینکه خبر اول خبرگزاری‌های جهان، مخابره کردن بازار کشت و کشتار مسلمان توسط خودشان باشد و کسی در پی احقاق حق مظلومان فلسطین اقدامی ننماید.
وی در همین رابطه اذعان کرد: این اختلاف و درگیری در واقع همان چیزی است که کشور‌های استکباری به دنبال آن هستند؛ چرا که موجب تزلزل و سستی در بین صفوف مسلمین شده و آنها را ضربه پذیرتر می‌کند، کما اینکه باری تعالی در قرآن کریم در سوره انفال آیه ۴۶ می‌فرمایند: «وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ، و فرمان خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و نزاع و کشمکش نکنید، تا سست نشوید، و قدرت و شوکت شما از میان نرود و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است».
***دنیا گرایی و وابستگی مادی
وی پیرامون به حاشیه رفتن حقوق فلسطینیان ابراز کرد: از دیگر بیماری‌های خطرناکی که موجب به حاشیه رفتن حقوق فلسطینیان در جامعه عربی شده، گرفتار شدن در دام خطرناک دنیاگرایی و دنیاطلبی است. با یک نگاه سطحی به خوبی می‌توان به این مطلب اذعان داشت که زرق و برق زندگی مادی و جامعه غربی هوش و حواس را از کشور‌های اسلامی و عربی ربوده است، در سوره طه آیه ۱۳۱ بیان شده ««وَلَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ؛ و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادّی، که به گروه‌هایی از آنان داده‌ایم، میفکن! این‌ها شکوفه‌های زندگی دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم؛ و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است». در حالی که خدای متعال در قرآن کریم از چشم دوختن به تمکن و دارایی دیگران نهی کرده، با این حال کشور‌های اسلامی و عربی برای دست‌یابی به کالای پر زرق و برق غربی خود را به اوج ذلت و خواری می‌رسانند تا اینکه از کالای لوکس غربی محروم نشوند، این وابستگی اقتصادی به کشور‌های غربی به نوعی زمینه ساز تسلط و نفوذ سران استکباری بر بلاد اسلامی را نیز فراهم کرده است، این در حالی است که بیش از هزار و چهار صد سال پیش خدای متعال از این وابستگی به کشور‌های استکباری و همچنین تسلط بر بلاد اسلامی نهی کرده بود. در سوره نساءآیه ۱۴۱ بیان شده «وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً، و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطى نداده است».
***غرب گرایی و گرایش به سوی کشور‌های استکباری
وی به دستورات الهی در بیزاری از طاغوت اشاره و تاکید کرد: از جمله مهمترین و راهبردی‌ترین دستور‌های خداوند متعال در قرآن کریم اجتناب از طاغوت و ابراز بیزاری و انزجار از آنها است، موضوعی که باری تعالی در آیات متعددی به آن اشاره داشته و همگان را از تبعات شوم بی‌توجهی به آن باز داشته است، ولی با این حال افرادی که به سندرم حاد دنیاطلبی و غرب‌گرایی مبتلا شده‌اند گوش شنوایی برای شنیدن سخنان الهی ندارند و گرایش آشکار و پنهان دوستانه‌ای با طاغوتیان زمان دارند. در سوره مائده و آیه ۵۲ بیان شده «فَتَرَى الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسارِعُونَ فیهِمْ، ولى کسانى را که در دل‌هایشان بیمارى است مىبینى که در دوستى با آنان، بر یکدیگر پیشى مىگیرند».
