تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۰۷
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و هفتم «سوره مریم» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
فَأَتَتۡ بِهِۦ قَوۡمَهَا تَحۡمِلُهُۥۖ قَالُواْ یَٰمَرۡیَمُ لَقَدۡ جِئۡتِ شَیۡـٔٗا فَرِیّٗا ۲۷
آن گاه کودک را برداشته نزد قوم خود آورد گفتند: اى مریم عجب کارى منکر و شگفت آور کردى!
یَـٰٓأُخۡتَ هَٰرُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ ٱمۡرَأَ سَوۡءٖ وَمَا کَانَتۡ أُمُّکِ بَغِیّٗا ۲۸
اى خواهر هارون، تو را نه پدرى ناصالح بود و نه مادرى بدکار (پس تو دختر بکر از کجا فرزند یافتى)!
فَأَشَارَتۡ إِلَیۡهِۖ قَالُواْ کَیۡفَ نُکَلِّمُ مَن کَانَ فِی ٱلۡمَهۡدِ صَبِیّٗا ۲۹
مریم به اشاره حواله به طفل کرد، آن‌ها گفتند: ما چگونه با طفل گهواره اى سخن گوییم؟
قَالَ إِنِّی عَبۡدُ ٱللَّهِ ءَاتَىٰنِیَ ٱلۡکِتَٰبَ وَجَعَلَنِی نَبِیّٗا ۳۰
آن طفل (به امر خدا به زبان آمد و) گفت: همانا من بندۀ خاص خدایم که مرا کتاب آسمانى و شرف نبوت عطا فرمود
وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیۡنَ مَا کُنتُ وَأَوۡصَٰنِی بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّکَوٰةِ مَا دُمۡتُ حَیّٗا ۳۱
و مرا هر کجا که باشم مایۀ برکت (و رحمت) گردانید، و تا زنده ام به عبادت نماز و زکات سفارش کرد
وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَتِی وَلَمۡ یَجۡعَلۡنِی جَبَّارٗا شَقِیّٗا ۳۲
و مرا نیکوکار به مادرم ساخت و مرا ستمکار و شقى نگردانید
وَٱلسَّلَٰمُ عَلَیَّ یَوۡمَ وُلِدتُّ وَیَوۡمَ أَمُوتُ وَیَوۡمَ أُبۡعَثُ حَیّٗا ۳۳
و سلام حق بر من است روزى که به دنیا آمدم و روزى که از جهان بروم و روزى که (براى زندگانى ابدى) باز زنده برانگیخته شوم
ذَٰلِکَ عِیسَى ٱبۡنُ مَرۡیَمَۖ قَوۡلَ ٱلۡحَقِّ ٱلَّذِی فِیهِ یَمۡتَرُونَ ۳۴
این است (قضیۀ) عیسى بن مریم که مردم در امر خلقتش شک و ریب دارند، اکنون به سخن حق و صواب، حقیقت حالش بیان گردید
مَا کَانَ لِلَّهِ أَن یَتَّخِذَ مِن وَلَدٖۖ سُبۡحَٰنَهُۥٓۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُۥ کُن فَیَکُونُ ۳۵
خدا را هرگز نشاید که فرزندى اتخاذ کند، که وى منزه از آن است، (او قادرى است که)، چون حکم نافذش به ایجاد چیزى تعلق گیرد همین که گوید: «موجود باش» بى درنگ آن چیز موجود مى شود
وَإِنَّ ٱللَّهَ رَبِّی وَرَبُّکُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِیمٞ ۳۶
خداى یکتا پروردگار من و شماست، او را پرستید که راه راست همین راه خداپرستى است
فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَیۡنِهِمۡۖ فَوَیۡلٞ لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن مَّشۡهَدِ یَوۡمٍ عَظِیمٍ ۳۷
آن گاه طوایف مردم (یعنى نصارى) در میان خود (دربارۀ مسیح پسر مریم) اختلاف کردند (برخى او را از کفر و جهل، خدا دانستند و برخى پسر خدا و برخى پسر یوسف نجارش خواندند)، پس واى بر این مردم کافر از حضور در آن روز بزرگ قیامت
أَسۡمِعۡ بِهِمۡ وَأَبۡصِرۡ یَوۡمَ یَأۡتُونَنَا لَٰکِنِ ٱلظَّـٰلِمُونَ ٱلۡیَوۡمَ فِی ضَلَٰلٖ مُّبِینٖ ۳۸
روز محشر که خلق به سوى ما بازآیند چقدر شنوا و بینا شوند! ولى امروز (که باید حقیقت را بشنوند و ببینند) مردم ستمکار همه به گمراهى و ضلالت آشکار فرو رفته اند
- تلاوت صفحه سیصد و هفتم «سوره مریم از آیه ۲۶ تا ۳۸» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و هفتم «سوره مریم از آیه ۲۶ تا ۳۸ »
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
فَکُلِی وَٱشۡرَبِی وَقَرِّی عَیۡنٗاۖ فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ ٱلۡبَشَرِ أَحَدٗا فَقُولِیٓ إِنِّی نَذَرۡتُ لِلرَّحۡمَٰنِ صَوۡمٗا فَلَنۡ أُکَلِّمَ ٱلۡیَوۡمَ إِنسِیّٗا ۲۶
پس (از این رطب) تناول کن و (از این چشمۀ آب) بیاشام و چشم خود (به عیسى) روشن دار، و هر کس از جنس بشر را که ببینى (به اشاره) با او بگو: براى خداى رحمان نذر روزۀ (سکوت) کرده ام و امروز با هیچ انسانى سخن نخواهم گفت
پس (از این رطب) تناول کن و (از این چشمۀ آب) بیاشام و چشم خود (به عیسى) روشن دار، و هر کس از جنس بشر را که ببینى (به اشاره) با او بگو: براى خداى رحمان نذر روزۀ (سکوت) کرده ام و امروز با هیچ انسانى سخن نخواهم گفت
فَأَتَتۡ بِهِۦ قَوۡمَهَا تَحۡمِلُهُۥۖ قَالُواْ یَٰمَرۡیَمُ لَقَدۡ جِئۡتِ شَیۡـٔٗا فَرِیّٗا ۲۷
آن گاه کودک را برداشته نزد قوم خود آورد گفتند: اى مریم عجب کارى منکر و شگفت آور کردى!
