تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۰۴
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و چهارم «سوره الکهف» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
وَتَرَکۡنَا بَعۡضَهُمۡ یَوۡمَئِذٖ یَمُوجُ فِی بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِی ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا ۹۹
و روز آن وعده که فرا رسد (طایفۀ یأجوج و مأجوج یا) همۀ خلایق محشر، چون موج مضطرب و سرگردان باشند و درهم آمیزند، و نفخۀ صور دمیده شود و همۀ خلق را در صحراى قیامت جمع آریم
وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡکَٰفِرِینَ عَرۡضًا ۱۰۰
و در آن روز دوزخ را (که انکار مى کردند) آشکار به کافران بنماییم
ٱلَّذِینَ کَانَتۡ أَعۡیُنُهُمۡ فِی غِطَآءٍ عَن ذِکۡرِی وَکَانُواْ لَا یَسۡتَطِیعُونَ سَمۡعًا ۱۰۱
آن کافرانى که بر چشم (قلب) شان پردۀ (غفلت) بود و از یاد من غافل بودند و (از فرط هواى نفس) هیچ توانایى بر شنیدن (آیات و کلمۀ الهى) نداشتند
أَفَحَسِبَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ أَن یَتَّخِذُواْ عِبَادِی مِن دُونِیٓ أَوۡلِیَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡکَٰفِرِینَ نُزُلٗا ۱۰۲
آیا کافران پندارند که بندگان من (چون فرشتگان و حضرت مسیح) را به جاى من دوست و یاور خود مى گیرند؟! ما براى کافران دوزخ را منزلگاه قرار داده ایم
قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُکُم بِٱلۡأَخۡسَرِینَ أَعۡمَٰلًا ۱۰۳
بگو که آیا مى خواهید شما را بر زیانکارترین مردم آگاه سازیم؟
ٱلَّذِینَ ضَلَّ سَعۡیُهُمۡ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا وَهُمۡ یَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ یُحۡسِنُونَ صُنۡعًا ۱۰۴
(زیانکارترین مردم) آن‌ها هستند که (عمر و) سعیشان در راه دنیاى فانى تباه گردید و به خیال باطل مى پنداشتند که نیکوکارى مى کنند
أُوْلَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِـَٔایَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِیمُ لَهُمۡ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ وَزۡنٗا ۱۰۵
همین دنیا طلبانند که به آیات خداى خود کافر شدند و (روز) ملاقات خدا را انکار کردند، لذا اعمالشان همه تباه گشته و روز قیامت آن‌ها را هیچ وزن و ارزشى نخواهیم داد
ذَٰلِکَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا کَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَایَٰتِی وَرُسُلِی هُزُوًا ۱۰۶
این است که اینان، چون کافر شده و آیات و پیمبران مرا استهزاء کردند به آتش دوزخ کیفر خواهند یافت
إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ کَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا ۱۰۷
آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند البته آن‌ها در بهشت فردوس منزل خواهند یافت
خَٰلِدِینَ فِیهَا لَا یَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا ۱۰۸
همیشه در آن بهشت ابد منزل یافته و هرگز از آنجا انتقال نخواهند یافت
قُل لَّوۡ کَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّکَلِمَٰتِ رَبِّی لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ کَلِمَٰتُ رَبِّی وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا ۱۰۹
بگو که اگر دریا براى (نوشتن) کلمات پروردگار من مرکب شود پیش از آنکه کلمات پروردگارم به آخر رسد دریا خشک خواهد شد هر چند دریایى دیگر باز ضمیمۀ آن کنیم (یعنى عوالم وجود که کلمات تکوینى الهى است بى حد و نامتناهى است)
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُکُمۡ یُوحَىٰٓ إِلَیَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُکُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡیَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا یُشۡرِکۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا ۱۱۰
بگو: جز این نیست که من مانند شما بشرى هستم (دعوى احاطه به جهان هاى نامتناهى و کلیۀ کلمات الهى نکنم، تنها فرق من با شما این است) که به من وحى مى رسد که خداى شما خداى یکتاست، پس هر کس به لقاى (رحمت) پروردگارش امیدوار است باید نیکوکار شود و هرگز در پرستش خدایش احدى را با او شریک نگرداند
- تلاوت صفحه سیصد و چهارم «سوره الکهف از آیه ۹۸ تا ۱۱۰» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و چهارم«سوره الکهف از آیه ۹۸ تا ۱۱۰ »
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّیۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّی جَعَلَهُۥ دَکَّآءَۖ وَکَانَ وَعۡدُ رَبِّی حَقّٗا ۹۸
