تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۸۶
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه دویست و هشتاد و ششم «سوره الإسراء» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
خبرگزاری میزان -
أَفَأَصۡفَىٰکُمۡ رَبُّکُم بِٱلۡبَنِینَ وَٱتَّخَذَ مِنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةِ إِنَٰثًاۚ إِنَّکُمۡ لَتَقُولُونَ قَوۡلًا عَظِیمٗا ۴۰
آیا خدا شما را به فرزندان پسر برگزیده و خود از فرشتگان دخترانى برگرفته است؟! این رأى و گفتار شما (مشرکان، افترایى عظیم و گناهى) بسیار بزرگ است
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِی هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِیَذَّکَّرُواْ وَمَا یَزِیدُهُمۡ إِلَّا نُفُورٗا ۴۱
و ما در این قرآن انواع سخنان را نیکو بیان کردیم تا خلق متذکر شوند و از آن پند گیرند و لیکن بدان را به جز نفرت حاصلى نمى افزاید
قُل لَّوۡ کَانَ مَعَهُۥٓ ءَالِهَةٞ کَمَا یَقُولُونَ إِذٗا لَّٱبۡتَغَوۡاْ إِلَىٰ ذِی ٱلۡعَرۡشِ سَبِیلٗا ۴۲
بگو: اگر با خداى یکتا چنان که آنها مى گویند خدایان دیگرى بود در این صورت آن خدایان بر خداى عرش (به تنازع) راه مى گرفتند (و تمانع آنان موجب اختلال نظام عالم مى شد پس، چون عالم را نظام ثابتى است دلیل است که با خداى یگانه خدایان دیگرى نیست)
سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوّٗا کَبِیرٗا ۴۳
خدا از آنچه (مشرکان نادان) مى گویند بسیار برتر و منزه‌تر است
تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِیهِنَّۚ وَإِن مِّن شَیۡءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰکِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِیحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ کَانَ حَلِیمًا غَفُورٗا ۴۴
هفت آسمان و زمین و هر که در آنهاست همه به ستایش و تنزیه خدا مشغولند و موجودى نیست در عالم جز آنکه ذکرش تسبیح و ستایش حضرت اوست و لیکن شما تسبیح آنها را فهم نمى کنید همانا او بسیار بردبار و آمرزنده است
وَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ جَعَلۡنَا بَیۡنَکَ وَبَیۡنَ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا ۴۵
و، چون تو قرآن تلاوت کنى ما میان تو و آنها که به قیامت ایمان ندارند حجابى بداریم که آنها از فهم حقایق آن دور و مستور مانند
وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَکِنَّةً أَن یَفۡقَهُوهُ وَفِیٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَکَرۡتَ رَبَّکَ فِی ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا ۴۶
و ما بر دلهاى تیرۀ آن کافران پرده اى افکندیم که قرآن را فهم نکنند و در گوشهایشان هم سنگینى نهادیم، و، چون تو در قرآن خدایت را به وحدانیت و یگانگى یاد کنى آنان روى گردانیده و به پشت گریزان مى شوند
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا یَسۡتَمِعُونَ بِهِۦٓ إِذۡ یَسۡتَمِعُونَ إِلَیۡکَ وَإِذۡ هُمۡ نَجۡوَىٰٓ إِذۡ یَقُولُ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا ۴۷
ما به خیالات باطلى که وقت شنیدن گفتار تو در دل خود مى کنند (از خود آنها) آگاه تریم و آن گاه که به رازگویى مى پردازند و آن مردم ستمکار گویند که شما جز شخصى مفتون و سحرزده را پیروى نمى کنید
ٱنظُرۡ کَیۡفَ ضَرَبُواْ لَکَ ٱلۡأَمۡثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا یَسۡتَطِیعُونَ سَبِیلٗا ۴۸
بنگر تا چه نسبت‌ها به تو مى دهند! پس گمراه شدند و هیچ راه خلاصى نمى یابند
وَقَالُوٓاْ أَءِذَا کُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِیدٗا ۴۹
و (کافران به معاد) گفتند: آیا ما، چون استخوان پوسیده و غبار پراکنده شویم باز روزى از نو زنده و برانگیخته خواهیم شد؟!
