عدم توجه به آثار ارزشی و پژوهشی/ناشران دنبال آثار ادبی بفروش هستند
اسماعیل امینی گفتوگو با پیرامون برخی سیاست گذاریها در مورد نویسندگان گفت: فرهنگ نشر به دست کسانی افتاده است که در این حوزه تخصص ندارند، تعداد ناشرانی که خود نویسنده هستند و در عرصه نویسندگی و تولید صاحب سبک هستند انگشت شمار است.
وی در همین راستا ادامه داد: برخی از ناشران امروز تنها به دنبال سودهای اقتصادی هستند و با هر نویسندهای کار نمیکنند به همین دلیل است که نویسندگان در حاشیه قرار میگیرند و در برخی موارد ناگزیر میشوند تا نویسندگی را به عنوان شغل دوم انتخاب میکنند.
این نویسنده پیرامون شیوع ابتذال در عرصه ادبیات بیان کرد: شیوع ابتذال در نویسندگان برای تن دادن به نوشتن کتابهایی که ارزش اقتصادی را برای ناشران و تولیدکنندگان کتاب به دنبال دارد واقعیت تلخ این روزهای نشر است، این روند تنها بها دادن به سوژههای پرفروش آسیبزا است.
امینی پیرامون نویسندگانی که آثارشان طی مدت زمان طولانی در صف انتشار باقی میماند ابراز کرد: تعداد نویسندگانی که کتابهای بسیاری را تولید کرده و آثارشان در صف انتشار مانده زیاد است چراکه ناشران گرانی کاغذ را بهانهای برای کمکاری خود کردهاند و تن به فعالیت فرهنگی و آثار فاخر نمیدهند.
وی با اشاره به عدم توجه به آثار نویسندگان ارزشمند کشور بیان کرد: کتابهای نویسندگان ارزشمند و کتابهای پژوهشی که وقت زیادی را طلب میکنند و صرفه اقتصادی ندارند درحالی که از ارزش فرهنگی و علمی بالایی برخوردار هستند و خوراک فکری مناسبی برای مخاطب محسوب میشوند عموماً در صف انتشار باقی میماند.
نویسنده کتاب «لبخند بر لب شعر» به نگاه نادرست برخی مسئولان فرهنگی نسبت به عرصه ادبیات اشاره و اظهار کرد: مسئولان فرهنگی همواره تصور درستی از فرهنگ ندارند لذا فرهنگ را آنطور که باید و شاید مورد حمایت قرار نمیدهند، آنها بنیادی فکر نمیکنند و تنها به امور روزمرگی میپردازند که سبب نزول سطح فرهنگ شده است.
وی با اشاره به اینکه عرصه ادبیات با فقر فرهنگی مواجه شده است اظهار کرد: ما از فقر فرهنگی و نشانیهای غلط بیشترین ضربهها را متحمل شدهایم، عدم شناخت از اساتید، استعدادها و بزرگان علمی حوزه فرهنگ همچنین پتانسیلها و سرمایههای انسانی و مهجور ماندن آنان، آسیبی بزرگ به جامعه فرهنگی زده است.