ذو القرنین گفت که این (قدرت و تمکن بر بستن سد) لطف و رحمتى از خداى من است و آن گاه که وعدۀ خداى من فرا رسد (که روز قیامت یا روز ظهور حضرت ولى اللّٰه اعظم است) آن سد را متلاشى و هموار با زمین گرداند و البته وعدۀ خداى من محقق و راست است
ذو القرنین گفت که این (قدرت و تمکن بر بستن سد) لطف و رحمتى از خداى من است و آن گاه که وعدۀ خداى من فرا رسد (که روز قیامت یا روز ظهور حضرت ولى اللّٰه اعظم است) آن سد را متلاشى و هموار با زمین گرداند و البته وعدۀ خداى من محقق و راست است
وَتَرَکۡنَا بَعۡضَهُمۡ یَوۡمَئِذٖ یَمُوجُ فِی بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِی ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا ۹۹
و روز آن وعده که فرا رسد (طایفۀ یأجوج و مأجوج یا) همۀ خلایق محشر، چون موج مضطرب و سرگردان باشند و درهم آمیزند، و نفخۀ صور دمیده شود و همۀ خلق را در صحراى قیامت جمع آریم
وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡکَٰفِرِینَ عَرۡضًا ۱۰۰
و در آن روز دوزخ را (که انکار مى کردند) آشکار به کافران بنماییم
ٱلَّذِینَ کَانَتۡ أَعۡیُنُهُمۡ فِی غِطَآءٍ عَن ذِکۡرِی وَکَانُواْ لَا یَسۡتَطِیعُونَ سَمۡعًا ۱۰۱
آن کافرانى که بر چشم (قلب) شان پردۀ (غفلت) بود و از یاد من غافل بودند و (از فرط هواى نفس) هیچ توانایى بر شنیدن (آیات و کلمۀ الهى) نداشتند
أَفَحَسِبَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ أَن یَتَّخِذُواْ عِبَادِی مِن دُونِیٓ أَوۡلِیَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡکَٰفِرِینَ نُزُلٗا ۱۰۲
آیا کافران پندارند که بندگان من (چون فرشتگان و حضرت مسیح) را به جاى من دوست و یاور خود مى گیرند؟! ما براى کافران دوزخ را منزلگاه قرار داده ایم
قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُکُم بِٱلۡأَخۡسَرِینَ أَعۡمَٰلًا ۱۰۳
بگو که آیا مى خواهید شما را بر زیانکارترین مردم آگاه سازیم؟
ٱلَّذِینَ ضَلَّ سَعۡیُهُمۡ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا وَهُمۡ یَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ یُحۡسِنُونَ صُنۡعًا ۱۰۴
(زیانکارترین مردم) آن‌ها هستند که (عمر و) سعیشان در راه دنیاى فانى تباه گردید و به خیال باطل مى پنداشتند که نیکوکارى مى کنند
أُوْلَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِـَٔایَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِیمُ لَهُمۡ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ وَزۡنٗا ۱۰۵
همین دنیا طلبانند که به آیات خداى خود کافر شدند و (روز) ملاقات خدا را انکار کردند، لذا اعمالشان همه تباه گشته و روز قیامت آن‌ها را هیچ وزن و ارزشى نخواهیم داد
ذَٰلِکَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا کَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَایَٰتِی وَرُسُلِی هُزُوًا ۱۰۶
این است که اینان، چون کافر شده و آیات و پیمبران مرا استهزاء کردند به آتش دوزخ کیفر خواهند یافت
إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ کَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّـٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا ۱۰۷
آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند البته آن‌ها در بهشت فردوس منزل خواهند یافت
خَٰلِدِینَ فِیهَا لَا یَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا ۱۰۸
همیشه در آن بهشت ابد منزل یافته و هرگز از آنجا انتقال نخواهند یافت
قُل لَّوۡ کَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّکَلِمَٰتِ رَبِّی لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ کَلِمَٰتُ رَبِّی وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا ۱۰۹
بگو که اگر دریا براى (نوشتن) کلمات پروردگار من مرکب شود پیش از آنکه کلمات پروردگارم به آخر رسد دریا خشک خواهد شد هر چند دریایى دیگر باز ضمیمۀ آن کنیم (یعنى عوالم وجود که کلمات تکوینى الهى است بى حد و نامتناهى است)
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُکُمۡ یُوحَىٰٓ إِلَیَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُکُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡیَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا یُشۡرِکۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا ۱۱۰
بگو: جز این نیست که من مانند شما بشرى هستم (دعوى احاطه به جهان هاى نامتناهى و کلیۀ کلمات الهى نکنم، تنها فرق من با شما این است) که به من وحى مى رسد که خداى شما خداى یکتاست، پس هر کس به لقاى (رحمت) پروردگارش امیدوار است باید نیکوکار شود و هرگز در پرستش خدایش احدى را با او شریک نگرداند
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
