تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۹۶

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

وَکَذَٰلِکَ أَعۡثَرۡنَا عَلَیۡهِمۡ لِیَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَیۡبَ فِیهَآ إِذۡ یَتَنَٰزَعُونَ بَیۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَیۡهِم بُنۡیَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِینَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیۡهِم مَّسۡجِدٗا ۲۱
و این چنین ما مردم را بر حال اصحاب کهف آگاه ساختیم تا خلق بدانند که وعدۀ خدا (به روز معاد و زنده کردن مردگان) به حق بوده و ساعت قیامت البته بى هیچ شک خواهد آمد، آن گاه که میانشان تنازع و خلاف در امر آن‌ها بود (یعنى در عدد یا آیین آن‌ها که قائل به معاد و قیامت بودند) پس بعضى گفتند: باید گرد آن‌ها حصار و بنایى بسازیم (که در حبس از خلق مستور و ممنوع شوند) خدا به احوال آن‌ها آگاه‌تر است و آنان که بر واقع احوال آن‌ها ظفر و اطلاع یافتند (یعنى خداپرستان و نیکان امت با خود) گفتند: البته بر ایشان مسجدى بنا کنیم

سَیَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ کَلۡبُهُمۡ وَیَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ کَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَیۡبِۖ وَیَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ کَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّیٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا یَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِیلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِیهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِیهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا ۲۲
بعضى خواهند گفت که عدۀ آن اصحاب کهف سه نفر بود چهارمین هم سگ آنها، و برخى دیگر از روى خیال بافى و غیب گویى مى گویند عدۀ آن‌ها پنج نفر بود ششمین سگ آنها، و برخى دیگر گویند: هفت نفر بودند و هشتمین سگ آن‌ها بگو: خداى من به عدۀ آن‌ها آگاه‌تر است، که بر عدد آن‌ها به جز افراد قلیلى (مانند انبیاء و اولیاء که از طرف حق به وحى دانسته اند) هیچ کس آگاه نیست، پس تو (با اهل کتاب) دربارۀ آن‌ها مجادله مکن جز آنکه هر چه به ظاهر وحى دانستى اظهار کن و دیگر هرگز فتوا از احدى در این باب مپرس

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَاْیۡءٍ إِنِّی فَاعِلٞ ذَٰلِکَ غَدًا ۲۳
و تو هرگز دربارۀ چیزى مگو که من این کار را فردا خواهم کرد

إِلَّآ أَن یَشَآءَ ٱللَّهُۚ وَٱذۡکُر رَّبَّکَ إِذَا نَسِیتَ وَقُلۡ عَسَىٰٓ أَن یَهۡدِیَنِ رَبِّی لِأَقۡرَبَ مِنۡ هَٰذَا رَشَدٗا ۲۴
مگر آنکه بگویى (ان شاء اللّٰه) اگر خدا بخواهد، و، چون فراموش کنى باز خدا را به یاد آر و به خلق بگو (این قدر بر سر قصۀ یاران کهف بحث و جدل بر پا مکنید که) امید است خداى من مرا به حقایقى بهتر و علومى برتر از این قصه هدایت فرماید

وَلَبِثُواْ فِی کَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِینَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا ۲۵
و آن‌ها در کهف کوه سیصد سال، نه سال هم افزون درنگ کردند (یهود بر على علیه السّلام در این آیه اعتراض کردند که نه سال زیاده در تورات ما نیست حضرت پاسخ داد که این نه سال بر این است که سال شما شمسى و سال ما قمرى است)

قُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثُواْۖ لَهُۥ غَیۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِیّٖ وَلَا یُشۡرِکُ فِی حُکۡمِهِۦٓ أَحَدٗا ۲۶
بگو: خدا به زمان اقامت آنان (در غار کوه) داناتر است که او به همۀ اسرار غیب آسمان‌ها و زمین محیط است، و چقدر هم بینا و شنواست! و هیچ کس جز او سرپرست و نگهبان خلق نیست واحدى را در حکم خود شریک نمى سازد

وَٱتۡلُ مَآ أُوحِیَ إِلَیۡکَ مِن کِتَابِ رَبِّکَۖ لَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا ۲۷
و آنچه از کتاب خدا بر تو وحى شد (بر خلق) تلاوت کن، که کلمات او را هیچ کس تغییر نتواند داد، و هرگز جز درگاه او پناهى نخواهى یافت