- تلاوت صفحه دویست و هشتاد و ششم «سوره الإسراء از آیه ۳۹ تا ۴۹» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه دویست و هشتاد و ششم «سوره الإسراء از آیه ۳۹ تا ۴۹ »
[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
ذَٰلِکَ مِمَّآ أَوۡحَىٰٓ إِلَیۡکَ رَبُّکَ مِنَ ٱلۡحِکۡمَةِۗ وَلَا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتُلۡقَىٰ فِی جَهَنَّمَ مَلُومٗا مَّدۡحُورًا ۳۹
این‌ها پاره اى از حکمتهاست که پروردگارت به تو وحى کرد، و هرگز با خداى یکتا کسى را به خدایى مپرست و گر نه ملامت زده و مردود به دوزخ درخواهى افتاد
این‌ها پاره اى از حکمتهاست که پروردگارت به تو وحى کرد، و هرگز با خداى یکتا کسى را به خدایى مپرست و گر نه ملامت زده و مردود به دوزخ درخواهى افتاد
أَفَأَصۡفَىٰکُمۡ رَبُّکُم بِٱلۡبَنِینَ وَٱتَّخَذَ مِنَ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةِ إِنَٰثًاۚ إِنَّکُمۡ لَتَقُولُونَ قَوۡلًا عَظِیمٗا ۴۰
آیا خدا شما را به فرزندان پسر برگزیده و خود از فرشتگان دخترانى برگرفته است؟! این رأى و گفتار شما (مشرکان، افترایى عظیم و گناهى) بسیار بزرگ است
وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِی هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِیَذَّکَّرُواْ وَمَا یَزِیدُهُمۡ إِلَّا نُفُورٗا ۴۱
و ما در این قرآن انواع سخنان را نیکو بیان کردیم تا خلق متذکر شوند و از آن پند گیرند و لیکن بدان را به جز نفرت حاصلى نمى افزاید
قُل لَّوۡ کَانَ مَعَهُۥٓ ءَالِهَةٞ کَمَا یَقُولُونَ إِذٗا لَّٱبۡتَغَوۡاْ إِلَىٰ ذِی ٱلۡعَرۡشِ سَبِیلٗا ۴۲
بگو: اگر با خداى یکتا چنان که آنها مى گویند خدایان دیگرى بود در این صورت آن خدایان بر خداى عرش (به تنازع) راه مى گرفتند (و تمانع آنان موجب اختلال نظام عالم مى شد پس، چون عالم را نظام ثابتى است دلیل است که با خداى یگانه خدایان دیگرى نیست)
سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوّٗا کَبِیرٗا ۴۳
خدا از آنچه (مشرکان نادان) مى گویند بسیار برتر و منزه‌تر است
تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِیهِنَّۚ وَإِن مِّن شَیۡءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰکِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِیحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ کَانَ حَلِیمًا غَفُورٗا ۴۴
هفت آسمان و زمین و هر که در آنهاست همه به ستایش و تنزیه خدا مشغولند و موجودى نیست در عالم جز آنکه ذکرش تسبیح و ستایش حضرت اوست و لیکن شما تسبیح آنها را فهم نمى کنید همانا او بسیار بردبار و آمرزنده است
وَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ جَعَلۡنَا بَیۡنَکَ وَبَیۡنَ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا ۴۵
و، چون تو قرآن تلاوت کنى ما میان تو و آنها که به قیامت ایمان ندارند حجابى بداریم که آنها از فهم حقایق آن دور و مستور مانند
وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَکِنَّةً أَن یَفۡقَهُوهُ وَفِیٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَکَرۡتَ رَبَّکَ فِی ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا ۴۶
و ما بر دلهاى تیرۀ آن کافران پرده اى افکندیم که قرآن را فهم نکنند و در گوشهایشان هم سنگینى نهادیم، و، چون تو در قرآن خدایت را به وحدانیت و یگانگى یاد کنى آنان روى گردانیده و به پشت گریزان مى شوند
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا یَسۡتَمِعُونَ بِهِۦٓ إِذۡ یَسۡتَمِعُونَ إِلَیۡکَ وَإِذۡ هُمۡ نَجۡوَىٰٓ إِذۡ یَقُولُ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا ۴۷
ما به خیالات باطلى که وقت شنیدن گفتار تو در دل خود مى کنند (از خود آنها) آگاه تریم و آن گاه که به رازگویى مى پردازند و آن مردم ستمکار گویند که شما جز شخصى مفتون و سحرزده را پیروى نمى کنید
ٱنظُرۡ کَیۡفَ ضَرَبُواْ لَکَ ٱلۡأَمۡثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا یَسۡتَطِیعُونَ سَبِیلٗا ۴۸
بنگر تا چه نسبت‌ها به تو مى دهند! پس گمراه شدند و هیچ راه خلاصى نمى یابند
وَقَالُوٓاْ أَءِذَا کُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِیدٗا ۴۹
و (کافران به معاد) گفتند: آیا ما، چون استخوان پوسیده و غبار پراکنده شویم باز روزى از نو زنده و برانگیخته خواهیم شد؟!
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
