تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۸۰

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

یَوۡمَ تَأۡتِی کُلُّ نَفۡسٖ تُجَٰدِلُ عَن نَّفۡسِهَا وَتُوَفَّىٰ کُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ وَهُمۡ لَا یُظۡلَمُونَ ۱۱۱
(یاد کن بر امت) آن روزى که (از شدت ابتلاء و سختى) هر نفسى مى آید در حالى که (براى رفع عذاب) به جدل و دفاع از خود برمى خیزد، و هر کس را به جزاء عمل او کاملا مى رسانند و بر آن‌ها ستم نمى کنند

وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡیَةٗ کَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ یَأۡتِیهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن کُلِّ مَکَانٖ فَکَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا کَانُواْ یَصۡنَعُونَ ۱۱۲
و خدا بر شما حکایت کرد و مثل آورد مثل شهرى را که در آن امنیت کامل حکمفرما بود و اهلش در آسایش و اطمینان زندگى مى کردند و از هر جانب روزى فراوان به آن‌ها مى رسید تا آنکه اهل آن شهر نعمتهاى خدا را کفران کردند، خدا هم به موجب آن کفران و معصیت طعم گرسنگى و بیمناکى را به آن‌ها چشانید و، چون لباس، سراپاى وجودشان را پوشاند

وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ ۱۱۳
و رسولى از خود آن‌ها بر آن‌ها آمد ولى او را تکذیب کردند، و عذاب بر آن‌ها فرا رسید در حالى که ستمکار بودند

فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَیِّبٗا وَٱشۡکُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن کُنتُمۡ إِیَّاهُ تَعۡبُدُونَ ۱۱۴
پس شما (مؤمنان از حال آن‌ها عبرت گیرید و) از آنچه خدا روزى حلال و طیّب شما قرار داده تناول کنید و شکر نعمت خدا به جاى آرید اگر حقیقتا خدا را مى پرستید

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیۡکُمُ ٱلۡمَیۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِیرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَیۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَیۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِیمٞ ۱۱۵
خدا بر شما بندگان تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را که به نام غیر خدا ذبح کنند حرام گردانید، و اگر کسى مضطر و ناچار شود بى آنکه قصد تجاوز (از اندازه) و تعدى (از حکم خدا) نماید (باز از همین حرام‌ها به قدر ضرورت تناول کند) خدا البته بسیار آمرزنده و مهربان است

وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُکُمُ ٱلۡکَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡکَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ یَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡکَذِبَ لَا یُفۡلِحُونَ ۱۱۶
و شما نباید از پیش خود به دروغ چیزى را حلال و چیزى را حرام گویید و به خدا نسبت دهید تا بر خدا دروغ بندید، که آنان که بر خدا دروغ بندند هرگز روى رستگارى نخواهند دید

مَتَٰعٞ قَلِیلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٞ ۱۱۷
(آنچه از این طریق به دست آورند) متاعى قلیل است و (در آخرت) عذابى دردناک خواهند داشت

وَعَلَى ٱلَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَیۡکَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰکِن کَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ یَظۡلِمُونَ ۱۱۸
و ما همان چیز‌ها که بر تو پیش از این شرح کردیم (از مردار و خون و خنزیر و ذبیحه به نام غیر خدا) بر یهودیان حرام کردیم، و ما بر آنان ستم نکردیم لیکن آن‌ها خود بر نفس خویش ستم مى کردند (که حلال خدا را حرام کردند)