فواید و فضایل دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان

علی خلیلی در گفت‌وگو با پیرامون دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان گفت: دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان یکی از دعا‌های ارزشمند در این ماه مبارک محسوب می‌شود، در متن این دعا نکاتی ارزشمند نهفته است: «اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین خدایا قرار بده کوشش مرا در این ماه قدردانـى شده وگناه مرا در این ماه آمرزیده وکردارم را در آن مورد قبول وعیب مرا در آن پوشیده اى شنواترین شنوایان».

وی در مورد مضمون دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان بیان کرد: در این روز از خداوند می‌خواهیم تا تلاشمان را که در راه خیر انجام داده ایم مورد پسند خود قرار دهد، در آیه ۱۸ سوره مبارکه اسرا آمده است: «مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَدْحُورًا، هر کس متاع عاجل و زودگذر دنیا را طالب است متاع دنیا را به او می‌دهیم لیکن باز به هر که خواهیم و هر چه مشیّت ازلی ما باشد، سپس در عالم آخرت به کیفر کردارش دوزخ را نصیب او کنیم که با نکوهش و مردودی به جهنم درآید»، خداوند متعال در این دعا اشاره دارد به دو دسته از انسان‌ها، گروهی که به دنبال دنیای زودگذر هستند اما در آخر پایان کار آنان به جهنم ختم می‌شود و دیگر انسان‌های دنیا طلبی که به حلال و حرام دنیا توجهی ندارد و تنها در پی کسب آرزو‌ها و درخواست‌های دنیوی خود هستند که پایان کار آنها نیز همچون  گروه اول به جهنم ختم می‌شود.

خلیلی پیرامون هدایت انسان‌ها در زندگی دنیوی ابراز کرد: حرکت در مسیر پروردگار متعال سبب نمی‌شود که ما دنیا را به حال خود رها کنیم بلکه می‌توانیم علاوه بر آخرت دنیا را نیز داشته باشیم، اما تلاش اصلی ما برای توشه آخرت است لذا تلاش می‌کنیم تا بتوانیم آنچه را مورد پسند و خواسته پروردگار است به جا آوریم، کسب رضایت پروردگار و محبت الهی بزرگترین اندیشه مومنان است و این امری بسیار پسندیده و ارزشمند محسوب می‌شود.

این کارشناس علوم قرآنی به فراز دوم دعای بیست و ششم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: در این فراز از خداوند می‌خواهیم که گناهان ما را ببخشد تا به او نزدیک شویم لذا عرض می‌کنیم عمل صالح ما را هر چند ناچیز است در ماه مبارک رمضان قبول کند، زیرا این عمل در برابر لطف و صنع رحمت او بسیار کم و ناچیز محسوب می‌شود.

وی در همین راستا ابراز کرد: همانگونه که در «دعای عرفه امام حسین (ع)» بیان شده: خدایا آن زمان که من دارم ندارم، زیرا آنچه را که جمع کرده‌ام همه از توفیقی است که تو به من داده‌ای پس من چیزی ندارم و از من بپذیر عمل خیری را که انجام داده‌ام‌ ای کسی که پوشاننده عیوب هستی.