یَـٰٓأُخۡتَ هَٰرُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ ٱمۡرَأَ سَوۡءٖ وَمَا کَانَتۡ أُمُّکِ بَغِیّٗا ۲۸
اى خواهر هارون، تو را نه پدرى ناصالح بود و نه مادرى بدکار (پس تو دختر بکر از کجا فرزند یافتى)!
فَأَشَارَتۡ إِلَیۡهِۖ قَالُواْ کَیۡفَ نُکَلِّمُ مَن کَانَ فِی ٱلۡمَهۡدِ صَبِیّٗا ۲۹
مریم به اشاره حواله به طفل کرد، آن‌ها گفتند: ما چگونه با طفل گهواره اى سخن گوییم؟
قَالَ إِنِّی عَبۡدُ ٱللَّهِ ءَاتَىٰنِیَ ٱلۡکِتَٰبَ وَجَعَلَنِی نَبِیّٗا ۳۰
آن طفل (به امر خدا به زبان آمد و) گفت: همانا من بندۀ خاص خدایم که مرا کتاب آسمانى و شرف نبوت عطا فرمود
وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیۡنَ مَا کُنتُ وَأَوۡصَٰنِی بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّکَوٰةِ مَا دُمۡتُ حَیّٗا ۳۱
و مرا هر کجا که باشم مایۀ برکت (و رحمت) گردانید، و تا زنده ام به عبادت نماز و زکات سفارش کرد
وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَتِی وَلَمۡ یَجۡعَلۡنِی جَبَّارٗا شَقِیّٗا ۳۲
و مرا نیکوکار به مادرم ساخت و مرا ستمکار و شقى نگردانید
وَٱلسَّلَٰمُ عَلَیَّ یَوۡمَ وُلِدتُّ وَیَوۡمَ أَمُوتُ وَیَوۡمَ أُبۡعَثُ حَیّٗا ۳۳
و سلام حق بر من است روزى که به دنیا آمدم و روزى که از جهان بروم و روزى که (براى زندگانى ابدى) باز زنده برانگیخته شوم
ذَٰلِکَ عِیسَى ٱبۡنُ مَرۡیَمَۖ قَوۡلَ ٱلۡحَقِّ ٱلَّذِی فِیهِ یَمۡتَرُونَ ۳۴
این است (قضیۀ) عیسى بن مریم که مردم در امر خلقتش شک و ریب دارند، اکنون به سخن حق و صواب، حقیقت حالش بیان گردید
مَا کَانَ لِلَّهِ أَن یَتَّخِذَ مِن وَلَدٖۖ سُبۡحَٰنَهُۥٓۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُۥ کُن فَیَکُونُ ۳۵
خدا را هرگز نشاید که فرزندى اتخاذ کند، که وى منزه از آن است، (او قادرى است که)، چون حکم نافذش به ایجاد چیزى تعلق گیرد همین که گوید: «موجود باش» بى درنگ آن چیز موجود مى شود
وَإِنَّ ٱللَّهَ رَبِّی وَرَبُّکُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِیمٞ ۳۶
خداى یکتا پروردگار من و شماست، او را پرستید که راه راست همین راه خداپرستى است
فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَیۡنِهِمۡۖ فَوَیۡلٞ لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن مَّشۡهَدِ یَوۡمٍ عَظِیمٍ ۳۷
آن گاه طوایف مردم (یعنى نصارى) در میان خود (دربارۀ مسیح پسر مریم) اختلاف کردند (برخى او را از کفر و جهل، خدا دانستند و برخى پسر خدا و برخى پسر یوسف نجارش خواندند)، پس واى بر این مردم کافر از حضور در آن روز بزرگ قیامت
أَسۡمِعۡ بِهِمۡ وَأَبۡصِرۡ یَوۡمَ یَأۡتُونَنَا لَٰکِنِ ٱلظَّـٰلِمُونَ ٱلۡیَوۡمَ فِی ضَلَٰلٖ مُّبِینٖ ۳۸
روز محشر که خلق به سوى ما بازآیند چقدر شنوا و بینا شوند! ولى امروز (که باید حقیقت را بشنوند و ببینند) مردم ستمکار همه به گمراهى و ضلالت آشکار فرو رفته اند
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
